ما در شرایطی برجام را پذیرفتیم که مجبور بودیم. دولت اصولگرای احمدی‌نژاد با اشتباهات پیاپی ما را در گوشه‌ی رینگ بوکس جهانی گیر انداخته بود.
برجام به هر تقدیر و به هر صورت امضا شد. خوانندگان نوشتجاتم حتما به یاد دارند که من و عده‌ای چند پیشنهاد دادیم که برجام به رفراندوم گذاشته شود. چون حرفهای این روزهای اصولگرایان را حدس می‌زدیم. اما این کار صورت نپذیرفت. من پیشنهاد دادم که روحانی برجام را تا همینجایی که امضا شده و قبل از تصویب در مجلس، تقدیم کند و بگوید این نهایت توان من بود. رد یا قبول آنرا برعهده‌ی نظام بگذارد و خود استعفا دهد. تا رییس‌جمهور دیگری انتخاب بشود مقبول‌تر. اینهم اتفاق نیفتاد. اکنون اصولگرایان محترم، قلم برداشته‌اند و خط و ابروی برجام را وسمه می‌کشند که اگر این طور می‌شد بهتر بود و اگر آن طور نمی‌شد بهترتر. می‌فرمایند باید در مذاکرات برجام، تیم اقتصادی در کنار تیم سیاسی می‌بود تا وزارت خزانه‌داری آمریکا را موظف به ابلاغ لغو تحریم‌ها می‌کرد و یا مثلا روحانی نباید اقتصاد کشور را به برجام گره می‌زد. انگار اقتصاد را روحانی به برجام گره زده بود. و نه انگار که وزارت خزانه‌داری آمریکا مثل تک تیرانداز یکی‌یکی ارتباطات اقتصادی را بسته بود. به گمانم اصولگرایان محترم تا آخر تاریخ برای تکامل داروینی برجام حرف خواهند زد و هر روز خواهند گفت اگر فلان بند در فلانجای برجام اضافه می‌شد کذا و بهمان بود.
مثل اینکه این دسته از اصولگرایان محترم نمی‌دانند که آمریکا چگونه موجودی است و اساسا آنها با چه کسی طرف هستند.
یکی از کسانی که این سخنان را می‌گوید محسن رضایی فرمانده اسبق سپاه پاسداران است. او در زمان جنگ وعده‌ی فتح بغداد را می‌داد. اما چرا نتوانست بعد از هشت سال فرماندهی در جنگ این کار را انجام دهد؟ محسن رضایی همچنین بگوید که چرا جنگ سوریه اینهمه سال طول کشید؟ و عاقبت چگونه این جنگ تقریبا به انتها رسید؟ اگر ایشان این سوالات را به درستی پاسخ داد آن وقت خود می‌داند که باید به دنیای واقعی قدم بگذارد.
بهتر است اصولگرایان محترم از توهم خارج شوند. چه اینکه به احتمال زیاد برجام مطابق چیزهایی که اصولگرایان امروزه آرزویش را می‌کنند، منعقد نمی‌شد و اوباما میز بازی را ترک می‌کرد. کسانی که در سیاست صددرصد را می‌خواهند، صددرصد را از دست خواهند داد. و ما با همان وضعیت اسفبار قبل برجام وارد دولت ترامپی می‌شدیم که با وجود برجام دارد این کارها را می‌کند وای به روزی که برجام نمی‌شد.
با چنین آمریکایی چه می‌شود کرد؟ عده‌ای به جمهوری اسلامی می‌گویند از شعارهایت کوتاه بیا و با آمریکا بساز. اما مشخص نیست که جمهوری اسلامی تا کجا باید از شعارهایش کوتاه بیاید؟ مثل عربستان و امارات بشود خوب است؟ عده‌ای دیگر می‌گویند مقاومت کن.
متاسفانه ترامپ و پمپئو راه گفتگو را بستند. مذاکره بین ایران و آمریکا بعید است که دوباره آغاز بشود. چشم‌انداز آینده، پیش‌بینی اوباما را محتمل‌تر می‌سازد. اوباما گفت، ترامپ برجام را با یکی از این دو گزینه عوض کرد: جنگ در خاورمیانه یا ایران اتمی.
t.me/MohammadHossein_Ghiasi
برجام به هر تقدیر و به هر صورت امضا شد. خوانندگان نوشتجاتم حتما به یاد دارند که من و عده‌ای چند پیشنهاد دادیم که برجام به رفراندوم گذاشته شود. چون حرفهای این روزهای اصولگرایان را حدس می‌زدیم. اما این کار صورت نپذیرفت. من پیشنهاد دادم که روحانی برجام را تا همینجایی که امضا شده و قبل از تصویب در مجلس، تقدیم کند و بگوید این نهایت توان من بود. رد یا قبول آنرا برعهده‌ی نظام بگذارد و خود استعفا دهد. تا رییس‌جمهور دیگری انتخاب بشود مقبول‌تر. اینهم اتفاق نیفتاد. اکنون اصولگرایان محترم، قلم برداشته‌اند و خط و ابروی برجام را وسمه می‌کشند که اگر این طور می‌شد بهتر بود و اگر آن طور نمی‌شد بهترتر. می‌فرمایند باید در مذاکرات برجام، تیم اقتصادی در کنار تیم سیاسی می‌بود تا وزارت خزانه‌داری آمریکا را موظف به ابلاغ لغو تحریم‌ها می‌کرد و یا مثلا روحانی نباید اقتصاد کشور را به برجام گره می‌زد. انگار اقتصاد را روحانی به برجام گره زده بود. و نه انگار که وزارت خزانه‌داری آمریکا مثل تک تیرانداز یکی‌یکی ارتباطات اقتصادی را بسته بود. به گمانم اصولگرایان محترم تا آخر تاریخ برای تکامل داروینی برجام حرف خواهند زد و هر روز خواهند گفت اگر فلان بند در فلانجای برجام اضافه می‌شد کذا و بهمان بود.
مثل اینکه این دسته از اصولگرایان محترم نمی‌دانند که آمریکا چگونه موجودی است و اساسا آنها با چه کسی طرف هستند.
یکی از کسانی که این سخنان را می‌گوید محسن رضایی فرمانده اسبق سپاه پاسداران است. او در زمان جنگ وعده‌ی فتح بغداد را می‌داد. اما چرا نتوانست بعد از هشت سال فرماندهی در جنگ این کار را انجام دهد؟ محسن رضایی همچنین بگوید که چرا جنگ سوریه اینهمه سال طول کشید؟ و عاقبت چگونه این جنگ تقریبا به انتها رسید؟ اگر ایشان این سوالات را به درستی پاسخ داد آن وقت خود می‌داند که باید به دنیای واقعی قدم بگذارد.
بهتر است اصولگرایان محترم از توهم خارج شوند. چه اینکه به احتمال زیاد برجام مطابق چیزهایی که اصولگرایان امروزه آرزویش را می‌کنند، منعقد نمی‌شد و اوباما میز بازی را ترک می‌کرد. کسانی که در سیاست صددرصد را می‌خواهند، صددرصد را از دست خواهند داد. و ما با همان وضعیت اسفبار قبل برجام وارد دولت ترامپی می‌شدیم که با وجود برجام دارد این کارها را می‌کند وای به روزی که برجام نمی‌شد.
با چنین آمریکایی چه می‌شود کرد؟ عده‌ای به جمهوری اسلامی می‌گویند از شعارهایت کوتاه بیا و با آمریکا بساز. اما مشخص نیست که جمهوری اسلامی تا کجا باید از شعارهایش کوتاه بیاید؟ مثل عربستان و امارات بشود خوب است؟ عده‌ای دیگر می‌گویند مقاومت کن.
متاسفانه ترامپ و پمپئو راه گفتگو را بستند. مذاکره بین ایران و آمریکا بعید است که دوباره آغاز بشود. چشم‌انداز آینده، پیش‌بینی اوباما را محتمل‌تر می‌سازد. اوباما گفت، ترامپ برجام را با یکی از این دو گزینه عوض کرد: جنگ در خاورمیانه یا ایران اتمی.
t.me/MohammadHossein_Ghiasi