سولې راشه
سولې راشه سولې راشه
ورکې ورکې را پیدا شه
هسې نه درپسې مړه شو
مرورې را پخلا شه
ما لېدلي دومره نه وو
د پاچا د لور نازونه
مَړې بس دي دومره بس دي
مکېزونه مکېزونه
یو ناڅاپه غېږه راکړه
کټ کټ کټ کټ په خندا شه
دا د زړه غوټې مې ټولې
دي غوټۍ غوټۍ را ټولې
میَنان در پسې مړه دي
که غاټول دي که غاټولې
په پستو ګوتو یې سپړه
د ګلونو مسیحا شه
داسې کار دی داسې کار دی
راته پټ د مرګي مار دی
په زرغون غشي یې وله
ګني بیا یې د ټک وار دی
د ژوند مستې نغمې راوړه
مسته مسته په ګډا شه
په هوا راشه مرغۍ شه
سولې سولې ښاپېرۍ شه
پر افغان وطن دې ویړه
د خوږې مینې کېږدۍ شه
د نهیلي زړه په تاخ کې
د امید بله رڼا شه
دا وطن به مې جنت وي
ژوند به مینه محبت وي
په ارزانه بیه راشه
سولې ډېر دې که قیمت وي
د کاروان وطن دردمن دی
ته یې درد لره دوا شه
شاعر:پيرمحمدکاروان
۱۹- حمل – ۱۳۹۸
سولې راشه سولې راشه
ورکې ورکې را پیدا شه
هسې نه درپسې مړه شو
مرورې را پخلا شه
ما لېدلي دومره نه وو
د پاچا د لور نازونه
مَړې بس دي دومره بس دي
مکېزونه مکېزونه
یو ناڅاپه غېږه راکړه
کټ کټ کټ کټ په خندا شه
دا د زړه غوټې مې ټولې
دي غوټۍ غوټۍ را ټولې
میَنان در پسې مړه دي
که غاټول دي که غاټولې
په پستو ګوتو یې سپړه
د ګلونو مسیحا شه
داسې کار دی داسې کار دی
راته پټ د مرګي مار دی
په زرغون غشي یې وله
ګني بیا یې د ټک وار دی
د ژوند مستې نغمې راوړه
مسته مسته په ګډا شه
په هوا راشه مرغۍ شه
سولې سولې ښاپېرۍ شه
پر افغان وطن دې ویړه
د خوږې مینې کېږدۍ شه
د نهیلي زړه په تاخ کې
د امید بله رڼا شه
دا وطن به مې جنت وي
ژوند به مینه محبت وي
په ارزانه بیه راشه
سولې ډېر دې که قیمت وي
د کاروان وطن دردمن دی
ته یې درد لره دوا شه
شاعر:پيرمحمدکاروان
۱۹- حمل – ۱۳۹۸