داشتم به این فکر می کردم که چرا مثلِ فیلما یا داستانا، کسیو ندارم که یهو ساعت دو صب وقتی ناراحتم پیام بده بیا پایین دَمِ دَرَم؛ بیا بغلم ببینم چته.
ولی در اون حدم جدیدا روحیم به ارتباط برقرار کردن با آدما نمیخوره..یجورایی گوشه گیر شدم(؟)
ولی در اون حدم جدیدا روحیم به ارتباط برقرار کردن با آدما نمیخوره..یجورایی گوشه گیر شدم(؟)