پیام دبیر محترم علمی دومین کنگره پزشکی اجتماعی
بیماریهای غیر واگیر که به‌عنوان بیماریهای مزمن نیز شناخته می‌شوند؛ دوره طولانی داشته و نتیجه عوامل ژنتیک؛ فیزیولوژیک؛ محیطی و رفتاری هستند. این بیماری‌ها منجر به مرگ ۴۱ میلیون نفر در سال در جهان می‌شوند که در حدود ۷۰ درصد علل مرگ را شامل می‌شود. این بیماری‌ها منجر به ۱۵ میلیون مرگ زودرس در سال شده که در حدود ۸۵ درصد آن در کشورهای با درآمد کم و متوسط رخ می‌دهد. بیماری قلبی عروقی؛ سرطان‌ها؛ بیماریهای تنفسی و دیابت از مهم‌ترین و شایع‌ترین این دسته از بیماری‌ها هستند و در حدود ۸۰ درصد موارد مرگ‌های زودرس را به خود اختصاص می‌دهند.
در حال حاضر در کشور؛ بیماریهای غیر واگیر مسئول حدود ۷۶ درصد از مرگ‌ها هستند. بر اساس گزارشی در سال ۹۴؛ بیماریهای قلبی عروقی با شامل شدن ۴۴ درصد از مرگ‌ها؛ اولین علت مرگ در کشور شناخته شدند. دومین و سومین علت مرگ به ترتیب سرطان‌ها و حوادث غیر عمد گزارش شده است. در حدود ۲۶ درصد افراد بالای ۱۵ سال در کشور؛ به فشارخون بالا مبتلا هستند.
در حال حاضر؛ برنامه‌ریزی و ادغام برنامه‌های پیشگیری و کنترل بیماریهای غیر واگیر در نظام سلامت و ارائه خدمات سلامت و پیشگیری به همه مردم بر اساس تعیین عوامل خطر؛ تعیین اولویت‌های پیشگیری از این بیماری‌ها؛ تهیه راهنماهای ارزیابی؛ تشخیص و درمان بیماریهای غیر واگیر؛ و اقدامات مداخله‌ای برای کاهش بروز از دسته برنامه‌های موجود در کشور برای کنترل و پیشگیری از بیماریهای غیر واگیر هستند.
انجام این فعالیت‌ها نیازمند مشارکت‌های درون و برون بخشی و مردم است. تصویب قوانین؛ سیاست‌گذاری و تصویب آیین‌نامه‌ها در جهت اجرای این برنامه‌ها ضروری به نظر می‌رسد. همچنین به نظر می‌رسد التزام اجرای آیین‌نامه‌ها؛ رصد؛ پایش و تداوم برنامه‌ها برای پیشگیری و کنترل بیماریهای غیر واگیر ضروری باشد. آنچه بیش از همیشه در چشم‌انداز پیشگیری از این بیماریهای باید در نظر گرفته شود؛ نقش سایر سازمان‌ها غیر از وزارت بهداشت در سلامت مردم بوده و نحوه حمایت‌طلبی از آن‌ها باید به‌صورت نظام‌مند در سرلوحه برنامه‌ها قرار بگیرد. مشارکت مردم در مدیریت خطر این بیماری‌ها و آگاه‌سازی آن‌ها و سپس استفاده از کمک آن‌ها برای کنترل؛ از اصول اساسی پیشگیری از این بیماری‌ها است. لازم است مردم از خطر این بیماری‌ها به نحو مناسب آگاه شوند تا بتوان از کمک مؤثر آن‌ها در پیشگیری استفاده کرد.
بدون مشارکت مردم؛ همکاری‌های درون و بین بخشی؛ تولیت مناسب وزارت بهداشت؛ به کاری گیری افراد متخصص و آگاه جهت مدیریت و راهبری برنامه‌ها؛ و برنامه‌های حمایت‌طلبی و التزام اجرای آیین‌نامه‌ها نمی‌توان چشم‌انداز خوبی برای پیشگیری و کنترل بیماریهای غیر واگیر در کشور داشت.
کنگره دوروزه پیشرفت و چشم‌انداز پیشگیری و کنترل بیماریهای غیر واگیر در ایران که توسط انجمن پزشکی اجتماعی برگزار می‌گردد؛ سعی دارد اهمیت کنترل و پیشگیری از این بیماری‌ها را متذکر شده و از شواهد موجود استفاده کرده و برنامه‌های جاری و چشم‌انداز این بیماری‌ها در کشور را به سمع و نظر مخاطبین برساند.
دکتر مرضیه نجومی
دبیر علمی کنگره
بیماریهای غیر واگیر که به‌عنوان بیماریهای مزمن نیز شناخته می‌شوند؛ دوره طولانی داشته و نتیجه عوامل ژنتیک؛ فیزیولوژیک؛ محیطی و رفتاری هستند. این بیماری‌ها منجر به مرگ ۴۱ میلیون نفر در سال در جهان می‌شوند که در حدود ۷۰ درصد علل مرگ را شامل می‌شود. این بیماری‌ها منجر به ۱۵ میلیون مرگ زودرس در سال شده که در حدود ۸۵ درصد آن در کشورهای با درآمد کم و متوسط رخ می‌دهد. بیماری قلبی عروقی؛ سرطان‌ها؛ بیماریهای تنفسی و دیابت از مهم‌ترین و شایع‌ترین این دسته از بیماری‌ها هستند و در حدود ۸۰ درصد موارد مرگ‌های زودرس را به خود اختصاص می‌دهند.
در حال حاضر در کشور؛ بیماریهای غیر واگیر مسئول حدود ۷۶ درصد از مرگ‌ها هستند. بر اساس گزارشی در سال ۹۴؛ بیماریهای قلبی عروقی با شامل شدن ۴۴ درصد از مرگ‌ها؛ اولین علت مرگ در کشور شناخته شدند. دومین و سومین علت مرگ به ترتیب سرطان‌ها و حوادث غیر عمد گزارش شده است. در حدود ۲۶ درصد افراد بالای ۱۵ سال در کشور؛ به فشارخون بالا مبتلا هستند.
در حال حاضر؛ برنامه‌ریزی و ادغام برنامه‌های پیشگیری و کنترل بیماریهای غیر واگیر در نظام سلامت و ارائه خدمات سلامت و پیشگیری به همه مردم بر اساس تعیین عوامل خطر؛ تعیین اولویت‌های پیشگیری از این بیماری‌ها؛ تهیه راهنماهای ارزیابی؛ تشخیص و درمان بیماریهای غیر واگیر؛ و اقدامات مداخله‌ای برای کاهش بروز از دسته برنامه‌های موجود در کشور برای کنترل و پیشگیری از بیماریهای غیر واگیر هستند.
انجام این فعالیت‌ها نیازمند مشارکت‌های درون و برون بخشی و مردم است. تصویب قوانین؛ سیاست‌گذاری و تصویب آیین‌نامه‌ها در جهت اجرای این برنامه‌ها ضروری به نظر می‌رسد. همچنین به نظر می‌رسد التزام اجرای آیین‌نامه‌ها؛ رصد؛ پایش و تداوم برنامه‌ها برای پیشگیری و کنترل بیماریهای غیر واگیر ضروری باشد. آنچه بیش از همیشه در چشم‌انداز پیشگیری از این بیماریهای باید در نظر گرفته شود؛ نقش سایر سازمان‌ها غیر از وزارت بهداشت در سلامت مردم بوده و نحوه حمایت‌طلبی از آن‌ها باید به‌صورت نظام‌مند در سرلوحه برنامه‌ها قرار بگیرد. مشارکت مردم در مدیریت خطر این بیماری‌ها و آگاه‌سازی آن‌ها و سپس استفاده از کمک آن‌ها برای کنترل؛ از اصول اساسی پیشگیری از این بیماری‌ها است. لازم است مردم از خطر این بیماری‌ها به نحو مناسب آگاه شوند تا بتوان از کمک مؤثر آن‌ها در پیشگیری استفاده کرد.
بدون مشارکت مردم؛ همکاری‌های درون و بین بخشی؛ تولیت مناسب وزارت بهداشت؛ به کاری گیری افراد متخصص و آگاه جهت مدیریت و راهبری برنامه‌ها؛ و برنامه‌های حمایت‌طلبی و التزام اجرای آیین‌نامه‌ها نمی‌توان چشم‌انداز خوبی برای پیشگیری و کنترل بیماریهای غیر واگیر در کشور داشت.
کنگره دوروزه پیشرفت و چشم‌انداز پیشگیری و کنترل بیماریهای غیر واگیر در ایران که توسط انجمن پزشکی اجتماعی برگزار می‌گردد؛ سعی دارد اهمیت کنترل و پیشگیری از این بیماری‌ها را متذکر شده و از شواهد موجود استفاده کرده و برنامه‌های جاری و چشم‌انداز این بیماری‌ها در کشور را به سمع و نظر مخاطبین برساند.
دکتر مرضیه نجومی
دبیر علمی کنگره