این پست را در اینستاگرام، یک‌ نفر که به‌ادعای خودش "درمانگر" است منتشر کرده‌. باید به حال جامعه‌ی روانشناسی ایران و به‌ حال مردمی که به این روانشناسان مراجعه می‌کنند، گریه کنیم.

ذکر چند نکته ضرورت دارد:

یک_ درمانگر حق ندارد نام مراجع را گوگل کند یا به طریقی خارج از جلسه، عجولانه و بی‌خبر از مراجع، درباره‌اش تجسس کند، قضاوت کند، به او برچسب بزند و غیره. این کار غیراخلاقی و غیرحرفه‌ای است.

دو_ درمانگر با این پست، عملا بخشی از مراجعین خود را به دروغگویی یا حتی شارلاتان‌بازی متهم کرده، ازاین‌طریق تحقیر و تمسخر می‌کند. درحالیکه مراجعین به‌دلایل فراوان می‌توانند واقعیت‌ها و جنبه‌هایی از زندگی خود را از مردم [یا حتی موقتا از درمانگر] پنهان کنند.

سه_ احساس امنیت در اتاق درمان، اساسی‌ترین مطالبه‌ی مراجعین است. تجسس، کاراگاه‌بازی، قضاوت اخلاقی، تحقیر، توهین، تمسخر، افشای عمومی محتوای جلسات و... امنیت روانی مراجع و همچنین فرایند درمان را به خطر می‌اندازد.

چهار_ چرا و چطور یک روانشناس، الفبای کار خود را نمی‌داند؟


@nabayad_m