روند امیدواري و ناامیدي در من اینجوریه که یه روز ناامیدي شدیدي میگیرم و بعد میگم بسه دیگه واسه چیزي تلاش نمیکنم. هرچي بادا باد. خودم جر بدم چي بشه؟ چیزیم شده تا حالا؟ و بعد فرداش جوري بیدار میشم که باورم نمیشه اون آدم دیشب من بودم و ناامیدي تمام وجودم رو گرفته بود. و انقدر امیدوار میشم که باز خودمو جر میدم تا همه چیز لااقل تو ذهنم درست باشه.