اﮔﺮ ﻗﺮار ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻮﻟﯿﺪی اﻧﺠﺎم ﮔﯿﺮد و اﮔﺮ ﻗﺮار ﺑﺎﺷﺪ ﻋﺒﺎدﺗﯽ ﺻﻮرت ﭘﺬﯾﺮد، ﭘﺲ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﻪ رﺿﺎﯾﺖ ﻣﺼﺮف ﮐﻨﻨﺪه، ﺗﻤﺎﯾﻠﯽ ﻧﺪاﺷﺖ؟ اﺳﺎس ﻣﻔﻬﻮم ﺗﻮﻟﯿﺪ، ﻣﻘﺪس اﺳﺖ. از اﯾﻦ رو ﮐﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪه ﺑﻪ ﺟﺎی ورود ﺑﻪ ﭼﺮﺧﻪ اﻗﺘﺼﺎدی ﻏﯿﺮﻣﻮﻟﺪ، ﺑﺎ اﯾﺠﺎد ﮔﺮدش اﻗﺘﺼﺎدی ﻣﻮﻟﺪ و ﭘﻮﯾﺎ، ﺿﻤﻦ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﺑﺨﺸﯽ از ﻧﯿﺎزﻫﺎی ﺟﺎﻣﻌﻪ، ارزش اﻓﺰوده ای را ﺑﺮای ﮐﺸﻮر ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﯽ آورد. ارﻣﻐﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ آﺣﺎد ﺟﺎﻣﻌﻪ را درﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﯿﺮد.
ﭘﺲ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻓﻄﺮی، ﺟﺎﻣﻌﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﻮﻟﯿﺪ، ﺣﻘﻮﻗﯽ دارد ﮐﻪ ﺻﺮﻓﺎ اﯾﻦ ﺣﻘﻮق ﻣﻨﻮط ﺑﻪ ﮔﺮوه ﻣﺸﺘﺮی ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. ﻫﺮﯾﮏ از ﺻﺎﺣﺒﺎن ﺻﻨﻌﺖ، در ﺑﺮاﺑﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﮑﻠﻔﻨﺪ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﺸﺘﺮی ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ اﺣﺘﺮام ﺑﮕﺬارﻧﺪ و او را در اﻧﺘﺨﺎﺑﯽ آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ و ﻫﻮﺷﻤﻨﺪاﻧﻪ ﯾﺎری داده و ﻫﻢ اﻋﺘﺒﺎر و ارزش ﺟﺎﻣﻌﻪ را اﻓﺰاﯾﺶ دﻫﻨﺪ. ﺑﺪﯾﻦ ﻟﺤﺎظ
رﻋﺎﯾﺖ ﺣﻘﻮق ﻣﺼﺮف ﮐﻨﻨﺪه اﯾﻤﺎن ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﺪ؛ اﯾﻤﺎﻧﯽ واﻗﻌﯽ و ﻧﻬﺎدﯾﻨﻪ ﺷﺪه.