زندگی همیشه اون چیزی که میخوایم نیست هرچی بیشتر عمر کنی میفهمی دنیا پر از درد و رنجه و هیچوقت شادی توش نبوده تاریکی همیشه وجود داشته و برای مردم عادی بوده تا زمانی که روشنایی میاد خورشید با شادیش قلب هارو روشن میکنه ولی خورشید پشت ابر میمونه تا ابد و مردم هیچوقت اون خوشحالی رو برست نمیارن و با آه حسرت از دنیا میرن خورشید یکروز خاموش میشه و هیچ شادی و امیدی تو قلب ها روشن نمیشه زندگی پر از درد و رنجه روح ها ی آسیب دیده بهم آسیب میزنن تا زمانی که روحشون غرق سیاهی و تاریکی ابدی میشه و دیگه اون خورشید شادی و امید هیچوقت طلوع نمیکنه