📝 نفرت نفهمی می‌آورد
#دانشطلب
🔸 اصلاحطلب‌های رادیکال که بعضا از نظام دست کشیده و به سمت براندازی رفته‌اند از اول بنایشان بر نفرت بوده و ستیزه‌جویی در کلامشان موج می‌زند. تمرکز را روی اعتراضِ خشک و خراش دادن به روان و باورهای طرف مقابل می‌گذارند با این حال ادعاهای نرم را رها نمی‌کنند. اگر فرض کنیم «دمکراسی‌خواهی» و «مدارای لیبرال» به نفع ایران باشد از مهم‌ترین موانعش همین‌ها هستند. مردم کسانی که نفی و نفرت از لابه‌لای کلمات‌شان بیرون بزند را نمی‌خواهند.
🔹 حتما همه حرف‌هایشان غلط نیست اما وقتی بر مدارِ دشمنی و انکار عنوانش میکنند دافعه می‌سازد و «یُراد بها الباطل» را به ذهن مخاطب می‌آورد. نفرتِ اینها عمدتا علیه شخص رهبری است، در مرحله بعد به حوزه و روحانیت و سپس به مذهبی‌ها و معتقدین می‌رسد. لباس نقد را به چرکِ کین‌توزی آلوده میکنند طوری که انگار در پی انتقامی تاریخی هستند. به این گمان که خوشبختی این مملکت فقط در سکولار شدن است و «بأی نحو کان» باید راهش را هموار کنند.
🔸 تازگی گفتگوی حاتم قادری با علیرضا شجاعی‌زند پیش از انتخابات مجلس را می‌شنیدم که باز با تراکم نفرت مواجه شدم. بسیاری از حرف‌ها در نقد رهبری و ولایت را ما هم می‌گوییم اما جهت‌گیری دلسوزانه و ناصحانه با رادیکال و براندازانه فرق دارد. آنقدر به نفرت‌پراکنی اهمیت می‌دهند که گاهی حرف دهان‌شان را نمی‌فهمند. جایی از همان مناظره قادری «نه غزه نه لبنان» را با تعبیر دیگری اینطور به زبان آورد که: نجف و کربلا برایشان مهم‌تر از اصفهان است!
🔹 در خود اصفهان اگر نظرخواهی کنند که خدای نکرده ممکن است اتفاق بدی در کربلا و نجف رخ بدهد واکنش مردم چه خواهد بود؟ آیا کرور کرور سینه سپر نمی‌کنند که جان ما فدای حرم و حریم اولیاء؟ اصلا هنری که نقش جهان و مساجدِ خیره کننده‌اش را ساخته از کجا آمده؟ جز ولایت امیرالمومنین (ع) و فرزندانش؟ چه چیزی اصفهان را از نجف و کربلا جدا می‌کند؟ مرزی که بهمان تحمیل کرده‌اند؟ یا اینکه ساکنان آنجا مثل بعضی مردم در خوزستان عربی حرف می‌زنند؟
🔸 چرک و تعفنی که از این دوگانه‌سازی و بیگانه‌انگاری می‌چکد نیازی به تشریح ندارد. پایان این منِش آنجا است که مشهد را فقط چون در مرزهای ایران قرار گرفته مهم‌تر از حرمین شریفین بدانیم! حتی سعودی‌ها می‌دانند اگر کوچک‌ترین تعرضی متوجه حرمین شود ملتی که جلوتر از همه، همه چیزش را وسط می‌آورد ایرانی‌ها هستند. اگر ایرانی بودن شرفی دارد در همین است که وقتی اکثریتش می‌گویند مسلمانیم بهتر از دیگران به قواعد مسلمانی پایبند باشند.
🔹 حکومت‌های گذشته‌مان موفق شدند در برهه‌هایی عتبات را به ایران الحاق کنند و مطلوبِ معاصر اینکه به چنان آمیختگی برسیم که تاجر ایرانی نماز صبح را مزارشریف باشد، ظهر و عصر را در نجف و کربلا بخواند و برای مغرب و عشا به دمشق و قدس برسد. بعضی سکولارها به خاطر کین‌توزی با شیعه سیاسی نه واقعیت‌های منطقه که نزدیک‌ترین پدیده‌های انسانی به خودشان (مردم ایران) را هم نمی‌بینند. خودشان را به کوری نزده‌اند! واقعا نمی‌بینند و نمی‌فهمند، این هم نتیجه اعتیاد به نفرت و ستیز است.
@maktubaaat
