غزل



نيمه په درد نيمه په غم نيمه هجران تيره شوه
څه زندګي وله اوڅه دباد پشان تيره شوه

بيګامې ستاخاموش تصوريرته چې کتل شهيده
درڼواوښکوقافيله مې پرګريوان تيره شوه

فرون دکلي لويه لاره کې بې هوشه شومه
چې جنازه وٙ هديره ته دجانان تيره شوه

څه په بمبارڅه په غبارڅه په جنګوکې وه
دغه قيصه مې په ويجاړ افغانستان تيره شوه

څوک په زندان کې په ولچکو کې سپين ګيري شولو
دچادژوندکړۍ يې ديدته په ارمان تيره شوه

په دې خوشحاله يم که دردٶ اوکه غم ٶپرما
خوشکور زمازندکي ښه په سپين ايمان تيره شوه

ستاشاعري هم بدرالدين ځلانده ښه وله چې
ديومظلوم په زړه پټۍ شوه اودرمان تيره شوه