باکی نیست من که مشتم گله
پشتم ارتشه
رشدم به چشم میاد
جلوم دشمن پره
"
ساختم راهو کلمه هارو تیز کردم من ریز کردم کوهُ کندم تونل بگو کی میتونه منو پرتم کنه
"
من باختارو بردم آماده ی مردن ندارم آرزو دیگه
(نترس باختت تورو جَری ترت میکنه)
هرکاری خواستموخودمو ساختمو کردم زندگیو اینم دلیل که دل من سیره
انگیزه کاریشون از دم بالاس
چون
استعداد ذاتیشون پول باباست
رو من و تور میبرن برجاشونو بالا
خنده شدرو لب جوونا قاچاق


الان که من بالای بالام
نهال بودم نوش رو تنم بابام
نرو جایی کع حس میکنی اضافی
نگو قربان حتی داری اگه کار اداری
"
میره بالا دستا برا بدست آوردن نگاه داشیت
قبل با ما ماشدن بهتره تو داشی ستاره باشی
تو عشقشو داری من تجربش
گرم گرم حتی توی برف و یخ
علم و ثروت جفتشون بامن
فکر تخریب ذهنامون با حرف
جلو پامی مث تلفات جنگ
میرسم به صد سقفو پاره میکنم برا رسیدن به عرش
مات و گیج شهر ا حرکته من
تیریپ اکستازی باشه حاجی من تهشم
به خودشون میگن سلبن بن بن بند منن
پ بگو پارو بکشن عقب
تا نشه از این مسئله بدتر
همشون از کم شدن کمتر
تو فلو هام حتی عقربه غلط زد
"
میتونن بچینن همه گلارو
ولی کیه که بگیره جلو اومدن بهارو
من خودم صبح کردم شبامو
داشت دست خودم همیشه هوامو
"
هرجا خورد مشتا به تخت سینم
فمیدم باید خودم حقموپس بگیرم
من میرسم به تهش بعد میمیرم
لا همین لاشیا له شدم ته کشیدم
"بسپار به گوشت تو
باس بگردی دنبال نور تو تاریکیا
من قبول کردم ریسکو نگو کوتا بیا
آسمونای تاریک ستاره هاش قشنگ ترن
بزن جوری که نتونم پاشم یا نزن
پاشم منمو و تو و ننت پلشت
تیزیا میکرد منو از پَس بغل
نچرخید چشاسمت هدف همش
خوشش مقصد نی یه مسیره فقط

"
بریدم با پنبه سرارو
هرجا پا میذارم فق به من پرته حواسو
"
قرینه ایم ما
من عادتم شد لذتِ پرواز
ترست تورو میکرد درگیرِ پرتگاه
میرفتم هرجا
میکردم هرکارو صد بار
که بسازم فردا رو یبار قشنگ ترِ ا هربار
اما
شدیدن شبی هم شده بود شبامو
عادتِ سر خوردنِ به سنگ، آرزوها سراب
سیا سفید نی
سفید پرررنگه
سر وته کن کلامو
حس و حال نزدیک زیاد میبینی
جلو روت واستاده اینجاست دوباره
افریت