Forward from: نامههای حوزوی
⚡️بایدهای و نبایدهای اخلاقی موجود در سنت اسلامی مورد غفلت قرار گرفته است
✔️سیدحسن اسلامی اردکانی، عضو هیات علمی دانشگاه ادیان در گفتگو با همشهری🔻
🔹چندی پیش اخلاق زیستمحیطی و بخشهایی از کتاب «جواهر» را که مرحوم نجفی نوشته، درس میدادم. در مورد رفتار با حیوانات بود که اینها نفقهخور انسانها هستند؛ یعنی باید بهشان نفقه داد؛ همانطور که مرد باید به عیال خودش (نانخور خودش) نفقه بدهد (حالا پدر و مادر پیرش، همسرش یا فرزندانش)، به حیواناتی هم که در اختیار دارد باید نفقه بدهد؛ به آنها سخت نگیرد. اینها سادهترین چیزهاییاست که در فقه ما هست. متأسفانه ما بحثهای مربوط به محیطزیست و اینها را که در متون فقهیمان بسیار هم هست، همانجا نگه داشتهایم؛ یعنی این را به سطح عمومی سرایت ندادهایم.
🔹در سنت ما و فقه ما این هست که آزار و آسیبزدن به دیگران، حرام است. در سنت ما آمده که برداشتن آشغال از سر راه، یکی از فضیلتهای بزرگ است ولی الان شما میبینید که در خیابان، مثلا اول صبح یک سگ یا گربه دارد رد میشود و یک ماشین به این میزند و میکشدش. جسد و لاشه این سگ یا گربه تا شب روی زمین میماند و هر ماشینی که میآید یک ضربه دیگر میزند تا اینکه این پودر بشود. این خلاف سنت شرعی ماست. یا میبینید ماشین 2-1 نصف شب از خانه بیرون میآید و شروع به بوقبوقزدن میکند و اصلا به مخیلهاش خطور نمیکند که این کار، حرام است.
🔹بسیاری از بایدها و نبایدهای اخلاقی که در سنت ما بوده، مغفول واقع شده و کسانی که باید مروج آموزههای دینی باشند (مراجع، فقها، اهل منبر، اهل خطابه، نویسندگان و اینها) این کار را نکردهاند و کوتاهی کردهاند و به بحثهای دیگر پرداختهاند؛ یعنی مسائل دینی را به رابطه انسان و خدا و نهایتا رابطه انسان با انسانهای دیگر منحصر کردهاند؛ درصورتیکه ما رابطه انسان با طبیعت، رابطه انسان با خودش و همه اینها را در سنت دینی خودمان داریم.
@namehayehawzavi
http://yon.ir/Jsfwe
✔️سیدحسن اسلامی اردکانی، عضو هیات علمی دانشگاه ادیان در گفتگو با همشهری🔻
🔹چندی پیش اخلاق زیستمحیطی و بخشهایی از کتاب «جواهر» را که مرحوم نجفی نوشته، درس میدادم. در مورد رفتار با حیوانات بود که اینها نفقهخور انسانها هستند؛ یعنی باید بهشان نفقه داد؛ همانطور که مرد باید به عیال خودش (نانخور خودش) نفقه بدهد (حالا پدر و مادر پیرش، همسرش یا فرزندانش)، به حیواناتی هم که در اختیار دارد باید نفقه بدهد؛ به آنها سخت نگیرد. اینها سادهترین چیزهاییاست که در فقه ما هست. متأسفانه ما بحثهای مربوط به محیطزیست و اینها را که در متون فقهیمان بسیار هم هست، همانجا نگه داشتهایم؛ یعنی این را به سطح عمومی سرایت ندادهایم.
🔹در سنت ما و فقه ما این هست که آزار و آسیبزدن به دیگران، حرام است. در سنت ما آمده که برداشتن آشغال از سر راه، یکی از فضیلتهای بزرگ است ولی الان شما میبینید که در خیابان، مثلا اول صبح یک سگ یا گربه دارد رد میشود و یک ماشین به این میزند و میکشدش. جسد و لاشه این سگ یا گربه تا شب روی زمین میماند و هر ماشینی که میآید یک ضربه دیگر میزند تا اینکه این پودر بشود. این خلاف سنت شرعی ماست. یا میبینید ماشین 2-1 نصف شب از خانه بیرون میآید و شروع به بوقبوقزدن میکند و اصلا به مخیلهاش خطور نمیکند که این کار، حرام است.
🔹بسیاری از بایدها و نبایدهای اخلاقی که در سنت ما بوده، مغفول واقع شده و کسانی که باید مروج آموزههای دینی باشند (مراجع، فقها، اهل منبر، اهل خطابه، نویسندگان و اینها) این کار را نکردهاند و کوتاهی کردهاند و به بحثهای دیگر پرداختهاند؛ یعنی مسائل دینی را به رابطه انسان و خدا و نهایتا رابطه انسان با انسانهای دیگر منحصر کردهاند؛ درصورتیکه ما رابطه انسان با طبیعت، رابطه انسان با خودش و همه اینها را در سنت دینی خودمان داریم.
@namehayehawzavi
http://yon.ir/Jsfwe