شاعر
عبدالجلیل عمر

په نیمونـیمو شپوکې عاشقان درپسې ګرځې
بس تاخپله ول غواړې مینان درپسې ګرخې

له هرڅه مرور دي بس لقاء دمحبوب غواړی
بس ستړی اوستومانه ملنګان درپسی ګرځې

پـه ښـکـلـې تـرنـم کې زمـزمې کـوي لـګـیاوی
نور راشه پـسـرلـیـه بلبـلان درپـسـې ګـرځـې

پـه مـینـه حـقیقې باندې پوښلی جـنتیان یو
خپل ځان په لمبوسوځې فدایان درپسې ګرځې

بس شمعې دې بلیږې تری تاویږی یم په مینه
غـوټـې وهـې لګـیـادې پـتنګان درپسې ګرځـې

دستاد دیدارتږې درنه.ځارتنکې ځوانان شول
اي ښـکـلۍ شـهادتـه اتـلان درپـسې ګـرځـې

زماګران افغانستانه دښایسته نه دي قربان شم
د لـري مـهـاجر خـواږ یـاران درپـسـې ګـرځـې

بــهــار راوړه ســپــرلـیــه ازادې درســره راوړه
نرګس غاټول ریحانه سپین ګلان درپسې ګرځې

یـم تـاتـه زیات لیوال عبدالجلیل عمر زر راشه
اۍ مستې ازادۍ ډیر په ارمان درپسې ګرځې