یه موقع هایی هست که از همه چیز خسته میشی..دوست داری وسط راهی که داری براش میدوئی بشینی و زانوی غم بغل بگیری ، حالا من حال الانم اینطوری شده جونگکوک..با تمام وجودم خسته شدم انقدر سعی کردم پیش خودم نگهت دارم و تو همش مثل یه پرنده‌ی بی‌قرار دنبالِ فراری ؛
فقط بهم بگو چه کار اشتباهی کردم دلیلِ تهیونگ؟ چه کارم باعث شده انقدر ازم دوری کنی و از دور تماشام کنی؟ تماشا کردنِ منی در جمعی که بهش سنگ میزنن ؛ و منی که چشمام رو توعه و با نگاهی عاجزانه ازت میخوام که توهم برام بدوئی و بیای توی بغلم...
-Windéra
گلِ‌سرخِ‌ترک‌خورده؛