بابا لنگ دراز عزیزم؛
تمام دلخوشی دنیای من این است که ندانی و دوستت بدارم! وقتی میفهمی و میرانی‌ام‌ چیزی درون دلم فرو میریزد، چیزی شبیه غرور! بابا لنگ دراز عزیزم لطفا گاهی خودت را به نفهمیدن بزن و بگذار دوستت بدارم... بعد از تو هیچکس الفبای روح و خطوط قلبم را نخواهد خواند. نمیگذارم، نمیخواهم!
بابالنگ دراز من همین که هستی دوستت دارم، حتی سایه‌ات را که هرگز به آن نمیرسم.
-بابالنگ‌دراز