کاکتوس ها
در خاک چشمت که ندیدن را محکومی
خیس شدن لب های خفگی را
به نعره های بر دار بدل کردند

کاکتوس ها
همان ها که از شهوت آزادی
خود را در انقلاب ربوده دیدند
تا که در زندان های خالی از "تو"
خود را لخت کرده شده
با شیشه ی نوشابه ببینند

کاکتوس ها
همان ها که قیامشان بهاری بی ندا
نماز های نیاز و کمکشان بی خدا
و نعره هایشان ترانه ای بی صدا

- بخشی از شعرِ قطعه ی #برای_کاکتوس_ها که به شکل دکلمه در #خداوند_پست_مدرن خواهید شنید.