میگن یه کلمه ی انگلیسی هست به اسم Lilo و وقتی معناش رو خوندم نوشته بود: " یعنی دوستی که درسته هر روز نمی تونی ببینیش یا باهاش حرف بزنی ولی اگه بعد از مدت ها دوباره کنار هم قرار بگیرین باز هم مثل روز اول صمیمی هستین و هیچ چیزی بینتون تغییر نکرده." و خب برای من این کلمه یادآور یکی از دوست هامه که از دوران راهنمایی تا الان با هم دوستیم. درواقع اولین و تنها دوست صمیمیِ من توی تمام دوران مدرسه. این دوستی بعد از اینکه راهمون از هم جدا شد هنوز هم ادامه داره و من حس میکنم دوستی های واقعی و قدیمی مثل دنیای کلاسیکن و با گذر زمان هنوز هم زیبان.