کودکان مناطق زلزله زده در معرض " اختلال استرسی پس از حادثه"
" post traumatic stress disorder:
دکتر فاضل الیاسی- مدیر دفتر انجمن جامعه شناسی ایران در مناطق زلزله زده کرمانشاه.
جامعه شناسان معتقدند که بعد از به وجود آمدن هر بحرانی مانند جنگ، سیل،خشک سالی، زلزله و هر بلایای دیگری توجه به بازسازی روانی و بازسازی فضای اجتماعی، اگر بیشتر از بازسازی کالبدی و فیزیکی ساختمان ها و سازه ها نباشد دست کم هم ندارد، اما متاسفانه بازسازی فضای اجتماعی و روانی نه در مدیریت بحران و نهادهای دولتی و نه در برنامه سمن ها و فعالین مدنی و خیرین تعریف نشده است.
در جریان زلزله ۲۱ آبان شدت زلزله به گونه ای بود که متاسفانه افراد این مناطق چنان از لحاظ روحی آسیب دیده اند و دچار شک شده اند که بحث آن در یک مطلب کوتاه نمی گنجد، اما ما تبعات این اختلالات روانی را در زندگی روزانه مردم به وضوح می بینیم،
۱- خودکشی
۲- خشونت علیه کودکان
۳- نزاع های مداوم در کمپ ها
.
۴- پایین آمدن آستانه تحمل افراد
۵- نا امیدی و یاس از زندگی
۶- فقدان انگیزه و روحیه ی انجام کار و امور روزانه.
۷- مشکلات خانوادگی
با توجه به آسیب پذیر بدون زنان و کودکان، تبعات زلزله بر روی این دو قشر به مراتب بیشتر و شدیدتر است.
تحقیقات میدانی در روستاها و شهرهای زلزله زده نشان می دهد که کودکان بیش از آنچه که در ظاهر قابل مشاهده است دچار آسیب شده اند و در مصاحبه هایی با خود کودکان و والدینشان انجام گرفته است شاهد گزاره های زیر بودیم:
۱- بچه ها بیش از حد شب ها کابوس می بینند
۲- با آمدن پس لرزه ها رنگ از صورتشان می پرد و دستشان می لرزد
۳- با شنیدن هر صدایی واکنش نشان می دهند و فکر می کنند که زلزله است، اگر چه در داخل کانکس نیز هستند.
۴- زیاد به حرف والدین توجه نمی کنند
۵- خیلی زود همه چیز را فراموش می کنند
۶- انگیزه و اشتیاق قبلی ندارند.
۷- عصبانی هستند و زود از کوره در می روند
۸- پرخاشگری می کنند.
۹- در خیلی مواقع اشتها ندارند.
۱۰ از شب زلزله دچار شب ادراری شده اند.
تعداد کودکانی که دچار شب ادراری شده اند بسیار زیاد هستند، به گونه ای که در بعضی از خانواده ها دو و حتی سه کودک دچار این مشکل شده اند،
در تمام مصاحبه ها مشخص شده است که تنها عامل مشکل کودکان فوبیای شب زلزله است،البته برای افراد مناطق زلزله زده کاملا مسلم است.
خیلی از خانواده ها کودکانشان را پیش پزشک برده اند اما بهبود پیدا نکرده اند، اما آنچه که در تحقیقات مشخص شده است این است که بایستی از طریق مشاوره و روانشناسان اجتماعی و رفتار متعادل والدین و اطرافیان به آنان کمک کنیم. و والدین عزیز بایستی بدانند که احتمال این که این موضوع بسیار طولانی شود شانس بهبود آنان نیز کمتر خواهد شد و بایستی هر چه زودتر به فکر کودکان خود باشند.
در خواست تیم ما نیز از تمام خیرین، نهادها، فعالین مدنی و روانشناسان و مددکاران اجتماعی این است که در اسرع وقت جهت حل این مشکل بزرگ اقدام کنند.
کانال تحقیقات میدانی در مناطق زلزله زده کرمانشاه.
@victims1
