یه مفهومی که شاید برای ما اشتباه جا افتاده یا جا انداختن اینه که درد و رنج در زندگی باعث رشد میشه. این گزاره همینطوریش درسته اما سوال اینه که چه میزانی از درد؟ کمیت و کیفیتش مهم نیست؟ و باید بگم که چرا، دقیقا میزانش تعیین کننده اینه که ما رشد کنیم یا به فنا بریم.
یعنی یه میزان از درد و رنج و سختی در زندگی باعث میشه ما چالش داشته باشیم. براش برنامهریزی کنیم، هدفمند بشیم و برای هدفی که ایجاد شده، یعنی از بین بردن درد، تلاش کنیم. ولی درد از یه میزانی، که برای هرکس و هر شرایطی متفاوته، بیشتر که بشه دیگه کارو خراب میکنه و اثر عکس داره. اگه رنج انقدر زیاد باشه که فقط برای ما ترس و اجتناب و عذاب بیفایده به بار بیاره هوش هیجانی و خلاقیت و توانایی حل مسأله ما رو محدود میکنه. چالش و درد از آستانه تحمل ما که بالاتر برن روان ما رو رنجور میکنن و هیچ معنا و رشدی پشت این درد و رنج نیست.
#روانشناسی
@yekravanshenaas