دردنامه

⭕️جلال میرزایی -عضو فراکسیون امید مجلس- درباره جلسه بررسی وقایع اخیر در مجلس:
«آقای علوی (وزیر اطلاعات) توضیح داد که بر اساس بررسی‌های وزارت اطلاعات مشخص شده که نا آرامی‌ها از مشهد و به واسطه اقدامات یک جریان سیاسی داخلی آغاز شده اما این اعتراضات خیلی سریع و ظرف چند ساعت از دست و مدیریت این جریان خارج شده است.»

اینکه «کنترل این وقایع از دست این جریان خارج شده» به وضوح یعنی تلاش برای تبرئه آن جریان از حرکاتِ تند! در حالی که به خوبی می‌دانیم هیچ یک از دو جناح سیاسی اراده‌ای برای تبرئه احمدی‌نژاد ندارند.

نتیجتاً سؤال بسیار مهم این خواهد بود که آغازکننده اصلی این ماجرا چه فرد یا جریانی بوده است؟ و با او چگونه برخورد خواهد شد؟! تهمت‌زنندگان سیاسی به چه سرنوشتی دچار خواهند شد؟! آیا با این جریان شبیه جریان اشغال‌کنندگان سفارت عربستان تعامل خواهد شد؟!

@dardnameh

🖋چرا «متهمِ همیشگی» این بار مخالف بود؟!

🔹یکی از حقایق مهم درباره اعتراض‌های اخیر این است که انگلستان با به ثمر رسیدن آن موافق نبود به نحوی که می‌توان گفت اگر چنین موافقتی وجود می‌داشت احتمالاً آرام کردن شرایط بسیار سخت‌تر یا حتی غیر ممکن می‌شد.
در حالی که رئیس‌جمهور امریکا در همان گام اول در موضعی بسیار تند گفت «مردم ایران از فسادِ رژیم(!) و تلف کردن ثروت ملی برای تامین مالی تروریسم در خارج خسته شده‌اند» و حتی وزیر خارجه و سخنگوی کاخ سفید اعلام کردند که از «انتقال مسالمت‌آمیز قدرت در ایران» حمایت می‌کنند! ولی در این مدت وزیر خارجه انگلستان به «ابراز نگرانیِ» صرف از وقایع و لزوم به رسمیت شناخته شدن حق اعتراض مسالمت‌آمیز اکتفا کرد و عکس‌العمل ویژه دیگری نشان نداد.
بهمن کلباسی خبرنگار بی‌بی‌سی زیر اکانت توئیتر پاوِل دوروف -مدیر تلگرام- پیامی گذاشت برای درخواست حذف کانال آمدنیوز. بی‌بی‌سی نیز از پشتیبانی این وقایع در ابتدای امر سر باز زد به نحوی که کانال آمدنیوز از این کانال تحت عنوان «آیت الله بی‌بی‌سی» یاد کرد تا بتواند اثر تخریبی آن را بر اعتراض‌ها دفع کند.
در جلسه شورای امنیت سازمان ملل هم انگلستان به صراحت با مخالفت کردن با امریکا مساله‌یِ اعتراض‌ها را به دلیل به خطر نیفتادن صلح و امنیت بین‌الملل در حد و اندازه‌یِ طرح در شورای امنیت ندانست و حتی بیان کرد که ایران نگرانی‌های امنیتی مشروعی در منطقه خاورمیانه دارد!
مسئولینِ ایرانی نیز مطابق با همین واقعیت هر کسی را متهم کردند (از سیا، داعش، موساد، تلگرام، آل سعود، مجاهدین و اطرافیان احمدی نژاد تا برادرزن صدام) جز متهمِ همیشگی یعنی انگلستان!

🔹تصور کنید رسانه سلطنتی -در حالی که شبکه‌ای ماهواره‌ای است که امکان فیلترینگ ندارد و حتی فیلترینگ اینترنت موجب هجوم بیشتر مردم به آن می‌شود- محل تجمع سراسریِ فردایِ معترضان در تهران و سایر نقاط کشور را رسماً اعلام می‌کرد و به پوشش برخی از فیلم‌های ارسالی کاربران اکتفا نمی‌نمود. و نیز تصور کنید روی این خط خبری که نباید خشونت صورت بپذیرد و باید معترضان بروند و در نقطه‌ی مهمی از شهر به صورت مسالمت‌آمیز تحصن دائمی کنند کار می‌کرد، در آن صورت به نظر می‌رسد جمع شدن مساله بسیار مشکل‌تر می‌شد. خصوصاً که شرکایِ داخلیِ انگلستان نیز صدای‌شان در حمایت از این حرکات در می‌آمد و این جنبش از حرکتی کور تبدیل به جنبشی سیاسی می‌شد که خشونت علیه آن به معنایِ دستگیریِ تعدادی از سیاسیون بوده و در نتیجه هزینه‌ی آن چندین برابر می‌گردید.

❓در اینجا چند پرسش را باید مطرح کرد؛
1️⃣اولاً این «متهمِ همیشگی» دقیقاً و به چه دلیلی بر خلاف همیشه‌ی تاریخ‌ش تا امروزِ پس از انقلاب مخالف به هم ریختن ایران بود؟ به نظر می‌رسد انگلستان در «نظمِ موجود» شرکای مهمی دارد که امیدوار است با همین فرمان «آینده‌یِ ایران» به دست آن‌ها بیفتد. یا شاید در دیدگاه انگلستان مسیر طی شده توسط برجام و دیگر وقایع به نحوی پیش می‌رود که با همین روند یک «فرود آرام» را برای انقلاب اسلامی تجربه خواهیم کرد که نیازی به خشونت و گردن گرفتن تحولات توسط غرب ندارد.

2️⃣پرسش بعدی اینجاست که اگر بپذیریم «متهم‌ِ همیشگی» در حقیقت همان «مجرمِ همیشگی» هم هست، آن وقت اگر روزی او تصمیم بگیرد کشور را واقعاً بر هم بریزد باید چه کنیم؟ خصوصاً که اگر کمی دقت کنیم علی‌رغم مخالفت‌های اولیه بی‌بی‌سی کماکان آتش‌تهیه کافی برای روز مبادا را می‌ریزد تا در صورت لزوم آن واقعه رقم بخورد. آیا سرمایه‌ی اجتماعی باقیمانده برای نظام در حد مقابله با دست‌اندازی رسانه‌ی سلطنتی بر افکار و دل‌ها و اذهان مردم‌مان هست؟ بر خلاف برآوردهای خوش‌خیالان شرایط را بسیار وخیم ارزیابی می‌کنم.

@dardnameh

⭕️تجربه‌ی جالب امروز درباره هک شدن تلگرام و ایمیل

اکانتی تحتِ عنوان «خبرگزاری دانشجویان آزاد» روز پنجشنبه با تلگرامِ بنده تماس گرفت و اعلام کرد که عضو کانال است و از طرف آن خبرگزاری قصد مصاحبه دارد. وقتی از او صفحه رسمی این خبرگزاری را درخواست کردم ابتدا صفحه اینستاگرامی را ارسال کرد (instagram.com/fsnewsagency) که با داشتن حدود 10 هزار فالوور پست‌هایش 4 لایک خورده بود! و تردید اولیه را برانگیخت. همچنین محتوای پست‌ها با گرایش سیاسی بنده تضاد داشت که نکته دوم بود و گویا برای فریفتن گرایش اصلاح‌طلب در ابتدا طراحی شده بود! بعد که متذکر این نکته شدم گفت که در نشریات‌شان گرایش‌های دیگر را نیز دخیل می‌کنند و فایل نشریه را خواهد فرستاد.

به جای فایل نشریه یک نرم‌افزار با پسوند apk ارسال کرد که تصور کردم برای حفظ فایل اصلی نشریات‌شان امکان دارد از طریق نرم‌افزار اقدام کند. ولی با دانلود نرم‌افزار ملاحظه کردم که دسترسی‌های مورد درخواست بسیار بسیار زیاد هستند و تقریباً تمام اطلاعات گوشی را در اختیار می‌گیرد که به همین دلیل و نیز به دلیل تردیدهای اولیه از نصب آن استکاف کردم و درخواست فایل pdf کردم.

برای ارسال فایل pdf درخواست آدرس ایمیل کرد که در اختیار قرار دادم. ایمیلی که ارسال شد حاوی صفحه‌ای شبیه صفحات Google Drive بود که برای ارسال فایل‌های بزرگ معمولاً مورد استفاده قرار می‌گیرد. با باز کردن صفحه مواجه با صفحه‌ای باز هم شبیه Google Drive شدم که درخواست رمز عبور را می‌کرد اما با توجه به اینکه این حمله شناخته شده‌ای است به دامین سایت نگاه کردم تا مطمئن شوم رمز عبور را فقط تحویل خود گوگل می‌دهم اما دامین سایت بسیار بلند بود که در اینجا مطمئن شدم جهت دزدیدن رمز عبور ساخته شده و با جستجو کردن Whois آن متوجه شدم که صاحب آن نیز فردی ناشناخته در خارج از کشور است. (inboxmail-user-drive-login.com/okver2.php?docf=Mvj65atASFyuadfw). معمولاً از چنین دامین‌هایی استفاده می‌کنند.

اینجا بود که به آن کاربر صراحتاً گفتم که هکر است و قصد داشته گوشی و ایمیل بنده را هک کند. وی ابتدا سکوت کرد ولی وقتی با تهدید به رسانه‌ای شدن ماجرا توسط بنده مواجه شد فوراً فایل ابتدایی ارسال شده و نیز صفحه اینستاگرام ارسالی را از گفتگو پاک کرد (در حالی که قبلاً گفتگو را ذخیره کرده بودم) و سپس ادعا کرد هکر نیست. (تا شاید از رسانه‌ای کردن آن اجتناب کنم) و پس از مدت کوتاهی ضمن اینکه اکانت «خبرگزاری دانشجویان مستقل» اکانت تلگرام بنده را بلاک کرد، صفحه اینترنتی مزبور را نیز پاک نمود.

بلافاصله با در جریان گذاشتنِ آشنایان متوجه شدم چند تن دیگر از دوستان نیز تحت همین عنوان ولی با اکانت‌های متفاوت در همین امروز مورد حمله قرار گرفته بودند که بعضاً گوشی و حساب ایمیل‌شان مورد دستبرد قرار گرفته بود. که البته ترکیب افراد مورد حمله قرار گرفته نشان می‌داد که به هیچ وجه حمله‌ای کور نبود و گرایش سیاسی خاصی را دنبال می‌کرده است. همچنین امیدوارم به طور کلی جهت کسب تجربه مخاطبان محترم کانال نیز مفید بوده باشد.

@dardnameh

امروز تلاش گسترده‌ای جهت هک کردن حساب کاربری تلگرام و ایمیل بنده و برخی دیگر از دوستان فعال در تلگرام با انواع ترفندها تحت عنوان "خبرگزاری دانشجویان آزاد" انجام شده که به تمام مخاطبان توصیه می‌کنم مراقب باشند. به نظر می‌رسد طیف خاص سیاسی مورد هدف این تلاش قرار گرفته باشند که در این صورت می‌توان پشت صحنه چنین رفتارهایی را حدس زد.

به زودی شرح مفصلی از این تلاش را به این کانال خواهم فرستاد.

@dardnameh

🔴چرا با این دست فرمان باید منتظر فاجعه بود؟!

فهرست کارهایی که مسئولین برای مهار اعتراض ها انجام دادند:
▪️فیلترینگ اینترنت
▪️انداختن تقصیرها به گردن جناح دیگر
▪️انداختن تقصیر به گردن امریکا و سعودی
▪️انداختن تقصیر به گردن مردمِ کوفه یِ بی تحمل که منتظر نمی مانند بالاخره از این گردنه اقتصادی عبور کنیم
▪️انداختن تقصیر به گردن احمدی نژاد
▪️انداختن تقصیر به گردن مردم که به روحانی رای دادند یا فریب خوردند
▪️کمونیست معرفی کردنِ معترضان چون چند دانشجو شعارهای کمونیستی داده بودند!
▪️مخلوط کردن اعتراض های خشن با مردمِ به تنگ آمده و جمع کردن اعتراض های مردمی به بهانه اعتراض های غیر قانونی
▪️اعلام کردن اینکه تظاهرات کنندگان «کم تعداد» بوده اند (مثلاً فقط و فقط ۵۰ هزار نفر! مطابق اعلام وزیر کشور)
▪️سطحی و نرم و اقتصادی جلوه دادنِ مطالبات معترضان
▪️فراخواندن حامیان سنتی به خیابان با پخش موسیقی مهیج و گرفتن شعارهای حمایتی همیشگی و پخش گسترده تلویزیونی
▪️فتنه نامیدن و امنیتی کردن وقایع به صورت کلی
▪️گشتن به دنبال قاتلِ بروسلی!
و ...

به طور خلاصه همه کاری انجام شد ولی حتی یک فرماندار یا بخشدار از مردم عذرخواهی نکرد‍! هیچ طرح تحولیِ جدی و آسیب شناسیِ واقعی صورت نپذیرفت. تقریبا هیچ رسانه ای به دلِ معترضان نرفت تا حرف شان را بشنود و صرفا از شعارهایِ تند بهره برداری سیاسی شد.

از سوی دیگر در حالی حامیانِ همیشگی انقلاب به میدان آمدند که به قول صدا و سیما اصلی ترین چیزی که داشتند از آن حمایت می کردند «آرامش» کشور بود. در حالی که باید مثلا طرحی اصلاحی ارائه می شد تا مردم به حمایت از آن به خیابان بیایند وگرنه همه می دانند حفظ آرامش که فی نفسه ارزشی ندارد! حتی در ۸۸ اعتراض ها خوابید چون ادعای تقلب در انتخابات حق نبود وگرنه عموم مردم حمایت نمی کردند.

شاید فکر می کردیم که دیگر از این به بعد تجمعِ آرامِ چند کارگرِ بدبختِ معدن در فلان کوره دهات برای گرفتن شندرغاز حقوق که ۱۰ ماه عقب افتاده آزاد بشود ولی قضیه برعکس خواهد بود! هر اعتراضی از این به بعد بیش از پیش همراهی با #فتنه_گران نامیده خواهد شد!

با این فرمان باید منتظر انفجار بود! عمده مردمِ فرودست همراهی نکردند ولی اگر راه های تنفسی تنگ تر شود آن هم اتفاق خواهد افتاد.

امید که این پیش بینی بر خلاف موارد قبل صحیح از آب در نیاید!

@dardnameh

علی لاریجانی 9 آذر 90:
[در موضوع اختلاس 3 هزار میلیاردی وزیر اقتصادِ دولت دهم باید استعفاء می‌داد.]

علی لاریجانی 11 دی 96:
[هیچ یک از اعضاء کابینه‌های دولت‌های پس از شهید رجایی دزد یا فاسد نبوده‌اند.]

اگرچه خوب فهمیده‌اید دوران #آتش_به_اختیار به سر آمده ولی فکر می‌کنم برای #آتش_بس دیر شده عالیجناب!

@dardnameh

✏️همراهی در سطحِ «اراده سیاسی»؛ تنها راه خروج از بحران

1️⃣. برخی می‌پندارند با فراخوانِ عمومیِ حزب‌اللهی‌ها، همانند 23 تیر 78 و 9 دی 88 کارِ اعتراض‌ها تمام خواهد شد. اما باید هشدار داد که چنین حرکتی اثر عکس و تشدیدکننده خواهد گذاشت. مبارزه با ادعاهای سیاسی مثل اتهام قتل‌های زنجیره‌ای یا ادعای تقلب در انتخابات با بدلِ سیاسی ممکن است ولی تقابلِ سیاسی با مطالبات طبقه‌ی فرودست همانند ریختن نفت روی آتش خواهد بود و معترضان را متوجهِ اراده‌ای که آگاهانه در برابر خواسته‌ی آنان تا آخر ایستادگی می‌کند خواهد کرد؛ نتیجتاً در عکس‌العمل چنان حرکتی باید موج انفجار غیر قابل مهاری را انتظار کشید. همچنین باید دانست که در آن صورت همراهی بدنه‌ی حزب‌اللهی هم کمتر از هر زمانی خواهد بود.

2️⃣. جناح اصولگرا سه راهبرد را به صورت توأمان پیش گرفته است. از سویی تلاش می‌کند با تقلیل دادنِ تظاهرات‌هایی که مثلاً در تویسرکان و ابهر و خمینی‌شهر و بسیاری شهرهای دوردست رخ می‌دهد به تظاهرات چند جوانِ کمونیست در تهران یا به رخ کشیدن خشونت‌های به خرج داده شده، این حرکاتِ «غیر قانونی» را برچسب بزند و به این ترتیب تدریجاً مسیر تقابل سیاسی و امنیتی را باز کند، و از سوی دیگر تلاش دارد به جای اینکه خود را در موضعِ تقابل سیاسی با اعتراض‌ها قرار دهد مطالبات را «به حق» بنامد و سپس نوک مگسکِ مطالبات را به سوی دولت بنمایانَد و از خود سلب مسئولیت کند، و در مرحله سوم در موضعی تناقض‌آلود آن بخش از مطالبات که متوجه اصولگرایان دانسته می‌شود را مطالباتی غیر سیاسی و صرفاً اقتصادی معرفی گردانَد که خطری ندارند و این تلقی را بوجود آورد که با انداختن مقادیری پول جلوی معترضان آن‌ها به خانه‌هایشان باز خواهند گشت. اتخاذ هم‌زمان این سه راهبرد که تنها هدف‌شان خلاص کردن حاکمیت از اصلاحات اساسی است و در تناقض با هم به سر می‌برند نشانه‌ی گیجی بسیار شدید و نداشتن استراتژی مفید و بلندمدت و سیاست مشخص و نجات‌بخش در قبال اعتراض‌هاست.

3️⃣. راهِ خروج کشور از بحران نه «تقابلِ سیاسی» و نه «همراهی اقتصادی» و نه «فرافکنیِ سیاسی» است بلکه ثابت کردنِ «اراده‌یِ سیاسی» و واقعی و جدی برای اصلاحِ امور است که قدم اول آن مسئولیت‌پذیریِ جناح اصولگرا (حداقل به اندازه‌ی سهم واقعی خود) از شرایط کشور است که تازه زبان‌ها را برای ارائه راه حل می‌گشاید. در غیر این صورت تداوم بازی رنگ‌پریده فوق بسیار کار خطرناکی است و کشور را تا مرز سقوط خواهد کشاند.

4️⃣. نادیده گرفتن هشدارهایی که ابتدای امسال داده شد کار را تا به اینجا کشانیده ولی این تازه اول مسیر و نوک قله نارضایتی‌هاست و امکان انفجار اجتماعی و قرار گرفتن کشور بر لبه پرتگاه بسیار بالاست. کافی است شبکه‌های ماهواره‌ای همراهی بیشتری نشان بدهند و از یک عروسکِ خارج‌نشین قهرمان مبارزه بسازند. در آن صورت آرزوی بزرگی شکل خواهد گرفت که مهار آن ناممکن خواهد بود.

@dardnameh

✏️پیش‌بینی کرده بودیم، ولی خوشحال نیستیم!

چندی پیش در مناظره‌ای پیرامون شرایط کشور در همدان در برابر یک اصلاح‌طلب سخن گفتم. جلسه‌ای بسیار عبرت‌آموز تا آنجا که از همان جلسه می‌شد حدس زد که شرایط کشور به وضعیت بحرانی کنونی خواهد رسید.

در تحلیل شرایط کشور از وخامتِ شدیدِ اوضاع علی‌رغم آرامش ظاهری آن و لزوم نگرانی خبر دادم، فسادهای گسترده را که به صورت علنی اتفاق می‌افتند و مردم بی‌پناهی که در برابرِ طبقه‌یِ مسئولان و اشرافِ چپاول‌گر فریادرسی ندارند را یادآوری کردم، از افول شدید سرمایه اجتماعی خبر دادم و شرایط بد معدن‌کاران و کارگران را یادآوری کردم و حتی به صراحت درباره امیدواری بیگانگان به دلیل ضعف درونی ما و امکانِ انفجارِ اجتماعی در اثر فسادِ گسترده شبکه‌های قدرت و ثروت تحذیر دادم و لزوم مسئولیت‌پذیریِ دانشجویان را گوشزد کردم.

اما در آن سو دوستِ اصلاح‌طلبِ ما با لحنی بسیار آرام و مطمئن از آینده ضمنِ برشمردن افتخارات نظام در طی 40 سال گذشته در زمینه بهبود شرایط اقتصادی و عادی دانستن اوضاع و سطحی دانستن نارضایتی‌ها، از هرگونه ایجاد بدبینی نسبت به نهادهایی مثل قوه قضائیه تحت این عنوان که ضربه به نظام(!) است تحذیر می‌داد چرا که آن را موجب سوء استفاده دشمنان(!!) می‌دانست و از دیگر سو رسماً تنها کارِ جریان دانشجویی را وابستگی به سیاسیون و نگاه کردن به دهانِ آن‌ها معرفی کرد و گفت دانشجویان مسئولیتِ چندانی جز پیروی از احزاب ندارند!

اگرچه جو واقعیِ جلسه در مجموع با دلواپسی نسبت به شرایط کشور کاملاً همراه بود اما می‌شد حدس زد که اگر به جای بنده یک حزب‌اللهیِ استاندارد نشسته بود تا چه میزان از کلیات سخنان طرفِ اصلاح‌طلب مشعوف و کیفور می‌شد و حداکثر وجود برخی کاستی‌های اقتصادی را بر گردن دولتِ اعتدال می‌انداخت تا در انتخابات بعد راهی برای رقابت انتخاباتی باز بماند! و هر دو با نثار کردن مقادیر کافی ناسزا و فحش به احمدی‌نژاد دیگری را تبرئه کرده و اعلام صلح می‌کردند و از جلسه به خوبی و خوشی خارج می‌شدند!

در آن جلسه به خوبی می‌شد ائتلاف شومی را که دو جناحِ اصولگرا و اصلاح‌طلب رقم زدند و با یکدیگر معامله کردند و سهم گرفتند تا هر دو در قدرت بمانند و در عوض مردم را قربانی کنند مشاهده کرد. برنامه‌ای که تدریجاً کشور را -به اذعان خودشان- به بهشت سرمایه‌داریِ رانتی و فسادِ سیستماتیک در کنار ظاهرگراییِ مناسکی همراه با فضایِ بسته‌یِ امنیتی تبدیل کرده است. و البته هر دو این جناح‌ها چقدر از آینده‌شان مطمئن بودند و در خواب به سر می‌بردند!

شاید هنوز هم برخی در خواب باشند و بخواهند به جای نگاه کردن به دل‌هایِ مردم به دنبال سامانه‌یِ امنیتی که این وقایع را رقم زده بگردند! اما اگر کسی بیدار باشد وضوح این سخن را می‌فهمد که حفظ کشور بدون سخنِ حق و با تکیه بر رسانه و عملیاتِ روانی و شانتاژ و تبلیغات و حذف فیزیکی رقیب ناممکن است و واقعیت زندگی سختِ مردم آنچنان که در کتاب‌ها نوشته‌اند صرفاً و صرفاً توسطِ رسانه‌ها تعیین نمی‌شود و کشور در سراشیبی و ضعف در برابر بیگانگان قرار گرفته است.

تنها جریانی که لرزه‌ها را از بسیار پیش از این دلسوزانه هشدار داد و البته به سادگی نادیده گرفته شد جریانِ احمدی‌نژاد بود. این جریان اگرچه پیش‌بینی کرده بود ولی هرگز از وضع درمانده‌یِ کشور خوشحال نیست، در غیر این صورت این حجم از تلاش و فداکاری برای نرسیدن اوضاع به این نقطه را انجام نمی‌داد. امید که از این به بعد هشدارها نادیده گرفته نشوند...

@dardnameh