گلچین علوم شناختی و روانشناسی برتر

🟡تفاوت ژنها، منجر به ايجاد زبانهاي مختلف شده است!

🕐مدت زمان لازم براي خواندن اين خبر: ٤دقيقه

#زبان
#آگاهي_از_مغز
🔸در تلگراف بخوانيد:

https://goo.gl/gMk7ZR
https://www.instagram.com/p/CDgOVNLnOtI/?igshid=r3xq78elpy8w

@golchinshenakhtpsy1

🟡🔻آيا يادگيري موسيقي ميتواند باعث ارتقاي عملكردعاي شناختي در كودكان شود؟

#موسيقي
#آگاهي_از_مغز

🔸در تلگراف بخوانيد:

https://goo.gl/mnSaNU

🎼🎵🎶🎼
https://www.instagram.com/p/CDYvoXwH7JF/?igshid=169a8o0x20yf0

@golchinshenakhtpsy1

🟡🔻ما چگونه جهان اطرافمان را درك ميكنيم؟

🔻توهمات بينايي شايد بتوانند ديدگاه جامعي در اين خصوص به ما بدهند.

#ادراك
#آگاهي_از_مغز

🔸در تلگراف بخوانيد:

https://goo.gl/mUYz43

🤔🤔
https://www.instagram.com/p/CDYveirniNX/?igshid=1ozfvbs8qmon5

@golchinshenakhtpsy1

🟡❔⁉️آیا قلب مغز دوم ما هست؟؟؟

پاسخ خود را با ما در میان بگذارید.🌹
https://www.instagram.com/p/CDT3PKHHxMV/?igshid=f3ca61win7nh

@golchinshenakhtpsy1

🟡🔻#عشق از كجا آغاز ميشود؟ قلب يا مغز؟!

🔻عشق، مهربانی، عطوفت و... در کجای بدن انسان قرار دارد؟

🔻در تاریخ، گذشتگان قلب را مرکز #احساسات میدانستند ولی پژوهش های امروزه نشان میدهد تمام داستان عشق از مغز شروع میشود...

🔻در آخرین روز هفته آگاهی از مغز، در برنامه تلویزیونی #موتور_جستجو، سیاوش صفاریان پور با همراهی فرهاد شمسیان و دکتر رضا پناهی به موضوع عشق می پردازند...
🔶اين برنامه را در كانال آپاراتي علوم شناختي مشاهده كنيد.

#ليمبيك
#ببينيم
#آگاهي_از_مغز

https://www.aparat.com/v/jcR8D

♥️❔❕♥️
https://www.instagram.com/p/CDTg3odHYnL/?igshid=pqsu5wdrntys

@golchinshenakhtpsy1

🟡🧠Heart–brain interactions shape somatosensory perception and evoked potentials PNAS
https://www.pnas.org/content/early/2020/04/24/1915629117

📌فعل و انفعالات قلب-مغز اساس شکل گیری پتاسیل های برانگیخته سوماتو سنسوری میباشد.🧠♥️🧠♥️🧠
https://www.instagram.com/p/CDRDZ2lHRZ4/?igshid=cb3e6qr7ffq7

@golchinshenakhtpsy1

🟡آیا هوشمندی اجتناب ناپذیر است؟

ناسا در اوایل دهه ۹۰ میلادی حدود صد میلیون دلار را به پروژه‌ای به نام سِتی اختصاص داد که هدف از آن گوش سپردن به امواج رادیویی در فضا در جستجوی موجودات هوشمند فرازمینی بود.
مدافعان این پروژه استدلال می‌کردند که هر چند ما نمی‌دانیم چه تعداد سیاره در کهکشان ما وجود دارد و چه درصدی از آن‌ها قابل زیست هستند، اما در هر سیاره‌ای که شرایط مساعد برای ظهور حیات را داشته باشد، در نهایت و بی‌تردید موجودات هوشمند ظهور خواهند.
پروژه ستی با مخالفت‌هایی روبرو شد و ناسا نام پروژه را تغییر داد تا مانع از حذف آن توسط کنگره شود. اما در بین مخالفان پروژه، نام تنی چند از زیست‌شناسان پرآوازه نیز به چشم می‌خورد. این زیست‌شناسان احساس می‌کردند مدافعان پروژه ستی درک درستی از تئوری فرگشت ندارند و دچار تعصبی شده‌اند که قدمتی صد ساله دارد. این باور جزمی را "زنجیره‌ی بزرگِ موجودات" می‌خواندند و بر مبنای آن، فرگشت فرآیندی است که موجودات را به سمت پیچیده‌تر شدن هدایت می‌کند و هوشمندی عالی‌ترین مظهر پیچیدگی است. بدین ترتیب ظهور موجود پیچیده‌ای نظیر انسان در هر سیاره‌ای که مناسب حیات باشد اجتناب ناپذیر خواهد بود. حتی امروزه نیز دانشمندانی هستند که ناخودآگاه موجودات را در یک "اِشِل" فرضی فرگشتی به پَست یا عالی تقسیم بندی می‌کنند و فرگشت را نوعی نردبان‌ می‌دانند که هر موجود ساده‌ای در پی بالا رفتن از آن است تا خود را به سطوح عالی‌تر برساند.
زیست‌شناس نامی، ارنست مایر، هشدار داد که از بین بیش از پنجاه میلیون گونه متفاوت حیات که بر روی زمین ظاهر شدند، تنها یک گونه موفق شده است تمدنی هوشمند بسازد و احتمال ظهور مورد مشابه در سایر سیارات زیست پذیر زیاد نیست.
ما انسان‌ها به مغز و توانایی‌های ذهنی خود بیش از اندازه ارج می‌نهیم. اما مغز انسان تنها عضو پیچیده‌ای نیست که در طبیعت فرگشت یافته است. برای مثال فیل را در نظر بگیرید که خرطوم دارد. او با کمک خرطوم خود می‌تواند اشیاء سنگین را جابجا کرده و یا درختان را از ریشه در بیاورد. اما خرطوم فیل برای انجام کارهای ظریف نیز مناسب است. فیل می‌تواند با خرطومش یک سکه را از روی زمین بردارد، با قلم مو نقاشی کند، آب بر خود بپاشد تا خنک شود و یا خاک بر خود بریزد تا از گزند حشرات مصون بماند. اگر فیل‌ها ادعا کنند که غایت و هدف نهایی فرگشت این است که خرطوم ظهور کند، شما چه جوابی خواهید داشت؟
شاید بگوئید مزایای هوشمندی بسیار بیشتر از خرطوم است و بدین دلیل ظهور آن اجتناب ناپذیر می‌شود. همانطور که مزایای بینایی بسیار زیاد است و جانوران تا کنون از چهل مسیر فرگشتی مختلف دارای چشم شده‌اند. اما ظهور یک عضو پیچیده فقط مرهون مزایای آن نیست، بلکه هزینه را نیز باید در نظر بگیریم. هوشمند شدن هزینه گزافی برای ما داشته است. کاسه سرِ نوزاد انسان بقدری بزرگ است که زایمان به یکی از مرگبارترین مراحل زندگی زنان تبدیل شد. لگن خاصره زن‌ها در طول زمان تغییر شکل یافت و نتیجه‌اش این بود که زن‌ها قادر نیستند همپای مردان بدوند. بافت مغز به ضربه حساس است که آن‌را بسیار آسیب‌پذیر می‌کند و از طرف دیگر به مقادیر عظیمی انرژی نیاز دارد. سیم‌کشی پیچیده مغز زمان لازم برای واکنش به خطر را افزایش می‌دهد. کودک به سال‌ها مراقبت نیاز دارد؛ اجداد ما در سراسر طول عمر خود، یا بچه بودند و نیاز به مراقبت داشتند و یا از بچه‌های خود مراقبت می‌کردند.

نتیجه اینکه وقتی مزایا و هزینه هوشمند شدن را با خرطوم‌دار شدن مقایسه می‌کنیم، بعید است که هوشمندی گزینه بهتری باشد. هوشمندی و خرطوم هر دو محصول تصادفی نیروهای طبیعی می‌باشند که هدف و غایتی ندارد. اگر این ادعا که خرطوم‌دار شدن گزینه‌ای اجتناب ناپذیر برای فرگشت بوده، ساده‌لوحانه و متکبرانه است، پس در تصور خود مبنی بر اجتناب ناپذیر بودن هوشمندی نیز باید تجدید نظر کنیم.


برگرفته از کتاب ذهن چگونه کار می‌کند
مترجم: امیر رحمانی
انتشار وب سایت دانش آگاهی

http://daneshagahi.com/scientists-posts/117

@golchinshenakhtpsy1

🟡اثر بالدوین یادگیری و توهم فرگشت لامارکی

https://bit.ly/2SGO4Tt

گروهی از میمون‌ها را تصور کنید که بلد نیستند نارگیل را شکسته و از آن تغذیه کنند اما در جایی زندگی می‌کنند که درختان نارگیل بوفور وجود دارند و سایر منابع غذایی کمیاب شده‌اند. اگر میمونی بطور تصادفی بیاموزد که با استفاده از یک سنگ لبه تیز و ضربه زدن متوالی به نارگیل می‌تواند آن‌را بشکند، بعضی میمون‌های دیگر نیز همان ترفند را می‌آموزند و در فاصله کوتاهی، محیط و نحوه زندگی میمون‌ها تغییر می‌کند. هر میمونی که روش شکستن نارگیل را سریع‌تر بیاموزد، شانس بیشتری برای بقا و تولید مثل خواهد داشت. فرآیند یادگیری، منجر به تغییر محیط شده است و یک فشار فرگشتی جدید ایجاد می‌کند.
اگر بچه میمونی بدنیا بیاید که بطور ذاتی بهتر بلد است سنگ را دستش بگیرد، چون سیم‌کشی مغزش که حاصل ژنتیک اوست کمی متفاوت است، چنین بچه میمونی به انرژی و زمان کمتری برای یادگیری نیاز خواهد داشت. او بیشتر تولید مثل خواهد کرد و ژنتیک خود را به نسل بعد منتقل می‌کند و به مرور زمان، تعداد میمون‌هایی که ذاتا بلدند از سنگ استفاده کنند افزایش خواهد یافت. این پدیده را اثر بالدوین می‌نامند.
یک ناظر خارجی ممکن است به اشتباه بپندارد که هنر استفاده از سنگ در فرآیندی لامارکی به بچه میمون منتقل شده است. اما چنین تصوری درست نیست و هنوز مکانیسم شناخته شده و فراگیری وجود ندارد که نشان دهد چگونه ممکن است صفات اکتسابی به ژنتیک نسل بعد منتقل شود. آن مهارت‌هایی که والدین در طی زندگی می‌آموزند به ژنتیک فرزندان منتقل نمی‌شود، بلکه یادگیری مهارت، شرایط محیطی را عوض کرده و انتخاب طبیعی را به سمتی هدایت می‌کند که منجر به ظهور ژنتیک منطبق با آن مهارت می‌شود.
دو تئوریسین شبکه‌های عصبی به نام جفری هینتون و استیون نولان در سال ۱۹۸۶ برای اولین بار نشان دادند که اثر بالدوین در یک شبکه عصبی چگونه عمل می‌کند. آن‌ها یک مدار عصبی ساده با بیست اتصال را شبیه‌سازی کردند که هر یک از اتصالات می‌تواند در حالت روشن و یا خاموش باشد. اگر فرض کنیم که تمام بیست اتصال باید در وضعیت مشخصی قرار بگیرند تا مدار عصبی درست عمل کند، در آن صورت احتمال اینکه در جانوری هر بیست اتصال از همان بدو تولد درست تنظیم شده باشند یک در میلیون است. اما اگر این جانور خوش شانس از طریق جنسی تولید مثل می‌کند، احتمال اینکه در فرزندان او نیز همان بیست اتصال در وضعیت درست تنظیم شوند زیاد نیست، چرا فرزندان او نیمی از ژنتیک خود را از والد دیگر به ارث می‌برند. شبیه‌سازی هینتون و‌نولان نشان داد که چنین شبکه عصبی شانس زیادی برای فراگیر شدن ندارد.
هینتون و نولان سپس شبکه عصبی دیگری را شبیه‌سازی کردند. در این شبکه عصبی، فرض شد که تنظیمات ده عدد از اتصالات از همان بدو تولد ثابت و غیر قابل تغییر هستند، اما وضعیت روشن یا خاموش ده اتصال دیگر را جانور در طی فرآیند یادگیری می‌تواند تغییر داده و بگونه‌ای میزان کند که با نیازمندی محیط زندگی او متناسب باشد. (نظیر یادگیری نحوه بدست گرفتن یک سنگ تیز و ضربه زدن به نارگیل)
احتمال اینکه در جانوری از همان بدو تولد، ده اتصال ثابت شبکه عصبی او در وضعیت مناسب باشند یک در هزار است و جانور با هزار بار سعی و خطا موفق می‌شود تنظیمات ده اتصال دیگر را میزان کند. بدین ترتیب احتمال ظهور و گسترش چنین شبکه عصبی به مراتب بیشتر از وقتی است که هر بیست اتصال شبکه عصبی از بدو تولد بطور تصادفی درست بوده‌اند. چنین جانوری نسل خود را سریع‌تر از رقبایش افزایش می‌دهد. طولی نمی‌کشد که جامعه جدیدی بوجود خواهد آمد که بیشتر اعضای آن قادر به یادگیری مهارت جدید هستند. حال اگر یکی از اولاد تازه بدنیا آمده دارای شبکه عصبی باشد که یازده اتصال آن از بدو تولد در وضعیت درست تنظیم شده‌اند و او فقط باید بیاموزد تا نه اتصال باقی‌مانده را میزان کند، او به تلاش کمتری برای یادگیری نیاز خواهد داشت و شانس او برای بقا و زاد و ولد حتی بالاتر می‌رود.
اما با افزایش تعداد اتصالات ثابت که بطور ژنتیکی درست تنظیم شده‌اند، فشار فرگشتی کاهش می‌یابد چرا که انرژی لازم برای یادگیری و تنظیم اتصالات باقی‌مانده زیاد نیست و هر جانوری با کمی تلاش موفق خواهد شد تا مهارت جدید را بیاموزد...

ادامه مطلب در👇👇👇
http://daneshagahi.com/scientists-posts/118

برگرفته از کتاب ذهن ها چگونه کار می کنند
ترجمه: امیر رحمانی
انتشار: وب سایت دانش آگاهی
@golchinshenakhtpsy1