پیرهن مشڪے پوشیدم و رفتم تو حسینیہ.
تو حسینیہ رفتم ، همہ منو میشناختن، میدونستن ڪہ من اینجاها نمیام
همہ خوشحال رئیس هیعت ادم عاقلے بود،گفت:امد پیشانے مارو بوسید ما رو بغل ڪرد
، رضا جان خوش امدے ،منت سر ما گذاشتے
گفت: من هم زنجیر میزدم بہ یاد سیلے هایے ڪہ بہ امام زمان زدم ،گریہ میڪردم ، زنجیر میزدم ، بہ یاد ڪتڪ هایے ڪہ بہ حضرت مهدے زدم
جلسہ تمام ڪہ شد ، نهار ڪہ خوردیم ، رئیس هیعت من رو صدا زد .
بہ من گفت: رضا جان میاے ڪربلا؟
گفتم: ڪربلا ؟ من؟ من ڪہ پول ندارم.
گفت: خودم نوڪرتم ،پول یعنے چے؟ خودم میبرمت .
میگفت:حاج اقا، هنوز ماہ صفر تموم نشدہ بود دیدم بین الحرمین ام
رئیس هیعت گفت : رضا جان بیریم تو حرم
گفتم :شما برید من یڪم ڪار دارم میام
تنها ڪہ شدم گفتم: حسین جان میخواے با دل من چیڪار ڪنے ، زهرا جان من یہ شب تو عمرم بہ تو اعتماد ڪردم ڪربلاییم ڪردے
بے بے جان ادمم ڪردے
آمدم ضریح امام حسین وگرفتم گریہ ڪردم ،داد زدم گفتم: حسین جان ،حسین جان دستم و بگیر ، حسین جان، پسر فاطمہ دستم و بگیر .نزار بر گردم دوبارہ .
میگفت : رئیس هیعت، ڪاروان داشت ، مڪہ میبرد ،مدینہ میبرد .
میگفت: حاج اقا بہ جان زهرا سال تمام نشدہ بود ،خدمہ گفت: میاے بریم مدینہ ؟
گفتم: اخہ پول؟! گفت: همہ ڪارهاش با من
خلاصہ چند روزہ ویزاے منو گرفت .
یہ وقت دیدم اے بابا ،سال تمام نشدہ ، پا برهنہ قبرستان بقیع دنبال قبر گمشدہ زهرا میگردم.
گریہ ڪردم گفتم : بے بے جان ، زهرا جان با دل من چیڪار میڪنے؟؟
من یہ شب بہ تو اعتماد ڪردم، هم ڪربلاییم ڪردے هم مدینہ اے ؟
مگفت: ڪار پیدا ڪردم ، آبرو پیدا ڪردم .
یہ دو سالے گذشت ،
مادر ما گفت: رضا جان حالا ڪہ ڪار دارے ، زندگے دارے ، حاجے هم شدے ،مڪہ هم رفتے ، ڪربلایے هم شدے ، نوڪر امام حسین هم شدے ،
اجازہ میدے برات بریم خواستگارے؟؟
گفتم : برید یہ دختر نجیب و زندگے ڪن برام پیدا ڪن
گفت:یہ دخترے پیدا ڪردم ، دختر مؤمنہ و خوبیہ
خلاصہ رفتیم خواستگارے
پدر دختر تحقیق هاش رو ڪردہ بود
پدر دختر منو برد تو یہ اتاقے در رو هم بست ،گفت: ببین رضا جان من میدونم تو ڪے هستے، اما دو سہ سالہ نوڪر ابے عبداللہ شدے
میدونم چہ ڪارهایے ، چہ جنایاتے ڪردے ،
اما یہ خواهش دارم ، چون با امام حسین آشتے ڪردے ، دخترم رو بهت میدم ، نوڪرت هم هستم .
فقط جان ابے عبداللہ از حسین جدا نشو، همین طورے بمون ، من با گذشتہ ات ڪارے ندارم
من حالات رو میخرم
میگفت:من هم بغل ڪردم پدر عروس خانوم رو گفتم دعا ڪن همین طورے نوڪر بمونم
گفت: از طرف من هیچ مانعے وجود ندارہ ، فقط باید عروس خانوم بپسندہ ..
خب گفتن عروس خانم چایے بیارہ
عروس خانم وقتے اومد سینے چاے رو گذاشت جلوے ما ،نگاهش بہ من ڪہ افتاد، یہ وقت گفت یا زهرا ، سینے از دستش ول شد و گریہ و.. و از سالن بیرون نرفتہ خورد زمین
مادرش ، خالش ، مادرم ، خواهرم ، رفتند زیر بغلش و گرفتن و بردنش تو اتاق
میگفت: حاج اقا، فقط دیدم صداے شیون از اتاق بلندہ
همہ فقط یہ ڪلمہ میگن ، یا زهرا
من هم دلم مثل سیر و سرڪہ میجوشید
مادرم رو صدا زدم گفتم : چخبرہ؟؟
مادرم اومد گفت : مادر میدونے این عروس خانم چے میگہ ؟ گفتم چے میگہ
گفت :میگہ دیشب خواب دیدم حضرت زهرا اومدہ بہ خواب من ،عڪس این پسر شمارو نشونم دادہ ، گفتہ این پسر تازگے ها با حسین من رفیق شدہ
بخاطر من ردش نڪن .
مادر دیشب فاطمہ سفارشت رو ڪردہ
«بہ خدا اگہ رفاقت ڪنین ، فاطمہ ے زهرا همہ چے بهتون میدہ »
✳صلے اللہ وعلیڪ یا فاطمہ ✳ صلے اللہ و علیڪ یا صاحب الزمان✳
هرڪسے پاے این متن دلش شڪست لطفا براے منم دعا ڪنہ
التماس دعا
تو حسینیہ رفتم ، همہ منو میشناختن، میدونستن ڪہ من اینجاها نمیام
همہ خوشحال رئیس هیعت ادم عاقلے بود،گفت:امد پیشانے مارو بوسید ما رو بغل ڪرد
، رضا جان خوش امدے ،منت سر ما گذاشتے
گفت: من هم زنجیر میزدم بہ یاد سیلے هایے ڪہ بہ امام زمان زدم ،گریہ میڪردم ، زنجیر میزدم ، بہ یاد ڪتڪ هایے ڪہ بہ حضرت مهدے زدم
جلسہ تمام ڪہ شد ، نهار ڪہ خوردیم ، رئیس هیعت من رو صدا زد .
بہ من گفت: رضا جان میاے ڪربلا؟
گفتم: ڪربلا ؟ من؟ من ڪہ پول ندارم.
گفت: خودم نوڪرتم ،پول یعنے چے؟ خودم میبرمت .
میگفت:حاج اقا، هنوز ماہ صفر تموم نشدہ بود دیدم بین الحرمین ام
رئیس هیعت گفت : رضا جان بیریم تو حرم
گفتم :شما برید من یڪم ڪار دارم میام
تنها ڪہ شدم گفتم: حسین جان میخواے با دل من چیڪار ڪنے ، زهرا جان من یہ شب تو عمرم بہ تو اعتماد ڪردم ڪربلاییم ڪردے
بے بے جان ادمم ڪردے
آمدم ضریح امام حسین وگرفتم گریہ ڪردم ،داد زدم گفتم: حسین جان ،حسین جان دستم و بگیر ، حسین جان، پسر فاطمہ دستم و بگیر .نزار بر گردم دوبارہ .
میگفت : رئیس هیعت، ڪاروان داشت ، مڪہ میبرد ،مدینہ میبرد .
میگفت: حاج اقا بہ جان زهرا سال تمام نشدہ بود ،خدمہ گفت: میاے بریم مدینہ ؟
گفتم: اخہ پول؟! گفت: همہ ڪارهاش با من
خلاصہ چند روزہ ویزاے منو گرفت .
یہ وقت دیدم اے بابا ،سال تمام نشدہ ، پا برهنہ قبرستان بقیع دنبال قبر گمشدہ زهرا میگردم.
گریہ ڪردم گفتم : بے بے جان ، زهرا جان با دل من چیڪار میڪنے؟؟
من یہ شب بہ تو اعتماد ڪردم، هم ڪربلاییم ڪردے هم مدینہ اے ؟
مگفت: ڪار پیدا ڪردم ، آبرو پیدا ڪردم .
یہ دو سالے گذشت ،
مادر ما گفت: رضا جان حالا ڪہ ڪار دارے ، زندگے دارے ، حاجے هم شدے ،مڪہ هم رفتے ، ڪربلایے هم شدے ، نوڪر امام حسین هم شدے ،
اجازہ میدے برات بریم خواستگارے؟؟
گفتم : برید یہ دختر نجیب و زندگے ڪن برام پیدا ڪن
گفت:یہ دخترے پیدا ڪردم ، دختر مؤمنہ و خوبیہ
خلاصہ رفتیم خواستگارے
پدر دختر تحقیق هاش رو ڪردہ بود
پدر دختر منو برد تو یہ اتاقے در رو هم بست ،گفت: ببین رضا جان من میدونم تو ڪے هستے، اما دو سہ سالہ نوڪر ابے عبداللہ شدے
میدونم چہ ڪارهایے ، چہ جنایاتے ڪردے ،
اما یہ خواهش دارم ، چون با امام حسین آشتے ڪردے ، دخترم رو بهت میدم ، نوڪرت هم هستم .
فقط جان ابے عبداللہ از حسین جدا نشو، همین طورے بمون ، من با گذشتہ ات ڪارے ندارم
من حالات رو میخرم
میگفت:من هم بغل ڪردم پدر عروس خانوم رو گفتم دعا ڪن همین طورے نوڪر بمونم
گفت: از طرف من هیچ مانعے وجود ندارہ ، فقط باید عروس خانوم بپسندہ ..
خب گفتن عروس خانم چایے بیارہ
عروس خانم وقتے اومد سینے چاے رو گذاشت جلوے ما ،نگاهش بہ من ڪہ افتاد، یہ وقت گفت یا زهرا ، سینے از دستش ول شد و گریہ و.. و از سالن بیرون نرفتہ خورد زمین
مادرش ، خالش ، مادرم ، خواهرم ، رفتند زیر بغلش و گرفتن و بردنش تو اتاق
میگفت: حاج اقا، فقط دیدم صداے شیون از اتاق بلندہ
همہ فقط یہ ڪلمہ میگن ، یا زهرا
من هم دلم مثل سیر و سرڪہ میجوشید
مادرم رو صدا زدم گفتم : چخبرہ؟؟
مادرم اومد گفت : مادر میدونے این عروس خانم چے میگہ ؟ گفتم چے میگہ
گفت :میگہ دیشب خواب دیدم حضرت زهرا اومدہ بہ خواب من ،عڪس این پسر شمارو نشونم دادہ ، گفتہ این پسر تازگے ها با حسین من رفیق شدہ
بخاطر من ردش نڪن .
مادر دیشب فاطمہ سفارشت رو ڪردہ
«بہ خدا اگہ رفاقت ڪنین ، فاطمہ ے زهرا همہ چے بهتون میدہ »
✳صلے اللہ وعلیڪ یا فاطمہ ✳ صلے اللہ و علیڪ یا صاحب الزمان✳
هرڪسے پاے این متن دلش شڪست لطفا براے منم دعا ڪنہ
التماس دعا