اکنون در همین لحظه حسی سراسر بی تفاوت به هر جانداری که سعی در خودی نشان دادن میکند دارم و حتم دارم این حس همیشگی است شاید هم نه.کمی هم اصلاح میکنم بی تفاوت به هر جاندار و بی جان البته.اگر عقربه های ساعت را جنبنده در نظر نگیریم میتوان بی جان خطابش کرد.خلاصه ی صحبت انکه درونم خالی شده پوچ شده و گوشه ای انداخته شده.