یه جورایی بخش مورد علاقه‌ی زندگی این روزام این شده که به صدای سنتوری که شبا از خونه ی همسایه بغلی میاد گوش بدم ، با ابرا شکل بسازم تو ذهنم ، شبا به رد نور از چراغای خیابونا دقت کنم ، به رگه های برگای خشکای درختا ، پرواز دسته جمعی پرنده ها موقع غروب نگاه کنم ، فقط و فقط دقت کنم و تو فکرم ثبت کنم این صحنه هارو .