مُرواریدِ مَن
آیا دوباره همدیگر ملاقات خواهیم کرد؟
باز هم دستانم را خواهی گرفت؟
باز هم در باران به سمت خانه‌مان
می‌دویم؟
باز هم کنار ساحل قدم خواهیم زد؟
باز هم با هم بارش برف را تماشا
خواهیم کرد؟
باز هم در رستوران های خلوت شهر
در شب کنار هم غذا خواهیم خورد؟
باز هم به تماشای ستارگان کنارِ
دریاچه جنگل سبز خواهیم نشست؟
اگر باز همدیگر را دیدیم،آیا ایندفعه
پیش من خواهی ماند؟تا ابد؟
می‌دانی من بدون تو هیچم...گویی
کابوسی'ست که تمامی ندارد..
پس به من بگو مروارید من که آیا اگر
برگردی،باز هم مرا در آغوش خواهی گرفت تا
بوسه هایم را مهمان یاقوت های سرخت کنم؟