Telegram channel "هوژین🌱" — @hozhinesabz

هوژین🌱

29 May 2024, 12:47

تا ساعت شش عصر بذارید بمونه
بعد از شش، لینکش رو باطل میکنم

101 0 0

هوژین🌱

29 May 2024, 12:41

اگر چنلتون رو گذاشتم، حتما فورواردش کنید

121 0 2

هوژین🌱

29 May 2024, 12:39

.`°
دلنوشته‌هایی شرحِ حال و دغدغه‌هایی از جنس روزمره... شاید زندگی همینه:)))) 🎻

390 0 36

هوژین🌱

29 May 2024, 11:22

•فور کنید بذارمتون تو فولدر•
ظرفیت: تا وقتی خط بخوره

شاید که شنونده ی جدید هم پیدا کنم

کافیه دوستان 12:12

665 1 40

هوژین🌱

28 May 2024, 22:07

شاید اگر در زمانِ دُرست، قلب‌هامان تصاحب میشد شاد می‌بودیم و سرشار از امید... ولیکن مسئله ی قلب، مسئله ی اشتباهات‌ست..؛

262 0 5

هوژین🌱

28 May 2024, 18:03

از فرطِ انتظار، پژمرده‌ام جانِ‌دلم...
جای نبودنت در آغوشِ من درد می‌کند..؛

449 0 11

تو رو نمیدونم اما من تعصبم رو گذاشتم کنار و اجازه دادم آگاهی به سمتم بیاد... پذیرای نورِ حق شدم... تحقیق کردم و شنیدم و ساعت‌ها تفکر کردم... دین، احادیث، الگو قراردادن افرادی به عنوان پیشوا، تمامش ارزشِ تأمل رو دارند و تصمیم گرفتم شروعِ کاوشم از روزِ الست باشه تا الان... معنویت، سرچشمه ی مذهبیته... به عینه دیدم که راه‌های رسیدن به خدا بسیاره... به عینه دیدم کسی که سجده میکنه و میگه «شکراً لله» و کسی که خدا رو در مخلوقاتش میبینه و ستایش میکنه، فرقی با هم ندارند... چه اشکالی داره هرکس به شیوه ی خودش بندگی کنه؟ در هر صورت که «إِنَّا لِلَّٰهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ، همانا که از آن خداییم و به سوی او بازمی‌گردیم» از وقتی قعرِ ماجرا رو درک کردم، احساس پوچی نمیکنم و امیدم روز به روز بیشتر میشه... همیشه همینه... در سطح، خبری نیست عزیزمن... وقتی سطح اقیانوس یخ میبنده، همه فقط سرما و یخ رو می‌بینند در صورتی که اصلِ قضیه ماهی‌هاییه که پایینِ یخ در نهایتِ آرامش، زندگی میکنن... دین هم همینه... اون چیزی که می‌بینیم همون یخ و سرماست... سطح، جای ما نیست... ژرفِ اوضاع متفاوته... شاید زندگی همینه... فرار از سطح و پناه به قعر...

_اتاقِ‌زیرِ‌شیروانیِ‌ذهنم
_بخش دوم

406 0 7

هوژین🌱

26 May 2024, 22:32

Ode to Simplicity — Secret Garden

03:53

334 0 4

هوژین🌱

26 May 2024, 20:55

آیینه‌ها فریادِ سکوتِ تواند
آسوده باش
مسیرت به قلبِ من هموارست..؛

398 0 3

هوژین🌱

26 May 2024, 20:48

همه‌چیز از اونجایی شروع شد که برای ندیدنِ آدما هزینه ی زیادی، صرفِ رفت‌و‌آمد با تاکسی میکردم که مدت کمتری کنارشون باشم، مدت کمتری شنواشون باشم و یا در کل هیچ جای روزم نباشن... تمامِ انرژیِ اجتماعی بودنم رو صرف دانشگاه می‌کردم... بماند که هرلحظه دلم میخواست فرار کنم به اتاقم، به تنها مکان‌امنم، بینِ کتاب‌ها... چندماهی گذشت و بعد به خودم گفتم «وقتی آدما رو نبینی چطور توقع داری ادبیاتِ بودنت ملموس باشه؟! حواست هست؟ باید داستانشون رو همراه بشی تا بتونی به زیبایی وصفشون کنی» پیش خودت بمونه که بالغِ درونم به شدت تاثیرگذاره و به نوعی ازش حساب میبرم... طوریکه اینروزا سعی میکنم از کُنجِ عُزلَتم دل بکنم و اتوبوس‌سواری کنم و لحظه‌ها رو کشف... لبخندی باشم برای پیرامونم برای کسایی که در طول روز از کنارم میگذرن... میدونی؟ شاید زندگی همینه...

_اتاقِ‌زیرشیروانیِ‌ذهنم
_بخش اول

399 0 3

هوژین🌱

25 May 2024, 18:50

شاید اگر همه‌چیز طبق برنامه پیش می‌رفت، من و تو اکنون سفرِ عشق را رهسپار بودیم و مست اندر خنده‌های هم... چه رویای شیرینی... من باشم و تو، آرزوهایم همه حضور دارند... یادت هست گفتمت "لیلیا آنقدر تو را عاشقم که مجنون نبود عاشقت"؟ یادت هست که گفتم" آغوش میکشم تو را... ای مستیِ نیازِ من"؟ یادت هست که چه‌ها گفتم و هزارباره نشنیدی؟ یادت نیست جانِ‌ خوش‌آهنگِ دلم... نه مرا به یاد داری و نه حتی اعجابِ شعرهایم را... من هم به یادت ندارم... انکارِ واژه‌هایم را نبین بلکه صدایی را بشنو که در تلاش‌ست فراموشیِ دلبری‌هایت را... این‌بار چه کسی خامت شده؟ این‌بار کجا نقش‌آفرینی میکنی؟ حیف که جای خالی‌ات را با هیچ پر میکنم چون جایِ توست و تنها سهمِ من از داشتنت..؛

◝یادداشت‌های قلبی در انتظار مردن◜
_خردادماهِ یک‌هزاروچهارصدوسه

560 0 8