خطرهای راه جهاد سنت الهی هستند
شهادت راه همیشگیِ مجاهدین راه حق است، نه عیبی دارد و نه ملامتی.
اصحاب کرام که بهترینِ عالم بعد از انبیا بودند، هم در مواقع مختلفی همچون غزوات احد و حنین به شهادت رسیدند اما کسی مورد ملامت قرار نگرفت.
ملامت‌های که امروزه از زبان قاعدین(آنانی که از جهاد بازنشسته‌اند) متوجه مجاهدین میدان جهاد می‌شود نشانهٔ ضعف عمل خودشان است، ورنه شهادت، اسارت و زخم راه همیشگیِ مجاهدین از صدر اسلام تا بحال بوده و برای هموار شدن راه پیروزی و رسیدن به نتیجه‌ای مثبت به خون نیاز است و لو این خون‌ها بخاطر اشتباهات کوچکی بریزند، یا مجاهدین بخاطر قدرت دولت‌های مختلف‌شان ضربه بخورند.
البته تدبیر و انتهای احتیاط و تلاش برای حفظ جان‌های مجاهدین لازمهٔ هر امیر و سالک این راه پرخطر است که بدون شک هر مجاهدی که وارد میدان جهاد می‌شود از طرف بزرگان و با تجربه‌گان متوجه این امور خواهد شد و در دروس نظامی به آنان درس داده می‌شود.
خطرهای راه جهاد، سنت‌های الهی هستند که هر مجاهدی آن را تجربه می‌کند و سنت‌های الهی تبدیل‌شدنی نیستند، پس مجاهدین به یاوه‌گویی‌های قاعدین و شبهه‌های فتنه‌گران توجه نکنند، طریقهٔ هر منطقه‌ای متفاوت است در جایی با یک گروه و امیر واحد می‌توان پیشرفت و در جاهایی گروه‌های مختلفی باید کار کنند تا به نتیجه برسند.
مجاهدین راه حق! شهادت فرزندان این وطن و برادران‌تان هرگز شما را عقب نیندازد، احتیاط و تدبیر خود را تا بی‌نهایت در نظر بگیرید و بعد از آن با توکل و عزمی راستین به مصاف دشمن بروید، شهدا جای‌شان در جنت برین است، اسیران در زندان‌های طواغیت خلوتی می‌یابند تا با خدای خود رازونیاز کنند و زخمی‌ها بعد از مدتی شفا می‌یابند و با قوایی بیشتر و عزمی آهنین به شما می‌پیوندند.
با جهاد، شما غازیان و سربازان الهی خواهید بود و آنانی که خود نشستند و علیه جهادتان با تأویل‌های بی‌جا و یا کینه‌های در دل‌ها شبهه می‌اندازند، شبیه منافقینی هستند که در زمان آن حضرت صلی الله علیه وسلم هم می‌خواستند با شبهات خود اصحاب کرام را از جهاد بازداردند
شهادت راه همیشگیِ مجاهدین راه حق است، نه عیبی دارد و نه ملامتی.
اصحاب کرام که بهترینِ عالم بعد از انبیا بودند، هم در مواقع مختلفی همچون غزوات احد و حنین به شهادت رسیدند اما کسی مورد ملامت قرار نگرفت.
ملامت‌های که امروزه از زبان قاعدین(آنانی که از جهاد بازنشسته‌اند) متوجه مجاهدین میدان جهاد می‌شود نشانهٔ ضعف عمل خودشان است، ورنه شهادت، اسارت و زخم راه همیشگیِ مجاهدین از صدر اسلام تا بحال بوده و برای هموار شدن راه پیروزی و رسیدن به نتیجه‌ای مثبت به خون نیاز است و لو این خون‌ها بخاطر اشتباهات کوچکی بریزند، یا مجاهدین بخاطر قدرت دولت‌های مختلف‌شان ضربه بخورند.
البته تدبیر و انتهای احتیاط و تلاش برای حفظ جان‌های مجاهدین لازمهٔ هر امیر و سالک این راه پرخطر است که بدون شک هر مجاهدی که وارد میدان جهاد می‌شود از طرف بزرگان و با تجربه‌گان متوجه این امور خواهد شد و در دروس نظامی به آنان درس داده می‌شود.
خطرهای راه جهاد، سنت‌های الهی هستند که هر مجاهدی آن را تجربه می‌کند و سنت‌های الهی تبدیل‌شدنی نیستند، پس مجاهدین به یاوه‌گویی‌های قاعدین و شبهه‌های فتنه‌گران توجه نکنند، طریقهٔ هر منطقه‌ای متفاوت است در جایی با یک گروه و امیر واحد می‌توان پیشرفت و در جاهایی گروه‌های مختلفی باید کار کنند تا به نتیجه برسند.
مجاهدین راه حق! شهادت فرزندان این وطن و برادران‌تان هرگز شما را عقب نیندازد، احتیاط و تدبیر خود را تا بی‌نهایت در نظر بگیرید و بعد از آن با توکل و عزمی راستین به مصاف دشمن بروید، شهدا جای‌شان در جنت برین است، اسیران در زندان‌های طواغیت خلوتی می‌یابند تا با خدای خود رازونیاز کنند و زخمی‌ها بعد از مدتی شفا می‌یابند و با قوایی بیشتر و عزمی آهنین به شما می‌پیوندند.
با جهاد، شما غازیان و سربازان الهی خواهید بود و آنانی که خود نشستند و علیه جهادتان با تأویل‌های بی‌جا و یا کینه‌های در دل‌ها شبهه می‌اندازند، شبیه منافقینی هستند که در زمان آن حضرت صلی الله علیه وسلم هم می‌خواستند با شبهات خود اصحاب کرام را از جهاد بازداردند