[تاسیان]


Channel's geo and language: not specified, not specified
Category: not specified


رو در نوشته کسی اینجا نیست ولی اگه اومدی تو، ممنون میشم در رو پشت سرت ببندی...
https://t.me/BiChatBot?start=sc-453803-bor4Pz3

Related channels

Channel's geo and language
not specified, not specified
Category
not specified
Statistics
Posts filter


تهشم میفهمیم جهان چیزی بجز یه شو کمدی نبوده


ممکنه که جهان کاملا پردازش شده باشه و ما با چندتا هورمون و باکتری که توی بدنمون هست اون رو به همون سمتی ببریم که باید بره؟
ولی اگر اینجوریه، اخرشم باید یه هدف کوفتی ای داشته باشه... اون نقطه ای که باید برسیم کجاست


Forward from: @BiChatBot
‌ ‌ ‌‌‌ ‌
https://t.me/im_tasian/4649
منظورش هدف در جهان نیست
جرقه ای که باعث به دنیا اومدنه
کلن انیمیشنه عجیبیه
کاری نداریم
نقش پذیری توی دنیا خیلی ارمان گرایانست
ولی بیشتر فکر می کردم که
اگه درست اینه که راه رفتنو بسپاریم به چیزی که در درونمونه
ممکنه این احساسات غلط باشن ؟
حداقل
چیزی تحمیل شدست
یا یه راه آزاده؟


یعنی هرچقدرم الکی و اشتباه، هرچقدرم بی ارزش، کمک کنیم که زنده بمونه یه نفر دیگه... (شاید اون راز جهانو کشف کرد و بقیه رو از راه اشتباه کشید بیرون... کی میدونه)


Forward from: @BiChatBot
از تاثیر گذارترین مونولوگ‌های این وصیتنامه سینمایی اونجاست که می‌گه:
«اینجا رو نگاه کن پسرم، ما راه‌مون رو گم کردیم.
بشریت هم در جاده اشتباهیه، یه جاده خطرناک.»
تارکوفسکی هم مثل الکساندر در آستانه آخرزمانی بشر به اشتباه بودن مسیر اشاره می‌کنه اما این باعث نمی‌شه درختی نکاره.

× Akbar Mahmoudi (Toto) ×

@OfficialCinemaTwitter


ولی توی خود روانشناسی چیزی به اسم روح رو قبول ندارن
بهش روان میگن که حاصل دست به دست هم دادن ذهن خوداگاه و ناخوداگاهه نه چیزی بیشتر از اون


Forward from: عقاید یک دانش‌آموز
ولی اصلا این حالا به اصطلاح روح ما هدف داره؟ یعنی اون چیزی که می‌گفت جهان یه ماشین بزرگه و ما هر کدوم یه قطعه از اون ماشین هستیم از کجا اومده؟ چون با اینکه بود و نبود یه نفر تفاوت بزرگی توی جهان به وجود میاره باز هم اونقدر مهم نیست

https://t.me/im_tasian/4644


نظری چیزی درباره این بحث داشتین میشنوم
https://t.me/BiChatBot?start=sc-453803-bor4Pz3




ایشونو بیارین من تا سال‌ها باهاش حرف بزنم راجع به نظریات


اگه استعدادها هدف روح نیستن پس ممکنه که هدف تمام زندگیمون اشتباه باشه؟
شاید کلا داریم چپ میزنیم🦦


Forward from: @BiChatBot
‌ ‌ ‌‌‌ ‌
الان یه تیکه از انیمیشن روح اومد تو ذهنم
طرف کل مدت می گفت من برای موسیقی نواختن متولد شدم
اصلن جرقه زندگیم اینه
تهش داشت با حالا اون تجسم کائنات یا همچین چیزی حرف میزد
و بهش گفت که استعداد ها هدف روح نیستن




ولی فقط منم که دلم میخواد ژنامو باز کنن بهم بگن واسه چه کاری ساخته شدم و چرا من بدنیا اومدم؟


یه چیزی شنیده بودم که میگفت پزشک پزشک می‌زاید معلم معلم یا همچین چیزی
شاید ژنتیک همون سرنوشت باشه؟


Forward from: @BiChatBot
‌ ‌ ‌‌‌ ‌
ژنتیک دقیقن میاد یه همچین بحثی رو باز می کنه
به اعتقاد عده ای از دانشمندا
استعداد هایی مثل مهارت موسیقی هم ارثین
غریزه بقا رو هم میاره تو تعریف
ولی یه جاهایی علم ترسناکه
فکر کردن به اینکه
تو الان یه پک کامل
شامل ژن های ارثی رفتارای ارثی و ترسای ارثی و چیز های برگرفته از بچگی هستی
که هیچ نقشی توشون نداشتی ترسناکه
و گاهن فکر می کنم ممکنه احساسات ما هم جعلی باشه؟اگه تعادل هورمونی بدن بریزه بهم ممکنه چیزی حس نکنیم
یا ممکنه عین موشی که روش آزمایش کردن محبت هایی مثل حس های مادرانه هم فقط یه برنامه ریزی باشه؟




خلاصه که جل‌الخالق


حالا یه سری دانشمند از چند سال پیش اومدن دارن روی باکتریای روده و ژنشون تحقیق میکنن چون معتقدن که اینا همون ناخوداگاه جمعی باشن
چون ژنشون تقریبا میشه گفت از کل ژن تو بدن انسان بیشتره و ممکنه که فعالیت نورواکتیو از خودشون بروز بدن که رفتار ما رو کنترل میکنه


اومدن کلی حساب کتاب و ازمایش کردن دیدن این کودکان و خردسالان ریزپای بریتانیایی کلی از مار میترسن در صورتی که اصلا هیچگونه برخوردی با مار نداشتن
پس یونگ میاد نتیجه میگیره که  ممکنه تمام ترس‌ها از چیزهای مشترک مثل ارتفاع، جسد له شده کف خیابون و همچین چیزایی ریشه توی ناخودآگاه جمعی داشته باشه که به‌ عنوان ویژگی ارثی ژنتیکی به ارث رسیده باشه بهمون

20 last posts shown.

68

subscribers
Channel statistics