Ko'p odamlar bilan muloqot asosan majburlikdan bo'ladi. Xoh u rahbar bo'lsin, xoh ishchi, sotuvchi, shafyor... umuman jamiyatda uchraydigan har qanday shaxs bilan asosan o'z manfaatimiz uchun muomala qilamiz. Shuning uchun, saviya darajasiyu xarakteri qanaqa bo'lishidan qat'i nazar, ular biz uchun maqsadga erishishdagi oddiy "ko'prik" xolos.

Shularni bilsam ham, ba'zida, vaziyat taqozosi bilan gaplashgan odamlarga nisbatan (uni qayta uchratmasligim mumkinligi holda) o'z-o'zidan tezroq uzoqlashsam, ko'zim ko'rmasa deydigan darajada nimadir paydo bo'ladi. Eng yomoni, odob yuzasidan - buni, na ochiq bildirasiz, na jim turolasiz. Zaharni ichga yutish naqadar alamli...

Shunaqa paytlarda oilam, ko'ngilga yaqin insonlarim yanada qadrli ko'rinadi. Kimdir siz bilan majburan emas, qalban xohlab suhbatlashishi ham eng katta ne'matlardan, aslida.

@incikupeli