Day 8,
Goals
من همیشه آزاد بودم که رویاپردازی کنم، خودمو در ایده‌آل‌ترین حالتی که می‌خوام قرار بدم و ذهنم کوچک‌ترین محدودیتی برای این‌ کار نداشت؛
می‌تونم شب تا صبح به اینکه اگه راک استار بودم چی میشد، اگه یه پیانیست یا حتی یه نقاش حرفه‌ای بودم چی.
و از همه مهم‌تر می‌تونم توی شرایطی که آرزوشو دارم خودمو قرار بدم.
-از واقعیت فرار کردن شاخه‌ای از رویا‌پردازیه-؛
وقتی این‌کارو میکنم حس می‌کنم رویاعه از وضعیت الانم خیلی خیلی بالاتره،
هرچقدر سریع حرکت کنم اون از من دورتر میشه.
ولی بعد یادم میفته به حرفی که شنیدم:
یا باید وضعیت الانتو به رویای توی ذهنت برسونی یا رویایی که توی سرته رو اونقدر کوچیکش کنی که اندازه همین الانت بشه.
و اینجاست که من معنی هدف رو فهمیدم، چون من نخواستم که رویاهام کوچیک بشن، می‌خواستم آزاد باشن و بالاتر و بالاتر برن؛
بنابراین تبدیلشون کردم به هدف؛
وقتی رویاها به هدف تبدیل میشن مثل یه طناب منو با خودشون بالا می‌برن.
ممکنه طناب کوتاه‌تر بشه و من به هدفام برسم، و شاید اصلا این اتفاق نیفته ولی مهم اینه که - با داشتن هدف من همیشه در حال پروازم-.