Xulosa chiqarishga erta!

"Ko'hna dunyo rivoyatlari" ķitobida bir hikoya bor shu mavzuga aloqador.

Bir kuni podshoh tushida bir joyni ko'radi va unga o'sha yerga borish aytiladi. Yoniga vazirini ham olib, yo'lga chiqadi.

Borib qarasaki, u yerda bir odamning jasadi yotgan emish. Nega hech kim uni dafn qilishmaganini atrofdagilardan so'rab bilishibdi.

Qishloqdagilar u odam juda yomon, insofsiz bo'lganini, bor puliga mast qiluvchi ichimliklar sotib olishi, har kuni kechasi uyiga yosh-yosh qizlar kirib chiqishini aytishadi.

Xotinini topishadi va undan ham marhum haqida so'rashadi. Ayoli yig'lab: "Hamma erimdan nafratlanadi. Lekin u juda yaxshi inson edi. Boshqa musulmonlar ichib mast bo'lmasin deya, barcha xamrni o'zi sotib olib to'kib tashlar edi. Buzuq ayollarga pul berib, ular boshqalarni fitnaga boshlamasin deya ularning vaqtini sotib olib, qizlarni xonaga qamab qo'yar edi. Ularga umuman teginmas ham edi. Erim halol va yaxshi inson edi",—deydi.

Ayol aytgan ekan: "Hamma yaxshiliklaringizni yashirin qilasiz, bunaqada atrofdagilar sizni yomon ko'rib qolishsa, janozangizni kim o'qiydi?" Eri duo qilib javob beribdi: "Odamlar ko'mmasa, podshoh bor-ku!"

Va janozani podshohning o'zi o'qibdi.