Кіберсвет будучага

Вельмі часта думаю аб далёкай, або не вельмі далёкай, будучыні. Асабіста пасля гульні кіберпанк, дзе свет ператварыўся ў вялікі жалезную дупу без ланцугоў маралі і этыкі, з вялікай сэксуалізацыяй усяго і пытаннямі наконт чалавечага жыцця ў целе напалову зробленага з металу.
І заўсёды, калі я думаў аб асноўных прынцыпах людзей будучыні, мне здавалася, што ўсе мы прыйдзем да лютага песімізму. Маралі больш не будзе, людзі з кожным днём становяцца больш эгацэнтрычнымі, а звычайныя біблейскія запаведзі перастануць сур'ёзна ўспрымацца. Мы застанемся адзін на адзін з болю, жахам і безданню. Нас ужо не будуць хваляваць этычныя нормы, бо капіталізм перабудуе іх у нормы грашовыя. А апошнія прапаведнікі будуць хадзіць, быццам сектанты. Свет ідзе далей. Можа з Еўропай здарыцца тое ж самае, што і з Рымскай імперыяй, якая заставіла пасля сябе вялікі ўнёсак у культуру і навуку, але была пераможана праз варвараў.
Свет прыйдзе да эпохі вялікай ночы, растварэнню сучаснай культуры ў песімізму, які яшчэ і не бачылі мы, але і ў гэтай цемры мы знойдзем свой свет і пабудуем сваё сонейка.