تنها، بیشتر از زندگی به چگونه‌مُردن فکر می‌کند. تنها، نور را دوست دارد ولی دلبسته‌ی شب است. تنها، می‌داند آدم جذابی نیست ولی نمی‌خواهد با جذابیت دیگران قدم بزند و با خنده‌های بادآورده صورت خودش را تحمل کند.
تنها، می‌داند خالی‌ست و این خالی‌بودن تَه ندارد. تنها، یک سیاه‌نمای امیدوار است؛ او می‌خواهد خالی بماند تا تمام خودش را با کسی که او را تنها گذاشته پُر کند. تنها، منتظر یک پُرشدنِ تمام‌عیار است. تنها، یک قانعِ زیاده‌خواه است؛ او می‌خواهد آن‌قدر پر شود که به‌اندازه‌ی یک کلمه‌ی دو حرفی هم برای دیگری جا نماند.
آن‌هایی که تنهایی آدم را بزرگ می‌کنند، آدم‌های بزرگی هستند ولی بلد نیستند بزرگی کنند.
آن یک‌نفرها، که همه‌ی آدم‌های تنها درگیرشان هستند، به فرمانده‌های جنگی می‌مانند؛ همیشه پیروز هر نبردی می‌شوند بی ‌آنکه زخمِ ریزی بردارند درحالی‌که تو را تنها و شکست‌خورده می‌خواهند.
آن یک‌نفرها، مثل هدیه‌هایی هستند که حاضرند خودشان را در رود‌های خروشان بیندازند، اما به دست تو نرسند. آن یک‌نفرها خودِ مرگ‌اند که با کشتن بقیه زندگی می‌کنند.


#آهنگ_تو_دارم 🎵💙 نامه‌ی کوتاهِ خوش‌آهنگی‌ست، برای کسی که دوستش دارید.


📖 #جلال_حاجی_زاده
@jalalhajizadeh