انجمن علمی-دانشجویی جامعه‌شناسی دانشگاه خوارزمی

🔺ادامه امید در برابر امید


این انفعال و نومیدی را بنیامین نیز در قالب "دیالکتیک در سکون" صورت بندی کرده است
🔻این پاپس کشیدن از کنش هرروزینه و توزیعات حسانی ملازم با آن، همان خشونت ناب است، همان لحظه ی سکوت که میانجی فعل به واسطه ی انفعال است، نوعی پر کردن به واسطه ی تخلیه. اما آیا عاملان این کنش/ناکنش رادیکال سوژه هایی پیشینی هستند که رسالتی تاریخ به دوش داشته و در پی تحقق تلوس تاریخ هستند؟ این امید/ ناامیدی برای چه کسانی وجود دارد؟
به تعبیر رانسیر کنش سیاسی گاهی ابداع از هیچ [ex nihilo] است، برساختن یک جهان جدید، حتی اگر جهان مذکور به غایت شکننده، غیر قطعی و حاشیه‌ای باشد. هیچ شرط استعلایی برای موجودیت مردم [demos] وجود ندارد. بشمار نیامدگان به واسطه‌ی آکسیوم برابری و چونان جزئیتی تراکم یافته، تجسدِ نفع جهان شمول هستند. محذوفان بی هیچ منتی بر نخبگان خود سرایندگان فلسفە میشوند و در انقلابی استتیکی زمان و مکان و یا( با قرض گرفتن واژگان رانسیر) سنسوریوم ( نظام حسی) موجود را فتح کردە و تجربەی جدید کلام و مرئی بودن را ادراک پذیر می سازند. از این‌رو ارزانی داشتن عطیه ی آگاهی ناب توسط ابرفیلسوفان و یا به تعویق انداختن آن به غایتی موهوم توسط کشیشان درست آیین همواره تجربه‌ای شبح گون (phantasmatic) بوده که خواه ناخواه در همدستی با گفتارهای سلطه همواره در برهوت به انتظار حلول پیکر از پیش مرده ی کلیت سامان بخششان خواهند نشست. اگر امید در این تجارب شبح گون موکول به آینده می شود، بنیامین امید را در گذشته می بیند. این گذشته نه گذشته ای که رفته است و باید (چنان که سنت گرایان می گویند) پاس داشته شود، بلکه گذشته ایست که اکنون را بحرانی و آبستن نوعی بالقوگی برای فروپاشاندن سیر تاریخ و گشودن امکانات آینده می‌کند. تجربه‌ی رستگاری همواره تجربه ی بیدارشدگی (awakening) و فرود آمدن آنات رخداد-حقیقت بر پیکره ی تاریخ خطی فاتحان است. دروازه ی ورود مسیح تنها بصورتی غایت شناسانه در آخرالزمان گشوده نمی شود، دروازه ی ورود مسیح همواره بر روی زمین گشوده است. در اکنونیت همیشه لحظاتی هست که تداعی گر نجواهای سرگردانِ مفلوکان گذشته است که بواسطه ی ایجاد #وضعیت_اضطراری واقعی منتظر رستاخیز رستگاری هستند. باز به تعبیر بنیامین: " عطیه‌ی دمیدن در بارقه‌ی امید فقط از آن مورخی خواهد بود که کاملا اطمینان دارد در صورت پیروزی دشمن حتی مردگان نیز ایمن نخواهند بود، و این دشمن تا به اکنون همواره پیروز بوده است." در این تعبیر تاریخ نگاری فاشیسم به درون قبر مردگان نیز چنگ خواهد انداخت و روایتی از تاریخ ارائه خواهد داد که در آن  پیوستاری یکدست و شفاف را آگراندیسمان خواهد کرد. اما باری، #سنت_ستمدیدگان امید را درون مزبله ی تاریخ جست و جو می‌کند، صداها و ناله‌های فشرده شده  و پیکربندی دورریختنی های تاریخ  اکنونیت را در لحظه ای آشوبناک واجد امیدی راستین در برابر امید فاتحان می کند.
#پژمان_برخورداری
@kharazmi_sociology

🔺امید در برابر امید

✍ پژمان برخورداری کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه خوارزمی



🔴"امروزە فیلسوف در برابر زبانِ از هم پاشیدە ایستادە است. مصالح او ویرانەهای کلمات اند کە تاریخ، او را بە آن ها گرە می زند؛ آزادی او صرفا عبارت است از امکانِ پیکربندی شان مطابق با الزامِ حقیقتِ نهفتە در آن ها"
تزهایی در باب زبان فلسفە
تئودور آدورنو

🔻یکی از کلماتی کە امروزە گواە زبان از هم پاشیدە و تصدیق لزوم پیکربندی و بە صدا درآمدن مجدد است، چیزی نیست جز امید. کلمەای ورد زبان همگان، کە گویی امکان/عدم امکان سیاست و بازآرایی جامعە بە نحوی پیشینی بە آن گرە خوردە است. این یادداشت کوتاە هم لاجرم چیزی نخواهد بود جز سرکردن با همان کلمات و واژەهای همیشگی و آشنا همراە با قدری کژنگریستن و تغییر در زاویەی دید و سپس کلنجار رفتن با این واژگان نام آشنا.
امید بە مثابه مفهومی پیچیده و مناقشه برانگیز از طرفی همواره همبسته‌ی دو مفهوم "امکان" و "امتناع" بوده و بواسطه ی آن‌ها درک و فهم می شود و از طرف دیگر از آنجایی که این مفاهیم ذیل خطابه‌های قدرت و در زیر انبوهی از رسوبات تمامیت خواهانه‌ی ایدئولوژیک مدفون می مانند، باید از امید برای که نیز صحبت کرد. همچنین از آنجایی که تکنولوژی های سازنده ی امید و نظام دانایی مرتبط با آنان همواره مبلغ و واعظ امید و امکان در دل نظم موجود هستند، و از طرف دیگر روکش گفتمانی موجود، امید را به مثابه نوعی شکیبایی تسخیر کرده و از اینرو، امید را سوخت ماشین های انقیادگر خود می پندارد، بایست دست به کار شد و مفاهیمی چون امید را از آن خود کرد، به آن معنابخشی مجدد داد و از آن اعاده حیثیت کرد.
امید همه ی توان و انرژی خود را از #امکان‌ها اخذ می کند، امکان هایی که بصورت اجتماعی و تاریخی تعین پیدا می کنند. بدین معنا که ما همواره در دقیقه ای خاص و از موضعی معین و در بطن مناسباتی ویژه به بحث از امکان ها و دامنه ی آن ها حرف میزنیم. امیدِ برخواسته از امکان، بدیل های متنوع و راستینی جهت روبه رو شدن با وضعیت های انسداد و نهایتا امتناع به پیش می کشد. در شرایطی که از هم گسیختگی نهادهای انسجام بخش اجتماعی به فردگرایی اتمیستی نه در مقام امری حقوقی و سیاسی بلکه همچون پرتاب شدگی افرادی مستاصل به حال خود انجامیده است، و همچنین چرخه های گوناگون فرودست سازی به انحای مختلف نوعی انتظام آنارشیک را فراهم آورده اند، بیرونی دیدن بحران از طرفی و از طرف دیگر اصرار بر خطاناپذیر بودن و انسجام فراتاریخی زمین بازی، امتناع عینی وضعیت و انحلال امکان ها را فراهم می آورد. در این وضعیت امید در مقام معلق کردن توزیعات حسانی موجود و قسمی انفعال بازتعریف می شود که واجد دینامیزمی گره خورده با منطق حقیقت است و استهلاک دستگاه های مصادره کننده ی امید ایدئولوژیک را در کالبد انواع بنیادگرایی های هویتی و اقتصادی، تضمین می کند.
اما همانگونه که گفته شد در زمین و زمانه ی که رخوت، عسرت و هجوآمیز بودن از در و دیوار آن می بارد، چگونه میتوان از مبدل شدن انفعال و ملال به گونه ای ابتذال روزمره در متن زیست سیاست های موجود جلوگیری کرد. این امید منفعلانه و ملال آور توسط چه کسانی و چگونه یکسر به امری تکین و سیاسی تحویل میابد؟
🔻دقائق نومیدی عموما با ملال متلازم هستند. اما چه نوع ملالی؟ آگامبن در تفسیر بحث هستی شناسانه ی هایدگر درباره ی ملال توضیح می دهد که واسپردگی و انقیاد توسط هستندگانی که خود را "همچون یک کل" از او دریغ و پوشیده می کنند نخستین دقیقه ی بنیادین حالت ملال است. در این حالت است که دازاین خود را در حالتی غرقه و سرگردان در جهان چیزها و دغدغه‌های روزمره‌اش میابد. اینگونه است که بخصوص در عصر گشتل (قفس تکنولوژیک) ، آدمیان خود را بگونه ای منفعلانه یکسر بدست دالان ها و لینک های تودرتوی دنیای سایبری حوالت می دهند تا بلکه از شر انبوهی "زمان تهی و پوچ" رهایی یابند. اما دومین دقیقه ی ملال ژرف (Stimmung) شامل "معلق-بودن" است که گامی فراسوی ملال نخستین است. آگامبن این " معلق-بودن" را به توانش یا امکان ناب هستی دازاین گره می زند. این مرحله ی ملال بر بی کارگی یا غیر فعال ماندن مطلق دازاین منطبق است و به تعبیر آگامبن از "توانش محض" او برای " هرچه بودن" حکایت دارد که گامیست فراسوی اسارت حیوانی. در عصر گسترش قلمرو الزام ها و ضرورت ها و به محاق رفتن آزادی و فاعلیت آدم ها در ساختن جهان اجتماعی خودشان، امید به مثابه قسمی امر منفی در هیات توانستن به انجام ندادن (able not to) و نه، نتوانستن به انجام دادن (not able to) وجود دارد. این مسئله نه به معنای عقب نشینی کردن و پاک نگه داشتن دستان از درگیری با جهان، همچون جانِ زیبا، بلکه به معنای نگه داشت فضایی خالی در جهت پیشروند و صیرورت سوبژکتیویته ی انسانی، به یاری اعاده ی #نافضاهای موجود در جهان است.
@kharazmi_sociology

🔵 انجمن جامعه شناسی دانشگاه خوارزمی

📣«فراخوان نشریه دیالکتیک در حوزه یِ « جامعه شناسی فرهنگی»

📰 شماره ی آینده ی نشریه دیالکتیک‌ بر حوزه یِ "جامعه شناسی فرهنگی" متمرکز میشود. لذا از علاقمندان تقاضا میشود مطالب مرتبطِ خود را برای فرشته رضایی ، سردبیر نشریه ، ارسال کنند.


⬇️ برخی زمینه‌ها یِ مرتبط با «جامعه‌شناسی فرهنگی»

▪️ تعریف فرهنگ ، مفهوم سازی از فرهنگ و بررسی نظریات فرهنگی

▪️روش انجام مطالعات نظام مند در قلمروهای فرهنگی

▪️سرمایه فرهنگی

▪️فرهنگ به مثابه ایدئولوژی و فرهنگ طبقاتی

▪️معرفی یا نقد کتاب های جامعه شناسی فرهنگی

▪️معرفی یا نقد مقاله

▪️ ترجمه ی مقاله

▪️تولید فرهنگ و جهانی شدن فرهنگ

▪️فرهنگ ، اقتصاد و توسعه

▪️انسان شناسی فرهنگی

▪️فمنیسم فرهنگی

▪️ نابرابری جنسیتی

▪️نابرابری قومی ، نژادی

▪️مردم‌نگاری

▪️ ادبیات

▪️نقد و بررسی فیلم

▪️و...


🔴 محورهای ذکر شده تنها بخشی از زمینه های مرتبط با حوزه یِ «جامعه شناسی فرهنگی» هستند، دیالکتیک پذیرای تمامی مطالب مرتبط با «جامعه شناسی فرهنگی » می باشد.

📮مطالب خود را میتوانید از طریق آیدی تلگرام @FRrezaee
یا آدرس ایمیل Fereshterezai202@yahoo.com ارسال کنید.

یا می توانید به دفتر انجمن علمی جامعه شناسی دانشگاه خوارزمی مراجعه کنید.

📆مهلت ارسال آثار تا ۳۰ تیر تمدید شد.

@kharazmi_sociology
@FRrezaee

⚫️انا لله و انا الیه راجعون⚫️

با نهایت تاسف و تالم ضایعه ی درگذشت زنده یاد دکتر " محمد امین قانعی راد" عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور و رئیس اسبق انجمن جامعه شناسی ایران را به جامعه علمی و خانواده محترم ایشان تسلیت عرض نموده و از خداوند منان برای آن مرحوم علو درجات و رحمت واسعه الهی را آرزومندیم.

⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️

⚜با عرض سلام و احترام⚜

🛑 با توجه به فارغ التحصیل شدن دانشجویان ورودی (92_93) باخبر شدیم که دانشجویان این رشته عملکرد مطلوبی را در کنکور کارشناسی ارشد از خود به نمایش گذاشته اند.

🛑بر همین اساس برترین رتبه های دانشجویان جامعه شناسی دانشگاه خوارزمی را اعلام میداریم:

۱_سرکار خانم فاطمه کاوه *رتبه یک گرایش جمعیت شناسی

۲_جناب آقای عباس شهرابی*رتبه دو گرایش جامعه شناسی

۳_سرکار خانم عالمه قاسمی* رتبه دوازده گرایش جمعیت شناسی


✅ قبولی و موفقیت چشم گیر شما عزیزان را در کنکور کارشناسی ارشد تبریک عرض نموده و از خداوند منان توفیق و موفقیت های روز افزون شما را خواستاریم.

✅انجمن علمی دانشجویی جامعه شناسی دانشگاه خوارزمی✅

●معلم و نسبتش با حقیقت!!!!●


📝یاسر بهرامی کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه خوارزمی

🔻امر زمینی وقتی با امر مقدس پیوند بر قرار می کند نیازمند اسطوره است. اسطوره نوعی از فهم و تفسیر انسانی ست که به توجیه امر اجتماعی و انسانی می پردازد و با بافتن حقیقتی مقدس، دوام زندگی جمعی نوع انسان را، ممکن ساخته است. پس هر نوعی از واقعیت های اجتماعی چه نهادها، پیوندها، مکان ها، زمان ها و... به نوعی با اسطوره ها پیوند دارند. این امر در جهان های اجتماعی، در دوران هایی از تاریخ صور گوناگونی را پیدا کرده است. ماجرای معلم و نسبتش با عنوان شغل انبیا نوعی هاله گرداگرد این نهاد در جامعه ما ایجاد نموده است. اما ماجرا این است که تعلیم همواره یک نهاد اجتماعی با اداره ای مشخص نبوده است؛ بلکه تا قبل از دوران مدرن در ایران به عنوان نمونه، در دست ملاهای ساکن دهات و ولایات و فقیهان درباری بوده است. این گروه همواره دانشی نقلی را می آموخته اند و آن را نیز به همان نحو و بدون تغییراتی سیستماتیک آموزش می داده اند. فرم و محتوای این نوع از دانش ربطی بسیار با امور حقوقی و قضایی داشته که همواره حاکمان بر عهده فقیهان نهاده اند. این نتیجه جامعه دین زده ایران بوده که دست فقیهان را برای حذف تمام عیار امور متعارض و معاند دین و شاه ظل الله، بسط داده اند. آموزش به شکلی که گذشت؛ اسطوره انبیا را برای تقدس تعلیم فقیهانه مطرح نموده که مصونیت خود را پیش از پیش اعلام نماید. در تطور تاریخ این دوران مدرن است که تعلیم و تربیت را به صورتی نهادی سکولار( که البته ممکن است الهیات هم در آن تدریس شود) ایجاد نمود تا بتواند دانش انسانی و نه حقایق الهی، را برای بازتولید دانش در جهت نیل به توسعه و باز آفرینی و گسترش فهم بشر ترویج دهد. اینجا و در امور دنیای مدرن کارکرد امر آموزش مطرح است و نه تقدس آن چون افسون زدایی ای که کل تمدن و فرهنگ را در بر گرفته جایی برای امر قدسی در اموری به شدت انسانی و سرشته با خطا باز نگذاشته است. نقش نهاد آموزش در کلی ترین شکلش در دو حوزه مطرح است۱. جامعه پذیری افراد جامعه( خواه در جوامع لائیک، سکولار، لیبرال، سوسیال، ایدئولوژیک، توتالیتر و ....) ۲. آموزش در جهت تامین نیروی انسانی ای که نیاز صنایع و نهادهای با خدمات عمومی است. همانطور که دیده می شود هیچ گونه امر مقدسی در این دو حوزه دیده نمی شود بلکه این ارزش های هر جامعه است که جایگاه این نهاد( آموزش و پرورش) را با توجه به جهانبینی خود تعیین نموده و به آن می پردازد. حال مهمترین نکته این است که در ایران با گسترش ایدئولوژی اسلامی نهاد آموزش تقدس یافت و این کلیدی ترین مجرا برای دستکاری این نهاد است؛ زیرا با توسل به آن به حذف تمام عیار کسانی می پردازند که در امور تخصصی و آموزشی توانا هستند. و دلیل این امر اصطحکاکی است که همواره بین این افراد و نهاد ایدئولوژیک ایجاد می شود. این درک از امر آموزش و نهاد مدرسه، منجر به ایجاد تیپی از معلم می شود که مثله شده و در معرض اتهام است. نتیجه چیست؟ نتیجه این است که به راحتی هر نوع امری که دیکته شد را بدون مقاومت بپذیرد و در نهادی که حالا کاملا مثل موم در دست سلطه است به تربیت موش هایی بپردازد که اوامر نظام را بپذیرد. اما مشخص است که این گزینش نه به قلب معلم راه دارد و نه اینکه آنچنان آگاه که بتواند مواد درسی و نحوه آموزش را به روز کند. چون سیستم کور و کر ایدئولوژیک فقط علایق خود را در نظر می گیرد.

#یاسر_بهرامی

چند قلمرو بسیار مهم در حوزه جامعه شناسی فرهنگی:

۱- تعریف و مفهوم سازی از فرهنگ: فرهنگ چیست؟نظریه فرهنگی چیست؟
۲- مفهوم سازی و عملیاتی کردن رابطه میان فرهنگ و ساخت اجتماعی
۳- چگونگی انجام مطالعات نظام مند در زمینه فرهنگ و قلمرو ان
۴-مطالعات نظری و میدانی در قالب مفهوم سازی نوین از قبیل سرمایه فرهنگی ،نابرابری در حوزه فرهنگ
۵-فرهنگ در نظریه جامعه شناسی کلاسیک
۶-فرهنگ و کارکردگرایی
۷-فرهنگ به عنوان ایدئولوژی
۸-فرهنگ به عنوان کنش
۹- ساختارگرایی و تحلیل نشانه شناختی از فرهنگ
۱۰-فرهنگ ساختار و عاملیت
۱۱-خرده فرهنگ و فرهنگ های طبقاتی
۱۲-تولید و دریافت فرهنگ
۱۳-جهانی شدن فرهنگ
۱۴-نظریه های فرهنگی درباره جنسی و نژاد
۱۵-بدن در نظریه فرهنگی

@kharazmi_sociology

@kharazmi_sociology

🔴فراخوان همکاری در نشریه
🔻انجمن علمی _دانشجویی جامعه شناسی :

باسلام
✔انجمن علمی جامعه شناسی در راستای نگارش شماره اینده نشریه دیالکتیک با دو محور
جامعه شناسی فرهنگی
و محور ازاد
نیاز به همراهی و همکاری همه ی اعضای این جامعه علمی دارد و از همه ی دوستان علاقمند در زمینه:

◀یادداشت و مطلب نویسی
◀ترجمه
◀مصاحبه و گزارش نویسی
◀عکاسی

دعوت به همکاری میکند.
زمان ارسال اثار :۱۵تیر ۹۷

☜برای هماهنگی با ایدی زیر تماس بگیرید:

@FRrezaee

@kharazmi_sociology