چشم مرکب حشره راکه دارای 50 تا 10000 سطح منحصر به فردی که هر کدام شامل مجموعه ی از شبکه های نوری است را در نظر بگیرید. به منحنی به ظاهر صاف این سطوح دقت کنید، در بسیاری از حشرات ـ مثل مگس ـ خواهید دید که آنها به ردیفی از برآمدگی ها در مقیاس نانو به نام "غده های قرنیه ای" مجهزند. برآمدگی های ریز که قطرشان از 50 تا 300 نانومتر متغیر است به حشرات کمک میکنند که استتار کنند: با شکستن سطح صاف قرنیه ،تشعشعی که به چشم می رسد و میتواند شکارچی را از حضور حشره آگاه کند، شکسته میشود. الگوی غده های مقیاس نانو روی چشم حشرات الهام بخش پوششهای ضد بازتابی جدید برای باطری های خورشیدی است.

در سال 2010 دانشمندان آلمانی کاربرد مفید دیگری را برای غده های قرنیه ای کشف کردند: دانه های گرده، ذرات گرد و غبار، و دیگر ذرات ریز را از چشم حشره دور میکند. بافت برآمده به معنی فضای کمتر برای چسبیدن ذرات ریز به آن است. پس حتی وقتی بدن حشره کثیف میشود، چشمهایش تمیز باقی میماند.


🔺@nss_sbuk🔻