روش های استفاده از ریورب در میکس و مسترینگ
در ذیل روش هایی برای افزودن ریورب به سازهای خاص در میکس را مورد بررسی قرار می دهیم. البته خود را به این روش ها محدود نکنید و این تنظیمات ممکن است برای سازهای دیگر در شرایط خاص نیز کارآمد باشد.
برای خواننده:
مسیر برگشت (Return) افکت تاخیر و یا واخنش را به گونه ای تنظیم کنید که در ابتدای قطعه صدای خواننده کمی خنک تر از اوج قطعه باشد. به عبارت دیگر، افکت کمتر محسوس باشد.
از ترکیب انواع واخنش بهره ببرید. سه واخنش کوتاه، متوسط، و بلند را استفاده کنید (به این معنی که زمان افت آن ها با توجه به قطعه متفاوت است).
برای خواننده non-ballade سطح افکت کوتاه و متوسط را بالاتر از بلند ببرید. واخنش کوتاه (Room یا Plate با زمان بین ۰.۳ تا ۰.۶ ثانیه مناسب است) صدا را بزرگ تر می کند. افزودن واخنش متوسط (Plate یا Hall با زمان بین ۱.۲ تا ۱.۶ ثانیه مناسب است)صدای این افکت را نرم تر کرده و هنوز هم زمان افت نسبتا سریع است. برای افزایش زمان افت از واخنش سوم با زمان کمی طولانی تر (Hall بین ۲ تا ۳ ثانیه) در حد نیاز استفاده کنید. ترکیب این سه افکت علاوه بر بزرگ تر کردن صدای خواننده، شفافیت صدا را نیز حفظ کرده و مجموعا خوشایندتر خواهد بود.
در رابطه با خواننده/نوازنده گیتار آکوستیک ابتدا تصویر آن را در ذهن خود متصور شوید و سپس این فضا را بازسازی کنید. در این شرایط احتمالا از Medium Sized Room و یا Plate با کمی زمان طولانی تر برای خواننده نسبت به گیتار استفاده می کنید. اگر صدای گیتار خشک تر از خواننده باشد (البته بدون در نظر گرفتن نشتی)، صدای هم زمان آن ها یک فضای آکوستیکی را در ذهن تداعی نمی کند.
اگر افکت صدای خواننده بیش از حد برجسته است، صدای واخنش را تا مرز شنیدن زیاد کرده و سپس به مزان 2dB کاهش دهید. به مسیر رفت (Send) یا برگشت (Return) افکت در فرکانس 800Hz تا 1kHz، 1dB اضافه کنید. با این کار واخنش بدون این که برجسته باشد، خوشایند خواهد بود.
در ذیل روش هایی برای افزودن ریورب به سازهای خاص در میکس را مورد بررسی قرار می دهیم. البته خود را به این روش ها محدود نکنید و این تنظیمات ممکن است برای سازهای دیگر در شرایط خاص نیز کارآمد باشد.
برای خواننده:
مسیر برگشت (Return) افکت تاخیر و یا واخنش را به گونه ای تنظیم کنید که در ابتدای قطعه صدای خواننده کمی خنک تر از اوج قطعه باشد. به عبارت دیگر، افکت کمتر محسوس باشد.
از ترکیب انواع واخنش بهره ببرید. سه واخنش کوتاه، متوسط، و بلند را استفاده کنید (به این معنی که زمان افت آن ها با توجه به قطعه متفاوت است).
برای خواننده non-ballade سطح افکت کوتاه و متوسط را بالاتر از بلند ببرید. واخنش کوتاه (Room یا Plate با زمان بین ۰.۳ تا ۰.۶ ثانیه مناسب است) صدا را بزرگ تر می کند. افزودن واخنش متوسط (Plate یا Hall با زمان بین ۱.۲ تا ۱.۶ ثانیه مناسب است)صدای این افکت را نرم تر کرده و هنوز هم زمان افت نسبتا سریع است. برای افزایش زمان افت از واخنش سوم با زمان کمی طولانی تر (Hall بین ۲ تا ۳ ثانیه) در حد نیاز استفاده کنید. ترکیب این سه افکت علاوه بر بزرگ تر کردن صدای خواننده، شفافیت صدا را نیز حفظ کرده و مجموعا خوشایندتر خواهد بود.
در رابطه با خواننده/نوازنده گیتار آکوستیک ابتدا تصویر آن را در ذهن خود متصور شوید و سپس این فضا را بازسازی کنید. در این شرایط احتمالا از Medium Sized Room و یا Plate با کمی زمان طولانی تر برای خواننده نسبت به گیتار استفاده می کنید. اگر صدای گیتار خشک تر از خواننده باشد (البته بدون در نظر گرفتن نشتی)، صدای هم زمان آن ها یک فضای آکوستیکی را در ذهن تداعی نمی کند.
اگر افکت صدای خواننده بیش از حد برجسته است، صدای واخنش را تا مرز شنیدن زیاد کرده و سپس به مزان 2dB کاهش دهید. به مسیر رفت (Send) یا برگشت (Return) افکت در فرکانس 800Hz تا 1kHz، 1dB اضافه کنید. با این کار واخنش بدون این که برجسته باشد، خوشایند خواهد بود.