بلندای تفکرم گاه گاهی به عظمت شفقه ای رها شده از گرمای قلب عزیزیست
که میپندارمش
او دوست من و مهر من است
بلندای تفکرم به مهرباتی دستی میرسد
که از کوشش پدر و محبت مادر عشق میستاند
و بلندای وجود بشری را به عمق بیکران لطافت پروردگارم سوق میدهد
اری این چنین می اندیشم
پنجره خیال من باز باز است
تا مبادا فصل کوچ چکاوکان را در نظر دور گرداند
و طنین و عطر خوش صبحگاه بهاران را
در مشام خویش احساس نکند...

#سعید

@marde_shahrivar