🔴نشست انتقادی با شورا و شهرداری مهاباد
روز سه شنبه شورای شهر مهاباد طی اقدامی قابل ستایش تعدادی از کوشندگان مدنی و فعالان اجتماعی و زیست محیطی را برای هم اندیشی درباره مشکلات و معضلات فراروی مدیریت شهری در دوره پنجم شوراها دعوت کرده بود.
اکثریت قریب به اتفاق مدعوین را منتقدین صریح الهجه شورا و شهرداری تشکیل می دادند.
غیر از اعضای شورا، مسئولان واحدهای مختلف شهرداری و اصحاب رسانه هم حضور داشتند.
در ابتدای جلسه رییس شورا گزارش مبسوطی از عملکرد یک سال گذشته و مشکلات موجود و وضعیت مالی نامناسب شهرداری ارائه داد.
به زعم ایشان منتقدان روندهای شهری متوجه بسیاری از این مشکلات نیستند و تنها نیمه خالی لیوان را می بینند.
در ادامه مهندس بختیار سید نظامی بعنوان منتقد و به نمایندگی از گروه تلگرامی "دەنگی هاوشاری" به سخنرانی پرداخت.
سخنان سید نظامی به جهت جامعیت، تخصصی بودن و آسیب شناسی ساختاری وضعیت موجود، بسیار مورد توجه حضار قرار گرفت. وی تاکید داشت که روندهای کلی که در دوره های سوم و چهارم باعث بوجود آمدن بحران فعلی شده، در یکسال گذشته باز پیروی شده و در نتیجه باید شاهد تعمیق و پیچیدگی بیشتر مشکلات کنونی شد.
گروه دەنگی هاوشاری که وی به نمایندگی از آن سخن می گفت، در ماههای گذشته با رصد دقیق و تخصصی مشکلات این حوزه عملا به گروه یک دیده بان تبدیل شده و در صورت تداوم و تکامل می توان آن را به عنوان پدیده این دوره مورد تحسین قرار داد. پدیده ای که بدون شک نقشی پررنگ در ارتقای فرهنگ شهروندی و آشنایی همشهریان با حقوق و وظایف خود و رصد فعایت های مدیریت شهری خواهد داشت.
با توجه به تمایل برخی اعضای شورا به خودداری منتقدین از اظهار نظرهای رسانه ای و ترجیح فضاهای واقعی بر فضاهای مجازی، من محور سخنانم را بر نقد این رویکرد تقلیل گرایانه قرار دادم. رویکردی که تمایل دارد نقد را به دو نوع سازنده و تخریبی تقسیم و بر اساس آن در برابر مننقدان دو موضع حاصل جمع صفر تشویق و تهدید اتخاذ کند.
شاید بتوان با استفاده از تفسیر سلاوی ژیژک از پدیده تصحیح سیاسی / political correctness نوعی چارچوب نظری برای توصیف این نوع رفتار سیاسی فراهم کرد. ژیژک می گوید بر خلاف گذشته که سیاستمداران با استفاده از زور و خشونت عریان در صدد اعمال سلطه بر می آمدند، اکنون به گونه ای رفتار می کنند که هر گونه نقد و مخالفتی معادل بی ادبی و عملی خارج از نزاکت تلقی شود.
شما رئیس مهربانی را در اداره تصور کنید که به ظاهر شما را مورد احترام قرار می دهد و از دادن دستورات صریح و آمرانه خودداری می نماید، اما در لفافه احترامات فائقه و بیش از حد معمول، شما را وادار به انجام اموری بر خلاف میل و اراده خود می نماید.
از این رو ژیژک " تصحیح سیاسی " را یک رابطه مبتنی بر قدرت و آمیخته با خشونت و یکی از نمودهای تمامیت خواهی خطرناک می داند.
بر این اساس رسانه ها، فضاها مجازی و شبکه های اجتماعی که امکان غلبه بر نابرابریهای موجود در روابط اینچنینی را فراهم می آورند، از ارزشی بی بدیل برای دمکراتیک کردن این ساحت ها برخوردارند و خواسته مسئولان و اهالی شورا برای حذف این واسطه ها و ترجیح روابط چهره به چهره بجای آنها تحت لوای " دست اخوت و مودت به هم دادن " از تمنایی غیر دمکراتیک ناشی می شود که هدف نهایی آن برقراری رابطه آمرانه و سلسله مراتبی پیشگفته است.
روشن است که در چنین فضایی نقد کارساز نمی شود و راه بر فساد و اشتباهات احتمالی گشوده خواهد شد.
با این وصف وجود گروهها و کانالهای تلگرامی برای نقد و رصد شهرداری و سایر دستگاههای اجرایی نه تنها لازم بلکه ضرورتی راهبردی است.
در بخشی دیگر از سخنانم به تجلیل حاضران از شهدای محیط زیست مریوان اشاره کردم و گفتم که زمانی می توان یاد شریف باجور و یارانش را به طرزی واقعی گرامی داشت که به تمامی پرهیزها و الزامهای یک فعال زیست محیطی راستین پایبند بود.
دکتر سریع القلم می گوید کسی که از پنجره ماشین زباله بیرون می اندازد وطن پرست نیست. بدون شک این کنش به ظاهر ساده نخستین گام و آزمون جدی برای یک شهروند حساس و مسئول و فرزند مادر زمین است. کسی که مرتکب زمین خواری می شود هم نه تنها نمی تواند، یک فعال زیست محیطی باشد، بلکه به طریق اولی نمی تواند دم از میهن پرستی هم بزند.
زمین خواری و غصب منابع عمومی چه فرقی با خاک فروشی و تسلیم وطن به دشمن دارد؟
از این رو پیام مهم شهدای مریوانی محیط زیست در وهله اول، جامعه پذیری و به معنای واقعی شهروند شدن و احساس مسئولیت کردن و حساس بودن در برابر سرنوشت شهر و فرد و جامعه است.
@sharname1
