یه چیزایی هست که کوچیکه اما اینقدر اثر بزرگی داره،که تا مدتها حالتو خوب نگه میداره.
چد دقیقه پیش معلم کلاس اول دبستانم باهام تماس گرفت.میخواست بدونه کنکورو چیکار کردم.
ولی خب به جای خبر کنکور من بهش گفتم یه ساله دانشجو ام.
خوشحالی اون،حسی که الان داشت از اینکه دیده دانش آموزی که ۱۳ یا ۱۴ سال پیش اولین قدم های یادگیری آکادمیک رو باهاش برداشته و الان مستقل شده،من رو هم بی نهایت خوشحال کرد.
یه تماس ساده و چندتا احوال پرسی بود ولی به اندازه یه دنیا برای من ارزشمند.
همیشه معلم هام رو دوست داشتم؛اونها هم مثل خیلی هایی که شاید حتی از حافظم پاک شده باشن رو جزء بزرگی از وجودم میدونم.ولی این قضیه وقتی جالب میشه که اون ها هم همین حس رو به ما داشته باشن و من خوشبختانه تجربش کردم.
وجود این آدما تو زندگیمون بیش باد💜
چد دقیقه پیش معلم کلاس اول دبستانم باهام تماس گرفت.میخواست بدونه کنکورو چیکار کردم.
ولی خب به جای خبر کنکور من بهش گفتم یه ساله دانشجو ام.
خوشحالی اون،حسی که الان داشت از اینکه دیده دانش آموزی که ۱۳ یا ۱۴ سال پیش اولین قدم های یادگیری آکادمیک رو باهاش برداشته و الان مستقل شده،من رو هم بی نهایت خوشحال کرد.
یه تماس ساده و چندتا احوال پرسی بود ولی به اندازه یه دنیا برای من ارزشمند.
همیشه معلم هام رو دوست داشتم؛اونها هم مثل خیلی هایی که شاید حتی از حافظم پاک شده باشن رو جزء بزرگی از وجودم میدونم.ولی این قضیه وقتی جالب میشه که اون ها هم همین حس رو به ما داشته باشن و من خوشبختانه تجربش کردم.
وجود این آدما تو زندگیمون بیش باد💜