Querencia

بچه ها جون!
من تا تیر قرار نیست دیگه آنلاین بشم.
دلم قراره براتون تنگ بشه.
اگر تا برگردم اینجا موندید که ممنونم، اگر نموندید هم مرسی که تا اینجا کنارم بودید.
خدانگهدارتون.

عوض می‌کنم هستیِ خویشتن را
نه با هر چه خواهم که با هرچه خواهی:
ز گاوٙرْس و گنجشک تا مور و ماهی.

عوض می‌کنم هستیِ خویش را، با-‌
‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ کبوتر‌
که می‌بالد آن دور،‌
‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ زین تنگناها،‌
‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌فراتر.

عوض می‌کنم هستیِ خویش را با -‌
چکاوی که در چارْچارِ زمستان ‌
تنش لرزْلرزان‌
‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ دلش پر سُرود و ترانه‌
عوض می‌کنم خویش را با اقاقی‌
که در سوزٙنی‌سوزِ سرمای دی‌ماه‌
جوان است و جانش پُر است از جوانه.‌
‌
عوض می‌کنم خویش را ‌
‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌با کبوتر-‌
‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌نه‌
‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌با فضله‌های کبوتر‌
کزان می‌توان خاک را بارور کرد و‌
‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ سبزینه‌ای را فزون‌تر.‌
‌
بسی دور رفتم بسی دیر گفتم ‌
من آن بذرِ بی‌حاصلم کاین جهان را‌
نه تغییر دادم‌
‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌نه تفسیر کردم.

عوض می‌کنم هستیِ خویش را با-‌
هر آن چیز از زُمرهٔ زندگانی،‌
هر آن چیز با مرگ دشمن،‌
هر آن چیز روشن،‌
هر آن چیز جز «من».‌

شفیعی کدکنی‌

من باید در شهری زندگی کنم که هفته ای چند بار بارانی باشد. در خانه ای که سقفش شیروانی‌ست و حیاط بزرگی دارد. می‌بایست روزی در خانه ای زندگی کنم که حیواناتی اعم از بز و اردک و سگ در آن زیست می‌کنند و گیاهان سرتا پای خانه را از آن خود کرده اند. باید مثل نینا در کتابِ "تولستوی و مبل بنفش" یک کتابخانه‌ی بزرگ و در کنار آن یک مبلِ احتمالا بنفش داشته باشم و شب ها را به خواندن کتاب اختصاص دهم. من باید عاشق بمیرم، چندی را با طلوع خورشید بیدار شوم، کف کفش هایم باید گلی شوند، لباس هایم باید رطوبت بگیرند و برای از بین بردن بویشان مشقت کشم. تعداد دوستان من از تعداد انگشتان دو دست کمتر است. آن ها را از صمیم جان دوستشان خواهم داشت. ظهر ها با عشق غذا خواهم پخت و زمانی را در طی روز به رقصیدن در کنار معشوقه ام اختصاص خواهم داد و شب ها آرام و با رضایت خاطر سر به بالین خواهم گذاشت. من به کودکان عشق خواهم ورزید و هرگز تا پایان عمر آدم‌بزرگ نخواهم شد و کودک خواهم ماند. من نه تنها به معشوقه ام که به تمام زندگی عشق خواهم ورزید و هر نفس عشق و عاطفه را در هوا خواهم گستراند.

کنون که آمدیم تا به اوج ها
مرا بشوی با شراب موج ها
مرا بپیچ در حریر بوسه‌ ات
مرا بخواه در شبان دیر پا
مرا دگر رها مکن
مرا از این ستاره‌ها جدا مکن

کاش من یک درخت بودم.
حتی اگر مثل کاج همیشه سبز نبودم هم باز می‌گم که کاش، من یک درخت بودم..