گروه روانشناسی و مشاوره نبض زندگی 🌱

زندگی در هر صورت نبرد سختی است. اگر حین این نبرد کمی آواز بخوانیم و بخندیم شاید زندگی آسان تر شود. اجازه ندهیم که میزان روشنایی زندگی مان را تاریکی وضعیت پیرامون مشخص کند.

👤سوجورنر تروث

پ.ن: از همه‌ چالش‌ها لذت ببرید ؛ هنر زندگی
دوست داشتن مسیر زندگی است.خوشبختی
درمسیر است ، نه در مقصد !

@nabzzendegi_ir

‌
زیباترین انسان هایی که تاکنون شناخته ام، آن هایی بودند که شکست خورده بودند، رنج می کشیدند، دچار فقدان شده بودند و با این حال راه خود را از اعماق درد و رنج گشودند و بیرون آمدند. این افراد حسی از قدردانی، حساسیت و فهم زندگی داشتند که آن ها را پر از مهربانی، ملایمت و توجه ژرف عاشقانه می کرد.
زیبایی این افراد، اتفاقی و بی سبب نبود.


👤الیزابت کوبلر راس

@nabzzendegi_ir

آن دسته از افرادی این نوع صداهای درونی منفی زیاد برایشان اتفاق می‌افتد معمولاً استرس بیشتری دارند. این تا حد زیادی به‌خاطر این است که واقعیت‌شان برای ایجاد تجربه‌ای که در آن قدرت رسیدن به اهداف‌شان را ندارند تغییر پیدا می‌کند. این می‌تواند هم به‌خاطر ضعیف شدن توانایی فرد برای دیدن فرصت‌هایی که اطراف خود دارد باشد و هم به‌خاطر کاهش تمایل فرد برای سرمایه‌گذاری کردن روی این فرصت‌ها. این یعنی درک شدیدتر استرس هم به‌خاطر درک آن و هم تغییرات رفتاری ایجادشده به‌خاطر آن است. به خودتان می‌گویید نمی‌توانید کاری را انجام دهید و هرچه این صدا را بیشتر بشنوید، بیشتر باورش خواهید کرد.ایدآل‌گرایی. کم‌کم باور خواهید کرد که «عالی» به خوبی «ایدآل» نیست و اینکه ایدآل قابل‌دستیابی است. درمقابل افراد موفق معمولاً خیلی بهتر از رقیبان ایدآل‌گرای خود عمل می‌کنند چون استرس کمتری دارند و با کاری که درست و خوب انجام شده باشد خوشحال هستند. برخی تحقیقات نشان داده‌اند که زمزمه‌های درونی منفی می‌تواند موجب تشدید حس افسردگی شوند که اگر به آن رسیدگی نشود واقعاً مخرب خواهد بود.ایجاد چالش‌ در روابط. این انتقادهای درونی هم باعث می‌شوند نیازمندتر یا نامطمئن‌تر به نظر برسید و هم ممکن است این زمزمه‌ها را به عادت‌های کلی‌تر منفی تبدیل کنید که موجب آزار دیگران است.یکی از آشکارترین اشکالات صدای درونی منفی این است که این گفتگوها مثبت نیستند. خیلی ساده‌انگارانه به نظر می‌رسد ولی تحقیقات نشان داده‌اند که صدای درونی مثبت یک پیشگوی قوی برای موفقیت است.
@nabzzendegi_ir

| خودگویی منفی و تاثیرات آن |

صدای درونی منفی می‌تواند شکل‌های مختلفی داشته باشد. می‌تواند بازدارنده: مثلاً «من در این کار خوب نیستم، پس به‌خاطر امنیت شخصیِ خودم هم که شده نباید برای انجام آن تلاش کنم» یا مطلق: مثلاً «من هیچ‌وقت نمی توانم کاری را درست انجام دهم» به نظر برسد. ممکن است حس ارزیابی واقع‌بینانه‌ی موقعیت‌تان را القا کنند: مثلاً «نمره‌ی ریاضی‌ام خیلی پایین شده، من ریاضی‌ام خوب نیست» یا کاملاً خیال‌پردازانه باشد: «من احتمالاً در این کلاس می‌افتم و دیگر هیچ‌وقت نمی‌توانم به یک دانشگاه خوب بروم». صدای درونی منفی یا همان منتقد درونی خیلی شبیه به والدینی سخت‌گیر یا یک دوست قدیمی است. ممکن است وارد مسیر تحریفات شناختی عادی شود: فاجعه‌سازی، سرزنش کردن و از این قبیل. صدای درونی منفی به هر گفتگوی درونی‌ای گفته می‌شود که با خودتان دارید و توانایی شما را برای باور کردن خودتان و توانایی‌هایتان و رسیدن به اهداف‌تان محدود می‌کند. صدای درونی منفی هر فکری است که شما و توانایی‌تان برای ایجاد تغییرات مثبت در زندگی و اعتمادبه‌نفس‌تان را ضعیف می‌کند. به همین دلایل صدای درونی منفی نه تنها می‌تواند استرس‌زا باشد، بلکه واقعاً می‌تواند سدِ راه موفقیت‌تان شود.
@nabzzendegi_ir

🔺اگر می‌خواهید بر خشم خود در برابر کودک مقابله کنید با چشمان فرزندتان دنیا را ببینید:

کودکان عمدا کارهایی نمی‌کنند که شما ناراحت شوید بلکه دلیل کارهایشان این است که مثل بزرگسالان فکر نمی‌کنند. اگر اجازه دهید رفتارشان شما را بیازارد مرتب در رنج و عذاب خواهید بود.

روش درست این است که بخشی از رفتار آنها را ناشی از شرایط سنی بدانید.

یک کودک دو ساله در حال یادگیری است و وقتی بشقاب را پرت می‌کند می‌خواهد ببیند چه می‌شود. اگر یک بشقاب پلاستیکی به وی بدهید خواهید دید که پس از پرت کردن آن به سراغ چیز دیگری رفته و شما نیز کمتر ناراحت خواهید شد پس محیط را برایش بی‌خطر کنید.

وقتی خود را جای او بگذارید، محیط را آماده کرده و بسیاری از اوقات به جای عصبانی شدن می‌خندید.
@nabzzendegi_ir

تولد فرزند دوم تاثیرات زیادی بر کل خانواده بویژه فرزند اول دارد به خصوص در ماههای اول تولد که والدین به شدت از توجه به فرزند بزرگتر غافل می‌شوند.
کودکان در مقابل ورود نوزاد جدید واکنشهای متفاوتی از قبیل خشونت، لجبازی، چسبندگی به مادر و اضطراب جدایی، مشکلات خواب، مشکلات مربوط به غذا خوردن و رفتارهای بچه گانه‌ای از خود بروز می‌دهند.
لازم که والدین خود را برای واکنشهای کودک اول آماده کرده، از تنبیه و سرزنش وی خود داری کنند.
مدت زمان بیشتری را با او بگذرانند و از دادن مسئولیت نگهداری فرزند جدید به کودک اول خود داری کنند.
@nabzzendegi_ir

واکنشی هستیم یا کنشی؟

این‌جور جمله‌ها را چقدر شنیده‌ایم:

حالم خوب بودهااا، این خبر رو تو اینترنت خوندم اصلاً اعصابم به هم ریخت حالم خوب بودها، اما رئیسم یه چیزی گفت گند زد به روز من،

حاالم خوب بودها، امروز مغازه‌ام فروش خوبی نداشت، اعصاب ندارم.

به این دسته آدم‌ها در جامعه‌شناسی اصطلاحاً "واکنش گرا " می‌گویند که من ساده‌اش کردم و نوشتم واکنشی!

این‌ها ریموت کنترلشان دست همه هست غیر از خودشان، کنترلشان دست ترافیک، یک آدم بی‌ادب؛ بالا و پایین رفتن درامد و ... است.

اما "کنشی‌ها" کنترلشان دست خودشان است. بیشتر از هر چیزی کنترل افکارشان و کنترل واکنش‌هایشان، دست خودشان است؛ خودشان تصمیم می‌گیرند که اعصابشان به هم بریزد یا نه؟

خودشان تعیین می‌کنند، اگر به ترافیک برمی‌خورند، بگذارند ترافیک روی اعصابشان رژه برود و حالشان را مرتب بد و بدتر کند یا اینکه دکمه تعویض کانال فکری‌شان را بزنند و به اهدافشان فکر کنند، یه یک خاطره خوشایند فکر کنند، به لذت‌های کوچک و بزرگ زندگی‌شان فکر کنند؟

این‌ها دارای یک فلسفه درونی هستند که تعیین‌کننده واکنش‌هایشان است، نه اینکه رفتار دیگران، باعث‌وبانی واکنش آن‌ها شود.
یعنی کنش‌ها و واکنش‌هایشان سنجیده و با تفکر بیرون بوجود میاید!

شما جز کدوم دسته هستین ؟

ریموت کنترل دست خودتونه یا دست هر کی که از راه میرسه یه ریموت دادین که خیلی راحت شما رو کنترل کنه و هر جور دوست داره اعصاب و روانتون رو به هم بریزه؟!


#مهارت_خودآگاهی
@nabzzendegi_ir

🔺بیماریهای مغزی:
عامل بیماریهای عفونی مراکز عصبی ، باکتریها ، ویروسها و یا موجودات زنده میکروسکوپی دیگرند. در بعضی از این بیماریها مراکز عصبی خونی می‌شوند و در برخی دیگر سموم میکروبها که در جای دیگر بدن مستقر می‌شوند، به مراکز عصبی می‌رسند و آنها را دچار مشکل می‌کنند.

@nabzzendegi_ir

#تیکه_کتاب

برای از میان برداشتن رنج‌هایمان باید برخلاف عواطف و خواسته‌مان رفتار کنیم و تسلیم را برگزینیم.

هر چیزی که در پی دگرگونی‌اش هستیم، هر چیزی که از آن هراس داریم، هر چه که ما را خشمگین می‌کند یا حاضر به پذیرش آن نیستیم، مانند چسب ما را به گذشته، داستان زندگی‌مان و باورهای موهومی که آن را پیش می‌برد، می‌چسباند.

اگر خود را تسليم بخش‌های تشکیل دهنده زندگی‌مان کنیم، آنگاه می‌توانیم با گوشِ جان به‌ صدایِ بخش‌های بیگناه‌ترمان گوش فرا دهیم و خود را از شر صداهای تکراری و دائمی صندوق سایه‌مان خلاص کنیم.


📕 #راز_سایه
✍🏽 #دبی_فورد

@nabzzendegi_ir

اغلبِ آدم‌ ها همیشه همین‌طورند... اگر کسی را پذیرفتند، همهٔ عیوبش را حسن می‌بینند و کوچک‌ترین انتقادی بر شخص مورد پسند ایشان وارد نیست و اگر از کسی نفرت پیدا کردند از همهٔ خصلت‌های نیکوی او چشم ‌پوشی می‌کنند و عیوب او را بزرگ می‌نمایانند!

📕 روزهای برمه
✍🏻 جورج اورول

@nabzzendegi_ir

🔰 اوقات فراغت نوجوان:

📝 کودک با رسیدن به دوران نوجوانی دچار تغییراتی در تمایلات و سرگرمیهای مورد علاقه‌اش می‌شه و خیلی از تفریحاتی که قبلاً برای او جالب بود حالا دیگه جالب نیست.

⬅️ بریم ببینیم تمایلات نوجوان در این دوره چی هست:


۱. علاقه به فعالیت هایی که نیاز به صرف انرژی زیاد دارد

۲. رفتن به رستوران، کافی‌شاپ، سینما و ... همراه با دوستان

۳. اردو‌ها و مسافرت‌های دسته‌جمعی با دوستان

۴. بازدید از موزه ها

۵. انجام کارهایی مثل کشاورزی و نگهداری از حیوانات اهلی

۶‌. جمع آوری مجموعه‌های مورد علاقه (درست کردن کلکسیون) مثل عکس ماشین یا جعبه‌ی لاک و ....

✅ با توجه به تفاوتهای فردی و ویژگیهای شخصیتی نوجوانتان و با مشورت با او میتونین سرگرمی های مورد علاقه‌ی اون رو فراهم کنید.

❎ اوقات فراغت یک تربیت و آموزش غیر رسمی هست و در برنامه ریزی برای این مسئله باید به جنبه‌های فردی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و دینی توجه کنید

۱. جنبه فردی: شناسایی استعدادها، توانایی‌ها، علاقه‌ها و امکانات بدنی نوجوان

۲. جنبه اجتماعی: فراهم کردن زمینه‌ی زندگی اجتماعی، جامعه پذیری و ایجاد روابط خوب با خانواده و اطرافیان

۳. جنبه سیاسی و فرهنگی: آشنا کردن نوجوانان با فرهنگ و تاریخ و نظام سیاسی کشور

۴. جنبه اقتصادی: دستیابی به مهارت‌های شغلی برای رشد و استقلال

۵. جنبه دینی: آشنایی با مذهب و اعتقادات مذهبی و ایجاد یک جهان بینی صحیح در نوجوانان

💯 لازمه بدونیم که انجام این برنامه‌ریزی‌ها و فعالیت‌ها همراه با روحیه سالم و بانشاط و حفظ سلامت جسم و روان امکان‌پذیر نیست مگر با همکاری خانواده، مدرسه و نهادهای مسئول.

@nabzzendegi_ir

چه کنم تا فرزندم به حرفم گوش کند؟

درخواست را به سرگرمی تبدیل کنید

اُکول اسمیت می‌گوید :«کودکان با بازی‌کردن یاد می‌گیرند، نزدیک می‌شوند و ارتباط برقرار می‌کنند.» به همین دلیل است که او توصیه می‌کند درخواست‌های خود را در قالبی جالب، مثل بازی، مسابقه یا ترانه ارائه دهید؛ به‌ویژه اگر کودک شما به یک بازی علاقه‌ی خاصی دارد.
برای مثال، درباره‌ی مرتب‌کردن اسباب‌بازی‌ها این‌طور می‌نویسد: «از کودک بخواهید اسباب‌بازی‌ها را (به‌آرامی!) درون جعبه‌ی اسباب‌بازی‌ها پرت کند. بعد هم تعداد گل‌های زده را حساب کند و ببیند آیا گل‌های بیشتری نسبت به دیروز زده یا نه. برای یافتن کفش‌ها، به کودک‌تان بگویید تصور کند در حال ماجراجویی است و ٬دنبال یک غول کفشی بگردد٬ برای به رختخواب‌رفتن، وانمود کنید دلقکی هستید که صدای جالبی دارد و اگر کودک زودتر به رخت‌خواب نرود، او را قلقلک می‌دهید.»
خیلی از ما معمولا طوری با کودک‌مان حرف می‌زنیم که خودمان دوست نداریم آن‌طور با ما صحبت شود. اگر کسی مدام از شما بخواهد از کاری که می‌کنید و برایتان جالب و مهم است، دست بکشید و به‌جای آن کار دیگری انجام دهید که هیچ تعلق خاطری به آن ندارید، چه احساسی پیدا می‌کنید؟

⭐️ به‌جای گفتن «گفتم همین‌الان انجام بده! چرا هیچ‌وقت حرف من رو گوش نمی‌کنی!؟ گفتم همین الان!» با کودک همدلی کنید و بگویید: «می‌دونم الان مشغول هستی. نمی‌خوام بازی‌ت رو به‌هم بزنم، اما باید ازت بخوام کفش‌هات رو مرتب کنی. ترجیح می‌دی الان این کار رو انجام بدی تا زودتر برگردی سر بازی‌ت یا بازی‌ت رو تا پنج دقیقه‌ی دیگه تموم کنی و بعد بری سراغ مرتب‌کردن کفش‌هات؟»

@nabzzendegi_ir

كودک از طريق مشاهده ياد می‌گيرد. اگر خودتان لجبازی می‌كنيد، فرزندتان هم از شما می‌آموزد و اگر برای عصبانی كردن همسرتان و تلافی كردن رفتار نامناسب او صدای تلويزيون را بلند می‌كنيد، فرزندتان هم اين روش رفتاری را ياد می‌گيرد.

پس قبل از هر كاری، سعی كنيد الگوی كاملی برای فرزندتان باشيد؛ البته گاهی هم آموزش نادرست فرزندی لجباز بار می‌آورد.

اگر هنگامي كه رفتار نادرستی را در جمع مرتكب می‌شود به او لبخند بزنيد و با شوخی بگوييد «به فلانی رفته» تا سعی كنيد رفتار نامناسبش را پوشش دهيد، اين پيام را به او می دهيد كه رفتارش جالب بوده و به طور ناخودآگاه رفتارش را تقويت می‌كنيد.

گذشته از اين، هيچ وقت در مقابل کودک به خاله و دايی در مورد اينكه چگونه ظرف شكلات‌ها را پخش كرده يا ظرف‌های خانه را شكسته است چيزی نگوييد و اشتباهاتش را به عنوان شيرين‌كاری به ديگران معرفی نكنيد.

@nabzzendegi_ir

وظیفه شما تربیت کودک نخبه نیست!

امروزه بسیاری از والدین تمام تلاش خود را می‌کنند تا کودکشان نخبه و به اصطلاح موفق شود. غافل از این که وظیفه والدین تربیت کودک نخبه نیست بلکه تربیت کودک شاد و راضی است.

کودکی که توان حل مشکلات روزمره را داشته باشد، توان ارتباط موثر با همسالان را داشته باشد، از همان چیزی که دارد لذت ببرد و به دیگران حسادت نکند، موفق‌ترین کودک است.

مراقب ایجاد رقابت های ناسالم باشید...

@nabzzendegi_ir