🔻کشف کوازارهای نادر چهارگانه (معروف به صلیب اینشتین) می‌تواند به حل معماهای کیهان‌شناسی کمک کند
به کمک تکنیک‌های یادگیری ماشین، گروهی از منجمان ۱۲ کوازار را یافته‌اند که به علت پدیده عدسی گرانشی، تصویر آن‌ها را چهارتایی می‌بینیم. کوازارها هسته‌های بسیار درخشان کهکشان‌های دوردست هستند که از سیاه‌چاله‌های ابرپرجرم نشات می‌گیرند.
در طول چهار دهه گذشته، منجمان حدود ۵۰ مورد از این کوازارهای چهارگانه را یافته‌اند، این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که گرانش یک کهکشان عظیم که به طور اتفاقی در مقابل یک کوازار قرار دارد، تصویر واحد آن را به چهار تصویر تبدیل می‌کند. اما آخرین مطالعه که تنها حدود یک سال و نیم طول کشید، تعداد این چهارگانه‌ها شناخته شده را حدود ۲۵٪ افزایش داد، همچنین قدرت یادگیری ماشین را نشان داد که می‌تواند در جستجوی این موجودات عجیب کیهانی به ستاره‌شناسان کمک کند.
نویسنده اصلی مقاله و محقق آزمایشگاه JPL ناسا، Daniel Stern می‌گوید:" چهارگانه‌ها کاربردهای زیادی دارند و مانند معادن طلا برای پاسخ به انواع سوالات هستند. آن‌ها می‌توانند به تعیین سرعت انبساط کیهان و حل دیگر رازهای کیهانی مانند ماده تاریک و موتورهای مرکزی کوازار کمک کنند."
دوراهی کیهانی
در سال‌های اخیر، اختلاف در مورد آهنگ دقیق سرعت انبساط جهان به وجود آمده است که به عنوان ثابت هابل نیز شناخته می‌شود. برای تعیین این عدد می‌توان از دو راهکار اصلی استفاده کرد: یکی براساس اندازه‌گیری فاصله و سرعت اجسام در جهان محلی اطراف ما است و دومی، برون‌یابی نرخ انبساط امروز به کمک مدل‌های تابش زمینه کیهانی است، یعنی تابش اولیه بسیار دوردستی که از تولد کیهان ما باقی مانده است. اما مشکل این است که اعداد باهم مطابقت ندارند.
استرن می‌گوید:" به طور بالقوه احتمال خطاهای سیستماتیک در اندازه‌گیری‌ها وجود دارد، اما این احتمال روز به روز کمتر می‌شود. پس به احتمال زیاد، اختلاف در مقادیر می‌تواند به این معنی باشد که چیزی در مورد مدل ما از جهان اشتباه است و فیزیک جدیدی برای کشف وجود دارد."
کوازارهای چهارگانه جدید، در آینده به محاسبه ثابت هابل کمک خواهد کرد و ممکن است بتواند مشخص کند که چرا این دو اندازه‌گیری اصلی با هم اختلاف دارند.
🔻کشف کوازارهای نادر چهارگانه (معروف به صلیب اینشتین) می‌تواند به حل معماهای کیهان‌شناسی کمک کند
به کمک تکنیک‌های یادگیری ماشین، گروهی از منجمان ۱۲ کوازار را یافته‌اند که به علت پدیده عدسی گرانشی، تصویر آن‌ها را چهارتایی می‌بینیم. کوازارها هسته‌های بسیار درخشان کهکشان‌های دوردست هستند که از سیاه‌چاله‌های ابرپرجرم نشات می‌گیرند.
در طول چهار دهه گذشته، منجمان حدود ۵۰ مورد از این کوازارهای چهارگانه را یافته‌اند، این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که گرانش یک کهکشان عظیم که به طور اتفاقی در مقابل یک کوازار قرار دارد، تصویر واحد آن را به چهار تصویر تبدیل می‌کند. اما آخرین مطالعه که تنها حدود یک سال و نیم طول کشید، تعداد این چهارگانه‌ها شناخته شده را حدود ۲۵٪ افزایش داد، همچنین قدرت یادگیری ماشین را نشان داد که می‌تواند در جستجوی این موجودات عجیب کیهانی به ستاره‌شناسان کمک کند.
نویسنده اصلی مقاله و محقق آزمایشگاه JPL ناسا، Daniel Stern می‌گوید:" چهارگانه‌ها کاربردهای زیادی دارند و مانند معادن طلا برای پاسخ به انواع سوالات هستند. آن‌ها می‌توانند به تعیین سرعت انبساط کیهان و حل دیگر رازهای کیهانی مانند ماده تاریک و موتورهای مرکزی کوازار کمک کنند."
دوراهی کیهانی
در سال‌های اخیر، اختلاف در مورد آهنگ دقیق سرعت انبساط جهان به وجود آمده است که به عنوان ثابت هابل نیز شناخته می‌شود. برای تعیین این عدد می‌توان از دو راهکار اصلی استفاده کرد: یکی براساس اندازه‌گیری فاصله و سرعت اجسام در جهان محلی اطراف ما است و دومی، برون‌یابی نرخ انبساط امروز به کمک مدل‌های تابش زمینه کیهانی است، یعنی تابش اولیه بسیار دوردستی که از تولد کیهان ما باقی مانده است. اما مشکل این است که اعداد باهم مطابقت ندارند.
استرن می‌گوید:" به طور بالقوه احتمال خطاهای سیستماتیک در اندازه‌گیری‌ها وجود دارد، اما این احتمال روز به روز کمتر می‌شود. پس به احتمال زیاد، اختلاف در مقادیر می‌تواند به این معنی باشد که چیزی در مورد مدل ما از جهان اشتباه است و فیزیک جدیدی برای کشف وجود دارد."
کوازارهای چهارگانه جدید، در آینده به محاسبه ثابت هابل کمک خواهد کرد و ممکن است بتواند مشخص کند که چرا این دو اندازه‌گیری اصلی با هم اختلاف دارند.