🔻محمدرضا شمس
🔸ترس نویسندهها از تجربههای جدید
محمدرضا شمس با بیان اینکه در ادبیاتمان تنوع ژانری نداریم، میگوید: نویسندههای ما میترسند تجربههای جدید داشته باشند و خود را بهروز کنند که این موضوع به ادبیاتمان لطمه میزند و مخاطبان را از دست میدهیم.
این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان در گفتوگو با ایسنا، درباره استقبال مخاطبان ایرانی از آثار ترجمه اظهار کرد: در خارج از مرزهایمان نویسندههای بسیاری هستند که کتابهای زیادی نوشتهاند و بهترین کتابهای غربی در داخل کشورمان ترجمه میشوند. به طور مثال اگر ۱۰ هزار جلد کتاب در کل جهان نوشته شود، ۱۰ تا ۱۵ کتاب از آنها که جایزههای معتبر گرفتهاند، انتخاب و ترجمه میشوند. این کتابها به لحاظ ساختارشناسی، تعلیق، موضوع، کتابسازی و تصویرگری خیلی خوب هستند و مسلما بچهها سراغ کارهای خیلی خوب میروند، زیرا این کارها شستهرفته و انتخابشده هستند.
او درباره نقش نویسندگان در استقبال مخاطبان ایرانی از آثار ترجمه گفت: ما به عنوان نویسنده از ژانرهای مختلف استفاده نکردهایم. ویترین ادبی ما به چند گونه ادبی محدود شده که شامل رئالیستی، فانتزی و اخیرا هم وحشت است. قصههای معمایی و پلیسی در ادبیات ما وجود ندارد، نویسندههای ما هم سراغش نرفته و آن را تجربه نکردهاند. در کشورهای غربی برای هر موضوع و ژانری چند کتاب دارد. در ادبیات ایران تنوع ژانری نداریم، به همین دلیل نمیتوانیم پاسخگوی سلیقههای مختلف باشیم، و به همین خاطر مخاطبان سراغ کتابهای ترجمه میروند.
شمس دیگر دلیل استقبال مخاطبان از آثار ترجمه را ناشران و مترجمان عنوان کرد و افزود: ناشران در حوزه ترجمه مبالغی را که باید بپردازند، نمیپردازند؛ از جمله مبلغی که باید به نویسنده و تصویرگر بدهند. به خاطر اینکه کپیرایت در کشور ما اعمال نمیشود ناشران به راحتی کتاب را ترجمه و چاپ میکنند. هزینه کتابهای ترجمه نسبت به آثار تألیفی ایرانی برای ناشران کمتر است و به همین دلیل تعداد ترجمهها بیشتر میشود.
او در ادامه با اشاره به افزایش ترجمه در کشورمان گفت: زمانی که بازار از ترجمه اشباع شود و کتابهای رنگارنگ در ویترین کتابفروشیها حضور داشته باشند و در مقابل، یکی دو کتاب از نویسندههای ایرانی وجود داشته باشد، دیگر مخاطبان به کتاب ایرانی توجه نمیکنند. در واقع ویترین برای کتابهای ایرانی کم است؛ مگر ما چند نویسنده ایرانی داریم و این نویسندهها چند کتاب منتشر میکنند؟ من، فرهاد حسنزاده و هوشنگ مرادی کرمانی همگی رئالیستی کار میکنیم. مگر چند کتاب منتشر میشود؟ تیراژ ما ۵۰۰، ۱۰۰۰ و در نهایت ۲۰۰۰ تا است. اینها در کنار کتابهای کشورهای مختلف قرار میگیرند و گم میشوند، به همین دلیل مخاطبان بیشتر به سمت ترجمه میروند.
https://www.isna.ir/news/96101106035/
🔸ترس نویسندهها از تجربههای جدید
محمدرضا شمس با بیان اینکه در ادبیاتمان تنوع ژانری نداریم، میگوید: نویسندههای ما میترسند تجربههای جدید داشته باشند و خود را بهروز کنند که این موضوع به ادبیاتمان لطمه میزند و مخاطبان را از دست میدهیم.
این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان در گفتوگو با ایسنا، درباره استقبال مخاطبان ایرانی از آثار ترجمه اظهار کرد: در خارج از مرزهایمان نویسندههای بسیاری هستند که کتابهای زیادی نوشتهاند و بهترین کتابهای غربی در داخل کشورمان ترجمه میشوند. به طور مثال اگر ۱۰ هزار جلد کتاب در کل جهان نوشته شود، ۱۰ تا ۱۵ کتاب از آنها که جایزههای معتبر گرفتهاند، انتخاب و ترجمه میشوند. این کتابها به لحاظ ساختارشناسی، تعلیق، موضوع، کتابسازی و تصویرگری خیلی خوب هستند و مسلما بچهها سراغ کارهای خیلی خوب میروند، زیرا این کارها شستهرفته و انتخابشده هستند.
او درباره نقش نویسندگان در استقبال مخاطبان ایرانی از آثار ترجمه گفت: ما به عنوان نویسنده از ژانرهای مختلف استفاده نکردهایم. ویترین ادبی ما به چند گونه ادبی محدود شده که شامل رئالیستی، فانتزی و اخیرا هم وحشت است. قصههای معمایی و پلیسی در ادبیات ما وجود ندارد، نویسندههای ما هم سراغش نرفته و آن را تجربه نکردهاند. در کشورهای غربی برای هر موضوع و ژانری چند کتاب دارد. در ادبیات ایران تنوع ژانری نداریم، به همین دلیل نمیتوانیم پاسخگوی سلیقههای مختلف باشیم، و به همین خاطر مخاطبان سراغ کتابهای ترجمه میروند.
شمس دیگر دلیل استقبال مخاطبان از آثار ترجمه را ناشران و مترجمان عنوان کرد و افزود: ناشران در حوزه ترجمه مبالغی را که باید بپردازند، نمیپردازند؛ از جمله مبلغی که باید به نویسنده و تصویرگر بدهند. به خاطر اینکه کپیرایت در کشور ما اعمال نمیشود ناشران به راحتی کتاب را ترجمه و چاپ میکنند. هزینه کتابهای ترجمه نسبت به آثار تألیفی ایرانی برای ناشران کمتر است و به همین دلیل تعداد ترجمهها بیشتر میشود.
او در ادامه با اشاره به افزایش ترجمه در کشورمان گفت: زمانی که بازار از ترجمه اشباع شود و کتابهای رنگارنگ در ویترین کتابفروشیها حضور داشته باشند و در مقابل، یکی دو کتاب از نویسندههای ایرانی وجود داشته باشد، دیگر مخاطبان به کتاب ایرانی توجه نمیکنند. در واقع ویترین برای کتابهای ایرانی کم است؛ مگر ما چند نویسنده ایرانی داریم و این نویسندهها چند کتاب منتشر میکنند؟ من، فرهاد حسنزاده و هوشنگ مرادی کرمانی همگی رئالیستی کار میکنیم. مگر چند کتاب منتشر میشود؟ تیراژ ما ۵۰۰، ۱۰۰۰ و در نهایت ۲۰۰۰ تا است. اینها در کنار کتابهای کشورهای مختلف قرار میگیرند و گم میشوند، به همین دلیل مخاطبان بیشتر به سمت ترجمه میروند.
https://www.isna.ir/news/96101106035/