«Аллоҳга қасамки, катта гуноҳларга муккасидан кетган бир кимсани танир эдим. У кимса дунёнинг барча роҳату фароғатларига эга. Бир неча данғиллама уйлари, энг қиммат ва охирги русумдаги машиналари бор. Дунё матолари, айшу ишратларига бошдан оёқ шўнғиган. Мана шу одам давоси топилмаган ўта оғир касалга йўлиқиб қолди.
Мени бир дўстим у кимсанинг яқини бўлиб, менга айтиб беришича, дарди бедавога йўлиққанини билганидан сўнг саросимага тушиб қолиб, “Мен ҳеч ҳам ўлмайман, ўлишни истамайман”, дейишга одатланган экан.
Қўшниларидан бирини айтишича, шу киши ўлимидан олдин, ўлим шиддатидан бинодаги барча одамлар эшитадиган даражада бақириб чақириб, ўта қийналиб жон берибди.
Тана аъзоларини гуноҳлардан сақлаган, тилини беҳуда нарсалардан тийган, Аллоҳга тоатда, масжидларни обод этадиганлардан, солиҳ савобли амаллар қилувчилардан бўлган мўмин, намозхон, рўзадор кимсаларга ўлим фариштаси уларга энг севикли инсон қиёфасида йўлиқади.
Бу ҳақида салафи солиҳларлардан қиссалар бор ва Аллоҳга қасамки мен бу қиссаларни тасдиқлайман. Жуда ҳам солиҳ бўлган инсон ўлим онларида ўғлига: “Тур, амакингга салом бер”, деди. Ўғли: “Ота амаким қани?”, деган эди, “Ортингда турибди-ку, салом бер”, деб айтди. Ваҳоланки, амакиси вафот қилган бўлиб, ўлим фариштаси унга севикли бўлган амакиси қиёфасида келган эди.
Мўмин кимса агар Аллоҳ таоло амрларида мустаҳкам бўлса, шариатда рост турса, яхши амалларда бардавом бўлган бўлса Аллоҳга йўлиқишни (ўлимни) яхши кўради».
Шайх Муҳаммад Ротиб Нобулсий.
🍃 Самимият соғинганлар
https://t.me/odamlar_orasida2
Мени бир дўстим у кимсанинг яқини бўлиб, менга айтиб беришича, дарди бедавога йўлиққанини билганидан сўнг саросимага тушиб қолиб, “Мен ҳеч ҳам ўлмайман, ўлишни истамайман”, дейишга одатланган экан.
Қўшниларидан бирини айтишича, шу киши ўлимидан олдин, ўлим шиддатидан бинодаги барча одамлар эшитадиган даражада бақириб чақириб, ўта қийналиб жон берибди.
Тана аъзоларини гуноҳлардан сақлаган, тилини беҳуда нарсалардан тийган, Аллоҳга тоатда, масжидларни обод этадиганлардан, солиҳ савобли амаллар қилувчилардан бўлган мўмин, намозхон, рўзадор кимсаларга ўлим фариштаси уларга энг севикли инсон қиёфасида йўлиқади.
Бу ҳақида салафи солиҳларлардан қиссалар бор ва Аллоҳга қасамки мен бу қиссаларни тасдиқлайман. Жуда ҳам солиҳ бўлган инсон ўлим онларида ўғлига: “Тур, амакингга салом бер”, деди. Ўғли: “Ота амаким қани?”, деган эди, “Ортингда турибди-ку, салом бер”, деб айтди. Ваҳоланки, амакиси вафот қилган бўлиб, ўлим фариштаси унга севикли бўлган амакиси қиёфасида келган эди.
Мўмин кимса агар Аллоҳ таоло амрларида мустаҳкам бўлса, шариатда рост турса, яхши амалларда бардавом бўлган бўлса Аллоҳга йўлиқишни (ўлимни) яхши кўради».
Шайх Муҳаммад Ротиб Нобулсий.
🍃 Самимият соғинганлар
https://t.me/odamlar_orasida2