کاش انقدر دور نبودیم؛
این جمله کوتاست؛اما خیلی غم پشتش پنهونه.
میدونی اگه انقدر از هم دور نبودیم
میرفتیم پیتزا می‌خوردیم
بعدش کل خیابونارو راه میرفتیم
و بعد میرفتیم رو چمنای پارک لش میکردیم و من هنزفریمو در میاوردم؛
یه طرفشو میذاشتم تو گوش تو و اون یکیش تو گوش خودم و آهنگ مورد علاقمونو پلی میکردم و با هم با صدای بلند میخوندیم آهنگو،بدون توجه به آدم های اطراف؛
انگار تو کل جهان فقط ما دو تا هستیم.
اما...
اما تو پشت گوشی بودی؛
و من چیکار میتونستم کنم جز انتظار؟
اره دقیقن همونه
انتظار آدمو میکُشه.
ولی ببین من این همه انتظار دیدنت رو نکشیدم؛که تو به همین راحتی بذاری بریا...!