یقین‌دارم‌در‌اولین‌دیدار‌تفاوتت‌با‌تمام‌کسانی‌که‌دیده‌ام‌رو‌احساس‌کردم!
و‌همون‌لحظه‌فرق‌چشمانت‌منو‌مجذوب‌خودش‌کرد..
در‌یک‌چشم‌بهم‌زدن‌به‌خودم‌آمدم،‌
خودشه‌یا‌بهتره‌بگم‌خودشی!
کسی‌که‌میتونم‌منطقه‌امن‌خودم‌رو‌درش‌پیدا‌کنم..
فردی‌که‌در‌لحظه‌های‌غمگینم‌شونه‌هاش‌رو‌برای‌سرم‌جای‌خواب‌کنم!
همونی‌که‌در‌کنارش‌ترسی‌از‌خود‌واقعیم‌ندارم!
دقیقا‌آدمی‌که‌زندگی‌کردن‌رو‌باهاش‌تجربه‌کنم!
وجودت‌غیرقابل‌باور‌بود..
من‌در‌خلوت‌خودم‌دنبالت‌نگشتم‌و‌در‌خلوت‌من‌جوانه‌زدی!..
و‌درنهایت‌تمام‌من‌در‌تو‌خلاصه‌شد؛درتویی‌که‌فکرت‌همانند‌خودت‌نبود‌و‌در‌ذهن‌ماندگار‌شد..