3️⃣⬇️⬇️
وحید می گوید:" سبک جریان سیال ذهن داستان مرا به خود جلب کرد...داستانهای شاخص هدایت در زمان مشخص جریان ندارند. در سه قطره خون تیمارستان تنها تیمارستان نیست بلکه تمام شبکه های زندگی افراد را در بر می گیرد. شیوه ی نگارش هدایت شباهت بسیاری به نقاشی کلی گرا دارد. کلی گرایی برای بازگو کردن مضمونی گسترده تر. هدایت هیچگاه قلم ریز به دست نمی گرفت. درآغاز تمام آثارش واژه ها چون لکه هایی کوچک اند و در عین حال انتهای کلمات را بسیار با ظرافت نمایان می سازد.( دلاکروا می گفت: " اگر لازم باشد طراحی را باید با جارو شروع کرد و با سوزن پایان برد" کلیدهای طراحی، ص ۴۲). این است که رویه ی سطحی اثر که ابتدا با آن مواجه می شویم شاید به گونه ای وهم آلود به نظر برسد...فکر کردم بهترین ابزار برای تصویر کردن جریان سیال ذهن داستان، خود دوربین است. دوربین در هیچ جای فیلم متوقف نمی شود. و حکم روح را دارد در ابتدای فیلم بلافاصله پس از عنوانبندی، دوربین از کنار جغدی رد می شود و جغد مثل اینکه از حضور چیزی هراسیده باشد پرواز می کند. در بسیاری از قسمتهای فیلم هم اشخاص به دوربین نگاه و حتا به سوی آن دست دراز می کنند."( جلسه گفتگو در دانشکده شریعتی). شاید جغد ابتدای فیلم اشاره به جغد بوف کور باشد. هر چند اشارتی بسیار کوتاه و موجز در حد یادآوری. در واقع جغد بوف کور واقعی نیست بلکه سایه ی افتاده بر دیوار است که شبیه جغدشده است( بوف کور هدایت، کاتوزیان، ص۹۲). میشل بوتور نویسنده ی سوررآل نیز می گوید:" وقتی کسی نتواند با معاصران خود گفتگو کند به سایه ی خود پناه می برد".( تاویل بوف کور، محمد تقی غیاثی، ص ۵۷). "... شعری که در متن داستان است هم ریتم را می شکند و هم به آن بها می دهد و ما توانستیم آن را در شکل موسیقی آوایی بگنجانیم. موسیقی فیلم همان قدر برایم اهمیت داشت که رنگ آمیزی در نقاشی. معتقدم موسیقی فیلم می بایست بدون آن که مخاطب در موردش بیاندیشد بر او تاثیر بگذارد. موسیقی آوایی سه قطره خون در واقع الهامی بود از شعر موجود در داستان و مویه ای بود که در کل داستان وجود داشت."( جلسه گفتگو در دانشکده ی شریعتی).
♣️تقدیم به روانشاد وحید عزیز که چنین سریع تنهایمان گذاشت و چنین پر بار بود. روحش شاد. پنجشنبه ۴ آبان ۱۳۹۶ شمسی.
✏️عادل قلی زاده
🚩تهیه شده در کانال نقد پیلبان
https://t.me/pilbancriticism
منابع:
تاویل بوف کور، محمد تقی غیاثی، نشر نیلوفر، چ دوم، ۱۳۸۱.
بوف کور هدایت، دکتر محمد علی همایون کاتوزیان، نشر مرکز، چ دوم، ۱۳۷۷
سیمیا، ش ۱، زمستان ۱۳۷۹
فرهنگ نمادها، ج ۴، ژان شوالیه، ...، ترجمه سودابه فضایلی، نشر جیحون، چ اول، ۱۳۸۵
نیچه، ستاره هومن، دفتر پژوهشهاس فرهنگی، چ اول، ۱۳۸۴
فرهنگ آثار، به سرپرستی رضا سید حسینی، سروش، ۱۳۸۳
آفرینش و آزادی، بابک احمدی، نشر مرکز
رمانتیسم( ارغنون)
سیمیا، کتاب دوم و سوم، دانشگاه هنر، ۱۳۸۵
کلید های طراحی، برت دادسون، عربعلی شروه، نشر یساولی، چ چهارم، ۱۳۷۸
فصلنامه هنر، ش ۲۹، ۱۳۷۴
فیلم جلسه گفتگو با وحید نصیریان، دانشکده دکتر شریعتی، ۲۰ خرداد ۱۳۸۳
وحید می گوید:" سبک جریان سیال ذهن داستان مرا به خود جلب کرد...داستانهای شاخص هدایت در زمان مشخص جریان ندارند. در سه قطره خون تیمارستان تنها تیمارستان نیست بلکه تمام شبکه های زندگی افراد را در بر می گیرد. شیوه ی نگارش هدایت شباهت بسیاری به نقاشی کلی گرا دارد. کلی گرایی برای بازگو کردن مضمونی گسترده تر. هدایت هیچگاه قلم ریز به دست نمی گرفت. درآغاز تمام آثارش واژه ها چون لکه هایی کوچک اند و در عین حال انتهای کلمات را بسیار با ظرافت نمایان می سازد.( دلاکروا می گفت: " اگر لازم باشد طراحی را باید با جارو شروع کرد و با سوزن پایان برد" کلیدهای طراحی، ص ۴۲). این است که رویه ی سطحی اثر که ابتدا با آن مواجه می شویم شاید به گونه ای وهم آلود به نظر برسد...فکر کردم بهترین ابزار برای تصویر کردن جریان سیال ذهن داستان، خود دوربین است. دوربین در هیچ جای فیلم متوقف نمی شود. و حکم روح را دارد در ابتدای فیلم بلافاصله پس از عنوانبندی، دوربین از کنار جغدی رد می شود و جغد مثل اینکه از حضور چیزی هراسیده باشد پرواز می کند. در بسیاری از قسمتهای فیلم هم اشخاص به دوربین نگاه و حتا به سوی آن دست دراز می کنند."( جلسه گفتگو در دانشکده شریعتی). شاید جغد ابتدای فیلم اشاره به جغد بوف کور باشد. هر چند اشارتی بسیار کوتاه و موجز در حد یادآوری. در واقع جغد بوف کور واقعی نیست بلکه سایه ی افتاده بر دیوار است که شبیه جغدشده است( بوف کور هدایت، کاتوزیان، ص۹۲). میشل بوتور نویسنده ی سوررآل نیز می گوید:" وقتی کسی نتواند با معاصران خود گفتگو کند به سایه ی خود پناه می برد".( تاویل بوف کور، محمد تقی غیاثی، ص ۵۷). "... شعری که در متن داستان است هم ریتم را می شکند و هم به آن بها می دهد و ما توانستیم آن را در شکل موسیقی آوایی بگنجانیم. موسیقی فیلم همان قدر برایم اهمیت داشت که رنگ آمیزی در نقاشی. معتقدم موسیقی فیلم می بایست بدون آن که مخاطب در موردش بیاندیشد بر او تاثیر بگذارد. موسیقی آوایی سه قطره خون در واقع الهامی بود از شعر موجود در داستان و مویه ای بود که در کل داستان وجود داشت."( جلسه گفتگو در دانشکده ی شریعتی).
♣️تقدیم به روانشاد وحید عزیز که چنین سریع تنهایمان گذاشت و چنین پر بار بود. روحش شاد. پنجشنبه ۴ آبان ۱۳۹۶ شمسی.
✏️عادل قلی زاده
🚩تهیه شده در کانال نقد پیلبان
https://t.me/pilbancriticism
منابع:
تاویل بوف کور، محمد تقی غیاثی، نشر نیلوفر، چ دوم، ۱۳۸۱.
بوف کور هدایت، دکتر محمد علی همایون کاتوزیان، نشر مرکز، چ دوم، ۱۳۷۷
سیمیا، ش ۱، زمستان ۱۳۷۹
فرهنگ نمادها، ج ۴، ژان شوالیه، ...، ترجمه سودابه فضایلی، نشر جیحون، چ اول، ۱۳۸۵
نیچه، ستاره هومن، دفتر پژوهشهاس فرهنگی، چ اول، ۱۳۸۴
فرهنگ آثار، به سرپرستی رضا سید حسینی، سروش، ۱۳۸۳
آفرینش و آزادی، بابک احمدی، نشر مرکز
رمانتیسم( ارغنون)
سیمیا، کتاب دوم و سوم، دانشگاه هنر، ۱۳۸۵
کلید های طراحی، برت دادسون، عربعلی شروه، نشر یساولی، چ چهارم، ۱۳۷۸
فصلنامه هنر، ش ۲۹، ۱۳۷۴
فیلم جلسه گفتگو با وحید نصیریان، دانشکده دکتر شریعتی، ۲۰ خرداد ۱۳۸۳