* * *

ВАҚТ
Гулчамбарлар қўйинг вақтга
(Андрей Вознесенскийдан)
Чунончи, Вақт арзир гулчамбарларга,
Ғолиблар сафига уни қўшингиз.
Бошига шон-шуҳрат тожин кийдиринг,
Дунёни эгаллаб олди қўшинсиз.

Ахир, Вақт арзийди барча тортиққа,
Хушбўй гуллар сочинг гарчанд йўлига.
Азиз нарсангизни топширгансизку,
Сиз билиб-билмасдан унинг қўлига.

Яралгандан буён яшайди шундай,
Сира ўзгартирмас умр отини.
Кечира олсангиз, кечиринг фақат –
Унинг тирикликка хиёнатини.

Бағрингизга босинг, қучганча қаттиқ,
Заррача орланмай бундай туйғудан.
Чалганча ҳушёрлик қўнғироғини,
Сизни уйғотгани учун «уйқу»дан.

Исо қудратича бўлмаса ҳамки,
Уни ўпиб қўйинг – у мўътабар нон.
Майлига, қадрдон марҳумларгамас
Киритгани боис хотирага жон.

Уни ёш боладай койиб жеркиманг,
Балки, кимларнингдир хатосидир у.
Бағрида туғилар қанча кашфиёт,
Мангу яратиқлар отасидир у.

Хушхабар эшитган одамдек масрур,
Дунё кўзларида қотиб қолган бахт.
Тириклик оламин янгилаб турар,
Ҳомиладор аёл қорнидаги Вақт.


Нилуфар Умарова