Samarqandda Uluģbek kòz yoshiga chòmdim men
Lavhul Mahzunni òylab, Haq amriga kòndim men
Yer usti boyliklarin tortar ekan yer osti
Hizr yoniga nodir xazinamni kòmdim men
Yana tonglar otib kun kulgaymi-kulmagaymi
Kimni boy berdi dunyo, bilgaymi-bilmagaymi
Sayyoralar yuz yilda yozarkan bir dasturxon
Bunday mehmon ming yilda kelgaymi-kelmagaymi
Yurt boshiga tosh tushsa, Yurtboshiga tegar tosh
Yurt boshidan tosh uchsa, Yurtboshiga tegar tosh
Mana, toshyurakalar ham eridi sel-sel bòlib
Mana, kòzi qizarib, yelka silkib egar bosh
Registon maydonida tush kòrganday yurdim men
Uyģonay deb yuzimga kòzyoshdan suv urdim men
Shohizinda yonida faroshtaday oqsoqol
"Yetim qoldim, otam" lab bòzlaganin kòrdim men
Shirin jonin buģdoyday yerga sochgan otam-a
Ma'naviyat durlarin dilga sochgan otam-a
Sòngi nafasigacha yurtim deb yongan olov
Umrini harjlab-harjlab elga sochgan otam-a
Yiģlasang ham munģayma, ģanim handon kulmasin
O'zingni yiģ, bardam bòl, qadding kamon bòlmasin
Tòn kiyib bel boģlasa, kurashga kirgay òzbek
O'zbekiston, jigarim, kòngling yomon bòlmasin
Chaqmoqdek musibatga toģ-u toshdek bardosh bor
Yelkanga bardosh qòygan qavmi inson, qardosh bor
Otaning ģoyalari qoyalardek mangulik
Sheri mardga munosib, arslonpanja izdosh bor
Yuraklarga quvvatdir, yoniq shon-u shukuhi
Birlashtirdi hattoki elni qayģu-anduhi
Yodi hamisha yodda, ismi tillarda duo
Humoqushga aylanib yoģdu sochadi ruhi
Bu hayot abadiydir jilģa soyiga yetdi
Jannat barpo etgan zot jannatjoyiga ketdi
O'zi bizga qaytargan daholarning yoniga
Buyuk Sohibqironning qurultoyiga ketdi.
✍🏻muallif:O'zbekiston xalq shoiri Iqbol Mirzo