باور نکنید.
باور داشتن ابداً هیچ کمکی به شما نمیکند.
خدا را باور نکنید، خدا را بچشید.
بودا را باور نکنید، بودا شوید.
عارف شوید، صوفی شوید، اما به عارفان و صوفیان باور نداشته باشید.
وقتی میتوانید مزهای از یک چیزی را بچشید، چرا باید به آن باور داشته باشید؟
با باور گمراه میشوید.
انسانهای مذهبی و باورمند همیشه غمگین هستند. آنها به غم چسبیدهاند.
افراد مذهبی تنها خودشان غمگین نیستند، بلکه در دل مردم دیگر هم غم ایجاد میکنند. آنها نمیتوانند شادی کسی را تحمل کنند. هرجا که چیزی را شاد کننده مییابند درصدد ویران کردن آن برمیآیند.
انسانهای باورمند و متعصب همیشه با دیگران با تندی و تعصب رفتار میکنند. آنها غمگین، مرده، در خود فرورفته، بسته و متحجر هستند.
ولی عارفان باور ندارند، آنها حقیقت را چشیدهاند، همیشه شادند، در پیرامونشان یک نوع سرزندگی وجود دارد. آنها همیشه جاری، تازه و باطراوت هستند.
اوشو
@awareness_diamonds